Afgelopen week stond er een artikel in de Trouw, waar ik erg blij van werd. De Spaanse staatssecretaris Ángela Rodríguez wil onder andere dat vrouwen met menstruatieklachten 3 tot 5 dagen per maand zorgverlof kunnen krijgen.
Helaas zijn er wat (mannelijke) holbewoners die nogal last hebben van narcistische, egocentrische, jaloerse trekjes en daarom graag en met verve hun ongenoegen uiten onder het betreffende artikel op Facebook . Speciaal voor hen is deze column; een poging hen mee te nemen naar 2022.

bron: Trouw Facebookpagina
Laten we met een zekere André S. beginnen. Hij laat zich meerdere keren horen, dus hij is echt verontwaardigd over dit nieuws uit Spanje. Hij vindt het waanzin en denkt dat het een mooie bron voor misbruik is. Hij vindt dat er verlofdagen voor moeten worden opgenomen. Ook Timon D. denkt dat pijnklachten ineens gemeengoed gaan worden.
Bang zijn voor misbruik is uiteraard projectie. Of, in Jip-en-Janneke-taal; zoals je zelf in elkaar zit, zo denk je dat de rest van de wereld ook in elkaar zit. André en Timon zouden misbruik maken van deze situatie, maar, omdat zij mannen zijn en in Nederland wonen, kunnen zij dat niet. En daar zit precies hun pijn, want zij willen gewoon een paar dagen in de maand kunnen spijbelen.
Omdat André dat niet kan, mag de ander dat ook niet en moet die maar gewoon verlofdagen opnemen, zoals André dat dan zelf ook zou moeten doen.
André vraagt zich ook af wie het gaat controleren. Dit vraagt hij zelfs twee keer. Hij hoopt een kans te vinden om óók extra zorgdagen te krijgen. Want, als niemand het controleert, kan hij ook zeggen dat hij iets mankeert wat maandelijks terugkomt.
Nou, André, dit kan natuurlijk bevestigd worden door huisarts en gynaecoloog, en vermoedelijk zal de bedrijfsarts zich er ook wel mee gaan bemoeien.
Goed, dan is er nog zo’n holbewoner die zich meerdere keren laat horen. Ene Alexander S. Hij haalt aan dat vrouwen zelf zo nodig moesten werken, dus dat we nu ook niet moeten zeuren. Dat vrouwen er bovendien voor gezorgd hebben dat de inflatie is verdubbeld. En dat vrouwen dan ook nog zeuren om gelijke lonen.
Alexander, getrouwde vrouwen mochten (helaas pas) vanaf 1956 werken en in 1975 volgde de Wet gelijk loon voor vrouwen en mannen. Ver voor die tijd echter, werkten vrouwen zij aan zij met mannen, totdat de kerk korte metten met ons maakte, waardoor we onder andere niet meer mochten werken en gemarteld, verkracht en verbrand werden als we mannen bang maakten. Daar kan ik ook weer een hele column aan wijden. Check even wat feitjes voordat je iets roeptoetert.
Dan inflatie. Historisch gezien is inflatie in ontwikkelde economieën altijd gekoppeld geweest aan externe schokken. Ik snap dat het voor Alexander ook een ‘externe schok’ is dat vrouwen ‘ineens’ gingen werken, maar dat is niet wat hier bedoeld wordt. Externe schokken zijn in dit geval politieke crises, revoluties, oorlogen of vondsten van nieuwe voorraden goud of zilver. [check dat hier]
Er zijn natuurlijk nog andere redenen voor inflatie, maar ik denk dat het goed is als Alexander zich ook daar zelf even wat meer in gaat verdiepen. Dan zal hij vanzelf zien dat het nooit aan de vrouwen kan liggen.
Ik weet niet zo goed hoe ik Alexander, die overduidelijk nog ergens in de 50’er jaren is blijven hangen, in de lengte van deze toch al te lange column naar 2022 kan halen. Misschien moet ik het verder niet eens proberen.
Nee, dan Thor D. Hij vindt dat het aannemen van vrouwen dan ineens een enorm risico wordt. Hij rekent uit dat 5 dagen per maand om 25% van de werktijd gaat. Ook dit is weer een typisch gevalletje van projectie. Híj́ zou zich waarschijnlijk die volle 5 dagen ziek melden. Terwijl de meeste vrouwen zeer waarschijnlijk dankbaar gebruik zullen maken van deze regeling door zich één of twee dagen ziek te melden (en vooral hopen dat de heftigste dagen in het weekend vallen, zodat ze helemaal niet hoeven verzuimen) om de rest van de menstruatie gewoon op het werk door te komen met paracetamol en ‘even doorbijten’.
Daarnaast denk ik dat veel vrouwen harder werken dan mannen. Dat zit gewoon zo bij ons ingebakken. We moeten ons van oudsher ‘bewijzen’, vechten voor onze positie én heel veel dingen tegelijk kunnen: kinderen, mantelzorgen, huishouden en werk. We zijn dus gewend om efficiënt te werken en daardoor meer gedaan te krijgen. Bovendien zullen we ons schuldig voelen over die paar zorgdagen, en, als we niet al thuis gewerkt hebben in die dagen, de dagen erna een tandje bij zetten.
Dus Alexander, we zouden inderdaad niet moeten zeuren om gelijke lonen, maar eerder moeten vechten voor hogere lonen dan mannen.
Een advies voor alle holbewoners: kom eens uit je grot en kijk om je heen. Het is 2022. Verdiep je eens in de geschiedenis en (de rol van) de vrouw. Een cursusje ‘empathisch vermogen ontwikkelen’ kan ook geen kwaad.
Ik zeg: hulde voor Ángela Rodríguez en de werkgevers die snappen dat dit wél een goed idee is.

“Menstruatie-kit” (en een maandelijkse financiële bijdrage zou ook best wel op zijn plaats zijn) – Bron: eigen foto (LB)