bron: pixabay.com 7437546
“Hoi ma!” groet ik mijn moeder als ik de voordeur binnenstap. “Jeetje, wat is het hier koud!”
“Bezuinigingen,” lacht ze, “de verwarming staat uit.”
Mijn moeder gooit een fleece deken van zich af, kruipt behendig van de bank en loopt naar de keuken. Met een ferme zwaai trekt ze de koelkastdeur open.
“Maar… wél een volle koelkast!” klinkt het triomfantelijk.
“Zal ik toch maar…”
“Nee, geen sprake van!”
Meerdere malen heb ik aangedrongen om haar energierekening te betalen, maar koppig als ze is, wil ze daar niets van weten.
“Ben je gek geworden? Ik wil mijn eigen kinderen niet lastig vallen met mijn sores!”
Ook de vele telefoongesprekken, die ik met Eneco heb gevoerd, hebben uiteindelijk niets opgeleverd.
“Ze kan toch niet in de kou gaan zitten?” wierp ik als argument tegen. “Mijn moeder is bijna 80 jaar en haar inkomen bestaat uit slechts een schamele AOW!”
“Mevrouw,” klonk het hulpeloos aan de andere kant, “sinds een paar weken zijn alle tarieven bevroren. Dus mocht ik het bedrag willen verlagen, dan lukt het zelfs mij niet meer om de maandelijkse termijnbetaling voor uw moeder aan te passen.”
En zo zit mijn moeder voorlopig dus aan haar energietermijn vastgevroren.
“Wat ben je aan het doen?” Nieuwsgierig werp ik een blik op haar tablet.
“Oh, niks bijzonders. Ik was benieuwd naar die vervolgcampagne Een tegen eenzaamheid. Van 29 september tot en met 6 oktober is het namelijk ‘de Week tegen Eenzaamheid.’” Mijn moeder neemt gulzig een slok van haar dampende koffie, waardoor haar sprankelende ogen even achter haar beslagen brillenglazen verdwijnen.
“Dat is toch een initiatief van ‘t Ministerie van Volksgezondheid en zo?”
“Precies.”
“Ik heb inderdaad wat filmpjes op de televisie voorbij zien komen,” herinner ik me ineens. “Dat is die campagne tegen eenzaamheid onder ouderen, waarbij die staatssecretaris, hoe heet ie, Van Ooijen als sociale robot wordt ingezet.”
“Ja die. Nou, ze hebben dus ook een website. Hier, moet je eens horen…”
Mijn moeder leest hardop voor: “In gesprek komen is niet altijd gemakkelijk. Een goede aanleiding kan het weer zijn. Als het erg warm is bijvoorbeeld.”
“Dat is toch niet te geloven?” reageer ik verbaasd. “Zoals gewoonlijk loopt onze overheid weer eens mijlenver met een of andere idiote zomercampagne achter de feiten aan.”
“Wacht, het gaat nog verder… ‘Vraag eens hoe het iemand met deze hitte vergaat. Genoeg verkoeling?’” Mijn moeder trekt haar fleece-deken nog iets verder omhoog. “’Of deel een waterijsje uit!’” leest ze schaterend voor.
“Oh, kijk nu toch eens, je kunt nu ook hun posters downloaden en gebruiken om jouw activiteit onder de aandacht te brengen. Je kunt dan zelf je eigen tekst eraan toevoegen.”
“Kom erbij!” lees ik op op de reeds ontworpen poster. “Typ hier uw activiteit…”
“Hout sprokkelen voor bejaarden,” typt mijn moeder grinnikend in het verwarmende open wak, dat in het bevroren format is geslagen.
“Misschien daarna gezellig met z’n allen een glaasje antivries drinken?” opper ik als extraatje.
“Goed plan! Heb je toevallig ook nog een idee voor bejaarden, die wat slechter ter been en daardoor aan huis gebonden zijn?”
“Wat dacht je van een Cursus overwinteren in de spouw van je woning? Hartverwarmend!”
bron: pixabay.com 1086504
