Ik ben gek op fotograferen. Niet dat ik er nou zo goed in ben, maar met mijn tweedehands spiegelreflexje maak ik toch best aardige foto’s, al zeg ik het zelf. De mooiste pica’s druk ik af en verwerk ik in mijn journals. Een beetje een uit de hand gelopen hobby, wat jaren geleden begon met scrapbooking (voor de leken onder ons; het leuk en op bijzondere wijze inplakken van foto’s in een album).
Journalling is dan weer een variant die hangt tussen het scrappen en het bijhouden van een dagboek. Iets wat ik voorheen met veel plezier en liefde deed. Een beetje als het naspel van een alledaags hoogtepunt. Een manier om nog lang – heel lang – te kunnen nagenieten van kleine pleziertjes en uitbundige uitjes en vakanties. Hele stapels boeken in alle soorten en maten liggen in mijn creatieve ateliertje. Volgeplakt en volgeschreven met herinneringen, die anders zouden zijn vervaagd.
Meiden op de camping, meiden in hun mooiste outfits, meiden verkleed, meiden bij opa en oma. Meiden vies van de modder, het koekjes bakken of de dikke snottebellen. Meiden in de folie na een anti-luizen shampootje. Hoe gekker, hoe leuker. En als het boekje vol was, dan konden ze daar heerlijk in bladeren en herinneringen ophalen. Geweldig! Vroeger.
Tegenwoordig is er geen lol meer aan en dus betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik helemaal geen foto’s meer maak. Eer dat ik een foto door de kritische pubers goedgekeurd krijg om in een album te “mogen” plakken, laat staan dat ik ook maar iets op m’n insta mag zetten, is het journal-plezier al compleet vergaan.
Zitten ze net iets leuks te doen en denk ik, o leuk, ff camera pakken is de spontaniteit direct verdwenen. De één gilt met de handen voor de ogen: “Neeeee, ik heb geen mascara op!!” en de ander rent weg om eerst een ander shirt aan te trekken. Kom op zeg, doe ff normaal? En als ik dan de moed nog heb om even enthousiast te klikken, dan moeten de foto’s zestien keer opnieuw, want mijn lip, oor, linker teennagel zit niet goed. Verschrikkelijk. Om moedeloos van te worden. Ik maak hooguit nog af en toe een onverwachte foto en bewaar die dan stiekem. Later zullen ze me dankbaar zijn.
De hedendaagse foto’s zijn simpelweg niet meer reëel. Niet echt. Ik zie regelmatig totaal gefilterde exemplaren voorbij komen. Kijk alleen al naar vermiste kinderen. “Anne van 14 wordt vermist” Foto van “Anne” toont een poppetje dat wel 18 lijkt. Als er dan toch nog ergens in het bericht meer foto’s te vinden zijn zonder filter, dan is het geen wonder dat “Anne” niet meteen gevonden wordt. De echte “Anne” lijkt er in de verste verte niet op…
Of dochter laat foto van vriendinnetje zien.
“Mooie foto, wie is dat?”
“Da’s Nienke! Dat zie je toch??”
Nou, geloof me, ik ken Nienke. Dat is niet Nienke!
Doe mij dan maar de spontane, echte foto’s. Die met de klitten in het haar en de vegen uitgelopen mascara. Niet al deze perfect ogende topmodellen, die enkel het resultaat zijn van de nieuwste generatie grafische filters. Geen wonder dat ze zich 24/7 onzeker voelen. Ze vergelijken zich met de overige filterpopjes en zetten dat dan vervolgens wel weer naast hun werkelijke spiegelbeeld. Minderwaardigheidscomplex verzekerd!
Daarom film ik ze tegenwoordig regelmatig. Liefst vlak voor het slapen gaan. Dan hebben ze meestal hun “gekke” uurtje. Oude joggingbroek, versleten t-shirt. Haren in een wiebelige rommelknoet. Lig ik op de bank zogenaamd te Netflixen, maar ondertussen leg ik het hele tafereel vast. Na afloop liggen ze uitgeblust naast me mee te kijken naar mijn scherm.
“Jeetje mam, hahaha, nooit online zetten, hoor.”
“Eigenlijk ben ik helemaal niet zo dik.” (Kind is eerder dun dan dik)
En als ik zo lach, dan valt die ene tand helemaal niet op en lijkt mijn haar ook niet zo sluik.”
“Welkom meisjes, dit heet ‘de werkelijkheid’. Zo ziet de rest van de wereld er ook gewoon uit, hoor.
En vertel nu eens, hoeveel van die betoverde tiktok prinsesjes komen jullie nu werkelijk tegen, onderweg, op school of in de disco?”
“Tja euh, eigenlijk geen één.”
Precies!
Jammer dat ik de filmpjes niet in mijn journals kan plakken.
bron: pixabay.com 6920625
