bron: pixabay.com 3335093 (en ja, ik weet dat dit Stevie Nicks is, maar het is een prachtig Fleetwood Mac plaatje)
Dat Christine McVie, samen met Stevie Nicks ’t kloppend hart van de legendarische band Fleetwood Mac, afgelopen woensdag na een kortstondig ziekbed overleden is, weten de meesten nu inmiddels wel. Maar jee, wat een groot verlies is haar verscheiden voor de muziekwereld…
Mijn herinneringen aan Fleetwood Mac gaan ver terug. Een sinterklaasavond eind jaren ’80. Een heel speciale Sinterklaas, waarop we besloten hadden om elkaar allemaal een CD te geven. Zo kreeg ieder van ons dus drie CD’s, toen nog heel nieuw en ook heel duur; CD-spelers waren toen pas sinds een jaar of vijf op de markt.
Op mijn zus’ verlanglijstje stond ook het album Tango In The Night van Fleetwood Mac. Dus die CD kreeg ze. Van mijn pa, die elke CD in een gigantische doos had verpakt. Gewoon, om ook wat “grote” cadeautjes te hebben. Prompt schalde Little Lies uit de boxen. Mijn Pet Shop Boys CD moest maar even wachten. En papa’s Roy Orbison’s Greatest Hits CD ook. Wat mam kreeg, weet ik helaas niet meer. Ik vermoed iets van Queen en de Moody Blues.
De stem van Christine is uniek. Net als die sinterklaasavond, zo’n 34 jaar geleden (ik schat dat het 1988 was). En elke keer als ik Little Lies hoor, denk ik eraan terug. Dan word ik weer helemaal warm van binnen. En dat is zó fijn, in een tijd die op alle fronten gekenmerkt wordt door ijzige kou.
