“Ik ben helemaal niet raar! Ik voer mijn gesprekken tenminste nog met levende wezens. De mensen die mij veroordelen, praten zelf hoofdzakelijk nog met robots via een of andere chatbox. Zij communiceren eigenlijk met iemand, die niet eens bestaat.”
Van de aardbodem verdwenen
Mijn onlangs zozeer beschadigde ego groeit gestaag, maar toch voelt het niet goed. Nog steeds voel ik me verbonden met mijn verdwenen lief. Bovendien hanteer ik netjes de gepaste dress-code: zo ego- en seksloos mogelijk.
Wie is die mevrouw?
“Klaar! Hoe vind je het geworden?” Verwachtingsvol kijkt de kapster me aan terwijl ze een spiegel achter mijn hoofd houdt. “Jeetje, ik lijk wel 10 jaar jonger,” verbaas ik me zowaar.
Op vakantie zonder lief en navigatie
“Ik heb besloten om toch niet met jou op vakantie te gaan.” Vol ongeloof staar ik naar hem. We waren van plan om samen naar Zuid-Frankrijk te gaan. Een appartemen, met een schitterend uitzicht op de Roquebrune. Maandenlang had ik ernaar uitgekeken.
Onvindbare IKEA-mannetjes
“Mam, jij kunt toch nooit in je eentje een koelkast sjouwen en in de aanhanger krijgen?”
“Ach, er is vast wel ergens een vriendelijke medewerker, die een handje wil helpen. Komt goed.”
Helaas was ik even vergeten dat ik in de IKEA was. #NoHelp
Erotisch Kapitaal
Wil je je erotische kapitaal vergroten? Doe dan vooral niets! Door de “schaarste” die ontstaat, groeit je kapitaal als vanzelf! Handig toch?
Koning Camping
“Ja, achteraf was het wel een beetje dom van mij. Véél te lang… Vijf weken, mijn hemel,“ verzucht mijn moeder. “Ik erger me nu al, na twee dagen!” “Oei, ma! Dat klinkt niet best.” “Ach nou ja, het is wel uit te houden, hoor. Maar raad jij eens wie hier ook in Blanes is?”
Jaap de Alleskunner
Mijn moeder overhandigt me haar telefoon. “Je hebt nog een mooi figuur. Mooie billen,” lees ik als eerste bericht. “Ma, dat klinkt eerlijk gezegd alsof die man alleen maar geïnteresseerd is in seks…” “Ach welnee. Jaap zit in een rolstoel, die presteert daar onderin niks meer…”
De IK-boodschap
Wanneer hij mij passeert, werpt hij mij in het voorbijgaan een intimiderende blik toe. Met een smalend gezicht steekt hij ook nog eens zijn middelvinger op. Ongelooflijk, wat een hork. Er valt zowaar een diepe stilte bij de kassa.
“Agressief mannetje,” weet de caissière, klaarblijkelijk uit ervaring. “Laat ‘m maar gaan.”
Een verrassende krachtpatser
“Hier, voor jou, vangen!” Met een boog gooit mijn broer zijn autosleutel in mijn richting. “Wat moet ik met jouw autosleutel?” “Jij was toch zo enthousiast over mijn nieuwe auto? Nou, je mag ‘m hebben. Ik erger me kapot aan dat ding.”
Vreemdgaan met Valentijn
Valentijnsgedichten van de hand van ChatGPT zijn het toch nog niet helemaal. Misschien volgend jaar nog maar eens proberen.
Onvoorspelbaar gedrag
Over zijn schouder riep hij vol trots: “Mooi ding, hè? Jongens, Oom Aad groet U allen!”
Hij stak zijn hand op en verdween alweer uit ’t gezichtsveld.
“Aparte man,” zuchtte mijn moeder. “Je weet echt nóóit wat je aan hem hebt.”
“Ach,” verdedigde mijn vader hem, “zolang hij dat zelf maar weet.”
Woensdagavond Stierenavond!
“Ik geloof niet dat het wat tussen ons zal worden,” twijfelt mijn moeder hardop over haar nieuwe date. “Ik vind ‘m toch een beetje vreemd… Ik weet niet wat het is, maar hij stuurt steeds van die rare berichten.”
Een gevulde envelop voor het nieuwe jaar
Zorgen om de overbuurjongen maken dat zelfs de politie op tweede kerstdag komt checken of hij nog leeft. Gelukkig is het aan- en uitgaande licht in zijn woning toch nog steeds weer een teken van hoop en leven…
De donkere kant van Matthijs van Nieuwkerk in de lichtstad
Wat doet Matthijs van Nieuwkerk eigenlijk tegenwoordig? Beetje rondzwerven? Juist! Perfecte setting voor een nieuw programma met Franse Chansons, vol verwarmende empathie, verkleumde hondjes en vuur in een olievat. Non… Je ne regrette rien…