Nu de vriendelijk ogende dame mij een relatief kleine ruimte in stuurt, is de stress in al haar kracht weer volop aanwezig. Mijn moeder voelt het. Ze legt haar hand op mijn onderarm. Een kleine aanraking, maar het betekent de wereld voor mij.
Dagboek van een actrice – Naar het ziekenhuis
Ik kijk er niet meer van op. Eigenlijk is het angstaanjagend dat ik dergelijke situaties normaal ben gaan vinden. Als in een automatisme bedank ik vriendelijk de dame aan de telefoon en informeer ik naar de mogelijkheden om ongezien het pand binnen te stappen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Dagboek van een actrice – moederliefde
Ik kan niets anders dan hyperventileren en het ondergaan. Ik huil met lange halen, ik schreeuw, ik gil, ik krijs. Panisch en totaal ongecontroleerd. “Ik kom nu naar je toe,” is het enige dat ze zegt. Ze hangt op.
Dagboek van een actrice – Kankernieuws
“Oh fuck meiske. Crisis hier. Hoe wil je het naar buiten brengen? Heb je er over nagedacht? Boulevard wil er vanavond haar hoofditem van maken, net als Shownieuws. En de Telegraaf wacht nog een half uur op een verklaring, uit respect, maar daarna gooien ze het op hun site. Voorpagina.”
Dagboek van een actrice – slecht nieuws
“Ik raad u aan om een taxi te bellen,” dringt de arts aan als hij mijn hand schudt. Dan sluit hij de deur. Vanuit een automatisme wandel ik door de gangen van het ziekenhuis. Zonder aandacht te schenken aan de gezichten die mij vol herkenning toelachen.
Dagboek van een actrice – in de wachtkamer
De arts schudt mijn hand. Hij biedt mij een stoel aan.
“Helemaal alleen gekomen?” Twee vriendelijke ogen staren mij aan. “Was er echt niemand bereid om mee te gaan, ter ondersteuning?”
Dagboek van een actrice – Piemels kiek’n!
Ik stuurde een bericht terug. Waarom hij dacht dat ik interesse had in zo’n foto van een hondenlul? Maar daar heb ik van geleerd, want hij begon terug te blaffen. Dat ik een vuile hoer was. Wie dacht ik wel dat ik was? Egocentrische bitch, met je natte doos.
Dagboek van een actrice – ‘Hung’
Toen ik las waar ‘Hung’ over ging, heb ik natuurlijk meteen de pilot opgezet. Best vermakelijk, maar er is geen enkele enorme lul te zien, behalve dan de hoofdrolspeler zelf. De teleurstelling…
Dagboek van een actrice – Lekker liggen op je lauweren
Nederlanders die denken het gemaakt te hebben, tuimelen stuk voor stuk uiteindelijk keihard omlaag. Want ze krijgen het gevoel dat het succes bereikt is en er dan voor het behoud ervan niets meer gedaan hoeft te worden.
Dagboek van een actrice – The Passion
Zelf ben ik ook al meerdere keren gevraagd om de rol van Maria eens op mij te nemen. Qua uiterlijk ben ik ongetwijfeld de best mogelijke Maria, maar er is natuurlijk niemand in Nederland die gelooft dat ik ook onbevlekt kan ontvangen.
Dagboek van een actrice – Het chauvinisme van het Songfestival
Met Duncan als Eurovisiefavoriet krijgen we weer het ‘wij’-gevoel ten top. In de filmwereld is het niet anders. Binnenkort start het laatste seizoen van “Game of Thrones” en we zijn maar wát blij dat ‘onze’ Carice nog niet onthoofd is.
Dagboek van een actrice – Oscars voor de ‘grootste’
Het verbaast mij dat men in de utopie leeft dat de Oscars daadwerkelijk gaan over de kwaliteit van de film, het spel of de special effects. Het is een wereldje waar degene met de grootste de dienst uit maakt.
Dagboek van een actrice – Gouden kalf
Ik zag ‘Bankier van het Verzet’. Een film die vijf Gouden Kalveren heeft mogen ontvangen en de Nederlandse inzending voor de Oscars is. Tegelijkertijd is het de eerste film waarin Halina Reijn eens niet haar foef laat zien.
Dagboek van een actrice – Het jonge ding van Pechtold
Pechtold schaart zich onder een puik rijtje van machtswellustelingen: neem Trump, die tussendoor een pornoactrice bevlekte. Of Clinton die dat op een jurkje deed.
Dagboek van een actrice – (te) jonge partner? Kom nou.
Het mag bekend zijn dat ik ook graag een jong blaadje lust. Jonge mannen doen tenminste nog hun best om hun bedpartner te verwennen. Het vel zit behoorlijk wat strakker over de buikspieren. Ze hebben een beter uithoudingsvermogen en vaak zijn ze niet beroerd om er nog een tweede keer overheen te kruipen. Alleen maar voordelen dus.