Zwagermans “dor hout” uitspraak was inmiddels wat aan het verstoffen, dus – tadaa! – daar verscheen ze weer in mijn inmiddels zorgvuldig dichtgetimmerde timeline. Zij is als een vies zilvervisje: ze wurmt zich door de kleinste gaten en kieren.
Goed nieuws!!
2021 is hier! Het enige jaar dat je niet positief wilt beginnen. Maar ik doe het toch. Dat deed ik in 2020 namelijk ook al: vol optimisme stapte ik het jaar in. Maar toch ook een beetje terughoudend. Achteraf gezien terecht. Toch had 2020 ook een boel goede dingen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Oud & Nieuw met een vreemde eend
Die term “trollenleger” die in je in je bio staat (correctie: stond), kom ik regelmatig tegen. Het schijnt dat je wel eens in discussie gaat met iemand die een te links standpunt inneemt. En als bij toverslag verschijnt dan ineens jouw leger.
Muizenissen
“Morgen ga je gif halen!” siste ik. Ik ben best een dierenvriend, mits ze aaibaar zijn en hun plaats kennen. En de plaats van muizen is buiten. Binnen hebben ze niets te zoeken.
Haathippies en reaguurders
Het verhaal van Senne is hartverscheurend. Hoe reageer je daar in hemelsnaam op? Tip: don’t be like Ronald. Want Ronald vind het “heel vervelend voor het meisje, maar…. “. Oh, die verschrikkelijke maar!
Podcasts om te smullen
Nee mensen, ik kijk níét heel de dag naar RealLife tv. Echt niet. Ik heb een leven, oké? Ik werk, ik kook en ik wandel. En tijdens dat wandelen luister ik graag naar podcasts. Podcasts zijn tof.
Het wakkere Whatsappgroepje van Willem E.
Willem, Famke, Frans en consorten beramen dingen. Bespreken is uit. Nadenken ook.
Hoera voor Youtube! (Nou ja, meestal dan)
De gebruiksaanwijzing was bijbel-dik en ik was de draad op bladzijde 1 al kwijt. Opgeven is altijd een optie voor mij, dus ik schoof het lockerding opzij en ging iets anders doen. Over een jaartje of zo nog maar een keer proberen.
Open einde
De meeste conversaties zijn de moeite van het afluisteren niet waard. Waarom zou je in hemelsnaam al je luisterenergie verspillen aan vermoeiende prietpraat? Maar: sommige terrasgesprekken zijn om te smullen!
Klussen met vallen en opstaan
Ik viel naar voren en slaakte een harde kreet. De koffie schoot met flinke snelheid uit het kopje; recht in mijn gezicht én op het laminaat. En toen… moest de trap opnieuw geverfd worden.
Ik cancel, jij cancelt, wij cancelen
Ik ben klaar met die hele cancelcultuur. Ik trek ’t niet meer. My middle name is nuance. Ik verafschuw iedere vorm van activistisch extremisme. Cancel jezelf maar.
Ouwe tang! (De angst om ouder te worden)
Toen God de man schiep, was hij in een goede bui. “Plassen, poepen, jagen en voortplanten!” bulderde hij en nam nog een blik bier. Bij de schepping van de vrouw liep dat nét iets anders.
Dating in ’t kwadraat
Voordat ik de man leerde kennen waarmee ik nu al bijna 10 jaar getrouwd ben, was mijn liefdesleven een aaneenschakeling van ellende en drama. I blame the internet. Pre-internet was er namelijk nog niet veel aan de hand.
Real Housewives: bereid je voor!
Genoeg van de dagelijkse Corona-Trump-BLM-ellende? Real-life tv bitch (me) to the rescue: Sinds vorige week staan de Real Housewives van New York, Atlanta en Beverly Hills op Netflix. Joepie!
Racisme en zo
Ik zal mezelf nooit vergelijken met een zwarte man of vrouw die opgroeit in Amerika. Ik kan me namelijk niet voorstellen hoe het is om dagelijks geconfronteerd worden met racisme.