Mariam, niet wetend wat er is gebeurd, loopt met een glimlach door de school. Ze heeft haar wraak gekregen, maar tegen welke prijs? Wie is er uiteindelijk verantwoordelijk voor de gebeurtenissen?
Een recensie van de nieuwe Netflix-serie AlRawabi School for Girls.
Een familieverhaal (Afl. 1) – Mooie Anna
Ik ben zonder ouders opgegroeid en ging daarom op ontdekkingsreis door de tijd, op zoek naar mijn familie. Het theaterstuk over Slappe Douwe (mijn overgrootvader) dat afgelopen najaar volle zalen trok, maakte veel los. Maar… wie waren toch die mensen achter bijnamen als Slappe Douwe, Mooie Anna en Jonnessie? Ik vertel het je.
Wat moet je dáár nou?
“Abu Dhabi, wat moet je dáár nou?? Daar is toch niets te doen?” Fout! Er is daar een heleboel te doen, als je maar je kont in beweging zet en op onderzoek uitgaat. Kunst, cultuur én tolerante mensen in overvloed!
Stufi
Sneeuwvlokjes en studeren, dat gaat niet lekker samen. Sneeuwvlokjes en schulden maken blijkbaar wel. Met nul eigen verantwoordelijkheid; alles is altijd de schuld van iets of iemand anders.
Je hóéft niet te reageren… (over ‘woke’ Twitterfeministen)
“Ja, maar, je hóéft niet te reageren!” is zo ongeveer de standaardreactie van de feminazi’s op Twitter. Dat je ook niet je hele hebben en houwen online hoeft te zetten, dáár hoor je dan weer niemand over.
Sneeuwvlokjes
Sneeuwvlokjes hebben allemaal wel iets. Winterdipjes, burn-outs, depressies. Ze zijn whatever-foob, hebben zere enkels of knieën, chronische algehele malaise, hoofdpijn, keelpijn, hooikoorts en vooral heel veel auw aan de lange tenen die zó ver uitsteken dat er altijd wel iemand op gaat staan.
Twittertikkies
Of je nou wensmoeder, bakfietsmoeder, hondenmama of wat dan ook bent, doe je ding, want dat mag en kan. Vul je zakken, bankrekening of ouwe sok. Maar zeur niet als iemand vindt dat je een profiteur bent
Exclusief inclusief
Of het nu om de Gemeente Amsterdam of om twitterende woke-warriors gaat, ze zijn beiden even inclusief in hun exclusiviteit. Zij weten het, zij bepalen het, zij wijzen iedereen wel even hun plaats. Hypocriet. En racistisch.
Strandplezier en leedvermaak
Pa ligt, ma ligt. De kinderen zijn bezig met een zandkasteel aan de rand van het eb-poeltje. Maar waar is nou die tweede fles zonnebrand, de eerste is leeg na een dikke laag op de bloedjes en moeders te hebben gesmeerd. Hoezo ‘vergeten’?
Egyptische Zomerbruiden
Jonge Egyptische meisjes worden gezien als iets dat kan worden verkocht, in plaats van als een geliefde dochter. Zij zijn een verdienmodel geworden, waarvan de hele familie profiteert; meerdere huwelijken per zomer zijn geen uitzondering.
Twitterkids (#jekrijgterzoveelvoorterug!)
Van die ouders die een getekend lucifermannetje delen alsof ze de nieuwe Rembrandt hebben gebaard, wier kinderen zonder uitzondering hoogbegaafd zijn en op hun twaalfde al geselecteerd voor Jong Oranje, in welke tak van sport dan ook. #twitterkids
Het verhaal van Azza (over kindbruidjes)
Het verhaal van Azza is schrijnend, maar niet uniek in arme, rurale gemeenschappen in Egypte, waar meisjes vaak niet naar school gaan en als kind al trouwen. Wettelijk gezien mag dat pas vanaf hun 18e, maar de wet is een papieren tijger.
Twittertetten
Van die vrouwen die een foto plaatsen van hun borsten of languit in bikini liggen, er eventueel #tieten onder plaatsen en dan met droge ogen beweren dat een man die dan “lekker wijf!” roept, een viespeuk is, die het niet snapt. #Gemuts!
En ze leefden nog lang en gelukkig…
In de USA zijn er maar liefst 23 (!) staten zonder ook maar enige beperking op het uithuwelijken van kinderen, waardoor zij op dit vlak zelfs een zwakkere wetgeving hebben dan, pak ‘m beet, Afghanistan of Malawi.
“Mannen!”
Onze gloednieuwe gastblogster Domicela (Welkom!!) doet eerst maar eens uit de doeken welke mannen haar kunnen bekoren. En welke vooral niet. Altijd handig om te weten (c.q. weer eens ingewreven te krijgen). Toch? #DeIdealeMan