Elizabeth is overleden. Ik lees het en ik ben stil.
Ze is voor mij een icoon. Zo één vind je niet meer.
Mijn liefde voor het koningshuis komt door mijn lieve omaatje.
Ze heette Wilhelmina en ze leek ook op Wilhelmina.
Mijn verjaardag is op 30 april, Koninginnedag. Toen mijn omaatje te oud werd om naar mij te komen, ging ik naar haar op mijn verjaardag. Samen aten we een oranje tompouce en keken uiteraard naar de koningin en haar gevolg op tv. Vooral om de hoedjes te bewonderen.
Ooit had mijn omaatje gedroomd over een ontmoeting met Beatrix.
Ze had tegen de koningin gezegd: “Majesteit, wat heeft u een bééldig hoedje op!”
Waarop Beatrix reageerde met: “Zeg maar B.”
Het werden standaardopmerkingen. Als we de koningin weer ergens op tv of in de roddelbladen zagen (die mijn omaatje graag las), was het: “Zeg maar B.”
En als we iemand met een hoedje zagen, zeiden we tegen elkaar: “Bééldig hoedje.” Uiteindelijk hoefden we het niet meer te zeggen, maar was een bepaalde blik voldoende.
Nog meer dan van Beatrix, hield ik van Elizabeth.
Wat een kranige dame.
Ik hoop dat mijn lieve omaatje haar daarboven ergens tegenkomt. Ze zouden elkaar mogen, die twee. Mijn omaatje was óók zo’n kranige dame. En allebei hadden ze een heerlijke humor.
Sja, aan haar toewijding en discipline kunnen veel mensen een voorbeeld nemen.
The Queen is dead, long live the….. nee, laat maar.
Zo één vind je niet meer.
bron: pixabay.com 63006
