Nadat ik 3 jaar lang was opgezadeld met veel taaie grammatica, saaie spelling en ingewikkelde tekstanalyses, sprak mijn docent Nederlands eindelijk een taal waarvan ik als 16 jarige meteen op het puntje van mijn stoel ging zitten. Deze taal had een naam, vertelde hij. Ze luisterde naar de naam ‘literatuur’.
Over potloden en digitale penetratie
Hij mailt zijn naam en adres. En leeftijd. Zijn leeftijd, waarop ik in de eerste instantie mijn vertrouwen had gebouwd, is alvast de vooraankondiging van zijn digitale penetratie. Bijna gelijktijdig gaat er een belletje op mijn telefoon. Waarom ik niet reageer?
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Eindelijk een leuke man!
“Je zou wel gek zijn, als je hem liet lopen!” zei een vriendin. “Stom, als je het uit zou maken,” beaamde mijn zus. “Nóóit meer bij hem weggaan, hoor!” adviseerde zelfs mijn moeder. Ja, hij was een door en door ‘leuke’ man.
Laagdrempelig
Marktplaats.nl is zó laagdrempelig en eenvoudig dat zelfs een computernitwit als IK er mijn advertenties op kan plaatsen. Helaas werd daarmee ook de drempel van míjn huis ineens een stuk lager.
Laten we staken!
“Toen mijn zandkasteel eindelijk was opgebouwd en thuis de boel afgebroken, ben ik weer naar huis gegaan. En ineens besefte hij wél wat ik waard was. Mijn staking heeft eigenlijk ons huwelijk gered!”
‘Natuurzenders’ op tv, het is even slikken
De dame op het scherm slikt inmiddels wat weg. Mijn ex geniet. Vervolgens kijkt hij verwonderd naar mijn gezicht, om vast te stellen dat het me niet zoveel doet.
Differentiatie in het basisonderwijs, moeten we dat willen?
Tegenwoordig is differentiatie binnen het basisonderwijs heel normaal. Alleen hebben de leerlingen, die op niveau in groepjes worden ingedeeld, een wat leukere naam. Het zijn onze huidige “rekenvlinders“, “rekenpanda’s“ en “rekentijgers”. Ze volgen speciale, op hen toegesneden lesprogramma’s.
Langeafstandsrelatie
Afstand. Soms is ie enorm groot en stelt ie toch niets voor. Soms is ie maar klein en toch schier onoverbrugbaar.
Vrouwen en mannen met cowboylaarzen
René droeg altijd cowboylaarzen. Of liever, de cowboy laarzen droegen René. Op de marmeren vloeren van de kunstacademie schuurde René met zijn verschijning de bewonderende blikken van alle vrouwelijke studenten zachtjes op.
Afvalscheiding
Ik kijk huiverend naar de vuilnishoop die ineens ontstaat in mijn nét opgeruimde hal. “Wat zit er allemaal in?” vraag ik verbaasd. “Allemaal nog troep van jou,” zegt mijn ex met een vies gezicht.
Een HVD-Sprookje
Mijn moeizame relatie met mijn mobiele telefoon is na jarenlange, tevergeefse, maar liefdevolle toenaderingspogingen uitgelopen op een complete hechtingsstoornis. En nu zit ik zelfs in een paar whatsappgroepen, waar hele mysteries zich voltrekken.
Wisselvallige buien op het schoolplein
“Sinds we gescheiden zijn, zijn we hele goede vrienden geworden,” vertelt June rustig. “Zoals we eigenlijk nog nooit eerder zijn geweest. We wonen zelfs tijdelijk samen in het appartement, dat ik onlangs heb gekocht.”
Een bloeDmooie man
Ik voel me nogal ongemakkelijk. Ik word altijd zenuwachtig van mooie mannen. Natuurlijk is het onzin, maar ik vind mooie mannen vaak te vrouwelijk. Mijn exen waren bijna allemaal uitgesproken lelijk.
Toeristen stelen de charme van Praag
Ik manoeuvreer tussen de vele toeristen, die nog steeds in de rij voor de kassa staan. Keurig rekenen ze hun souvenirs af, terwijl ze ongewild en onbewust het Praagse Gouden Straatje van de laatste charmes beroven.
Laten we het nieuwe jaar open laten
Hier en daar heb ik bladzijden van mijn poëziealbum dichtgeplakt. De gele lijm snottert nog steeds door de bladzijden heen. De inkt van de dichtgeplakte versjes is in de loop der jaren door de lijm opgelost. Soms lossen vriendschappen ook gewoon vanzelf op.