Hij is slim. En snel. Mijn broek heeft een rits en voor ik het weet heeft hij zijn weg gevonden. Ik ben niet meer bij machte om weerstand te bieden. Gedwee laat ik me naar de slaapkamer begeleiden. Ik vond mezelf de vorige keer al een slet, dus voor deze uitspatting heb ik helaas geen woorden meer. Wat komt er na slet en voor hoer? Is sloerie erger dan slet? Dan ben ik een ‘sloetie’. Leuk. Nieuw woord. Ik vergeet het echter ook meteen weer als hij me met zijn sterke armen bovenop zijn mooie naakte lijf trekt.
Mijn vermoedens blijken juist. De man ís goddelijk. In alle opzichten. Om half één ’s nachts stap ik (met spierpijn en een branderig gevoel) gedesillusioneerd terug in mijn auto en laat me ook nog verleiden om de volgende morgen terug te komen. Met een zwoele glimlach. Ook nog. Sloetie!
Nog geen vijf minuten onderweg belt mijn broer. “Wat doe jij nog in de auto zo laat?”
“Euh, visite,” zeg ik snel.
“Had je een date met die cowboy?” vraagt hij smalend. Mijn antwoord dat ik hem stante pede van de familie life 360 app flikker, ziet hij als een bevestiging. “Heb je gesekst?” buldert hij luidkeels en lachend. Ik hoor nu dat hij op een feestje is en meteen komt schoonzus op de achtergrond tussenbeide: “Wat, wat? Ik wil ’t ook horen.. deeeeetails!!!”
Jemig. Ik hoop dat ze op een feestje zijn bij, voor mij, onbekenden.
“Nee, Vince, ik lijk niet op jou,” lieg ik keihard, maar blijkbaar heb ik hem overtuigd.
“Stuur foto Eef, dan kunnen wij ’m ook ff keuren”.
“Straks. Als ik thuis ben”.
Lichte paniek slaat toe. Kut. Life 360. De hele fakking familie met alle kinderen zitten daarin. Ook nog een apart account op verzoek van dochters met papa de ex, waar ik ooit mee instemde. Slimme move, Eef. Not. Goed dat Vincent belde. Kan ik me voorbereiden op de ondervraging van mijn dochters. Valt mee dat die nog niet aan de telefoon hangen. Als ik met één van de twee bij lokale ijsboer sta, belt steevast nummer twee: “Ik wil oooooooook!”
Ik heb nog geen twee seconden de sleutel in mijn voordeur of broer appt weer. “Fotoooooo!!!!”
Ik stuur de foto die ik die middag van hem gemaakt heb en krijgt prompt terug… “Ja. Jij gaat verliefd worden! Ik wist t wel, stiekemerd, met je dikke neus!” (zijn verbastering voor lange neus à la Pinokkio). Mijn neus groeit inderdaad als ik m terug app: “Neeeee, zeikerd, is gewoon een gezellige date.”
Ik doe geen oog dicht die nacht en stap al redelijk op tijd weer in de auto. Hoe moet ik hem dadelijk onder ogen komen? Wat zeg ik? Geef ik hem een zoen? Wat uiteindelijk begint als een ongemakkelijk weerzien (omdat ik wéér niet weet wat ik moet zeggen), mondt uit in een fantastische dag. Hij neemt me mee achterop zijn motor door een adembenemend, bloeiend landschap. Doodeng, maar ook superspannend vind ik het. De adrenaline maakt dat ik het gevoel heb te vliegen. Ik hou hem stevig vast en negeer zijn opmerking dat zijn maaginhoud bijna omhoog komt door mijn angstvallige wurggreep. Hij legt zijn linkerhand op mijn knie terwijl hij met rechts stuurt en zo nu en dan mijn blik zoekt van over zijn linker schouder.
Mijn “Kijk uit! Twee handen aan het stuur!” wordt beantwoord met een brede glimlach en de woorden: “Relax meisje [ohhh meisje? zwijmel zwijmel], ik rijd 60”. Ik zie over zijn schouder dat hij niet liegt. 60 lijkt echter 180, maar goed, dat zeg ik maar niet. Is mijn stoere imago meteen aan gort. Als ik na een ritje van 1,5 uur weer afstap, heb ik geen gevoel meer in mijn linkerbil. Als ik dat opmerk pakt hij me stevig vast en fluistert in mijn oor: “Ja meisje, je kon kiezen, motorrijden of weer naar boven. Beide zul je voelen.” Hij grijnst erbij van oor tot oor. OMG waarom vind ik deze opmerking het toppunt van opwinding?? Het brengt me volledig van mijn stuk.
We maken nog een lange romantische wandeling en met mijn hand in de zijne wijst hij elke struik, bloem of kruid aan en weet daarbij precies te vertellen wat het is en of het wel of niet eetbaar is. Wow. Ik herken een eik en een paardenbloem, dus ik voel me nogal onnozel dat ik, als waardeloze kok, nog net het verschil weet tussen zout en peper.
Als we zijn voordeur weer binnen gaan, duikt hij de keuken in en eten we alsnog de door hem beloofde maaltijd waar we gisteren niet aan toegekomen zijn. Ook de reden daarvan doen we nog eens dunnetjes over. Ik kan morgen niet meer lopen. Vreselijk verward, maar volkomen gelukkig stap ik in mijn auto. Ik lijk wel 15. Wat erg.
Ik besef het pas ten volle na de eerste bocht. Ik ben verliefd.
When did this happen?
bron: pixabay.com 254720
