Een Beduusde, Bezorgde Burger. Dat was ik na woensdag 15 maart, de Dag des Oordeels. Overdrijven is ook een kunst, ik weet het. En toch, mijn gemoed somberde. Natuurlijk stond er wat te gebeuren maar een dergelijke verpletterende verkiezingsuitslag voelde ik, en velen met mij, niet aankomen.
Verpletterend in de zin van: wat heeft de proteststemmers bewogen om hun stem aan de BBB te geven? Daar snap ik weinig van. Dat boeren en masse vielen voor Caroline en haar verhaal, dat is vrij evident. Maar dat de overigen niet secuurder hebben rondgekeken naar wat goed is voor mens en natuur. Onbegrijpelijk.
Met de BBB aan het roer is het: dag vogels, dag bloemen, dag kinderen. Dat afscheidsriedeltje van Pipo de Clown uit de jaren vijftig. Het zou zomaar de wrange waarheid kunnen worden. Sapperdeflap, wat lopen er een hoop onnozelaars rond op ons stukje aardbol. Ik hoop oprecht dat mijn vrees ongegrond zal blijken te zijn en dat ik alsnog als Buitengewoon Blije Burger mijn leven mag leiden. Met korte ei.
Het goede nieuws is dat de partij waarop ik gestemd heb, een zetel meer heeft. Blij met één zetel meer. Hoe ver kunnen we zakken. Deze club waarschuwde tenminste ver vóór de coronapandemie al voor het gevaar van zoönosen: ernstige infectievirussen die van dier op mens kunnen overspringen. Het gevolg van het houden van te grote aantallen dieren op een veel te klein oppervlak en te nauwe contacten tussen mens en beest.
En juist op dit moment van schrijven komt het bericht naar buiten dat alles wijst naar een wasbeerhond als bron van het coronavirus.
Ik heb er even geen woorden meer voor.
bron: pixabay.com 678199
