De nieuwe werkster bevalt hem niet. Niet omdat ze niet goed poetst, maar omdat ze niet goed praat; de conversatie beperkt zich tot praktische zaken, zoals het op orde brengen van zijn enigszins verslonsde huishouden. En die propere praat zint hem in het geheel niet.
Kees, Jules en het nieuwe jaar
Ik hou van de stilte van de vroege ochtend. Er is geen ochtend zo lang stil en knisperend pril als die van Nieuwjaarsdag. En nooit slaapt het kennelijk zó lekker als na 77 verschoten miljoenen aan doffe dreunen, knallend kabaal en gillend geweld, gelardeerd met kruitdampen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Pestpret (kerstpapraatje)
Op de tafel liggen een aantal zojuist ontvangen kerstkaarten. “Zo zo, je staat er weer goed op! Van wie zijn die?” wil ik weten. “Kemme niet schele! Pestzooi is et… die sodemieter ik gelijk weg,” bromt hij, direct de daad bij het woord voegend.
Morgen ben ik weer van de tegenpartij!
Na het onverwijld verrichten van deze goede daad, daalde voor het eerst sinds lange tijd een intens gevoel van tevredenheid over me neer. Vrolijk vroeg ik me af waar zou ik nog meer vóór of tégen zou kunnen zijn.
Papraatje (22) – Ze is bij me weg (deel 2)
“Ik weet wel waar ze is…,” zeg ik, terwijl ik zoveel mogelijk warmte in mijn stem probeer te leggen, ter compensatie van de ijskoude boodschap die gaat volgen.
“O ja…? Waar dan? In Friesland?” veert hij verheugd op.
“Nee, ze is op de Zuiderbegraafplaats.”
Papraatje (21) – “Ze is bij me weg”
Hij doet zich zwijgend tegoed aan de hem onbekende kost. Niet lullen maar vullen. Om de paar minuten moet zijn grote witte zakdoek eraan te pas komen.
“Weet je dat ze weg is?” vraagt hij, zonder enige aanleiding.
Papraatje (20) – Ratjetoe
“Ik ben geen belmens,” verklaart hij humeurig, “belle doe ik alléén as het echt nodig is; niet voor een lulpraatje.” Bij deze mededeling kijkt hij mij doordringend aan. “En ik heb nou eenmaal de pest aan lulpraatjes.”
Petje af
Knap dat je als politieagent blindelings zo’n protocol uit kunt voeren. Dat je in een dergelijke situatie in staat bent om, zonder verder nadenken en enig meegevoel, de menselijke maat ondergeschikt aan de regels te maken. Vraag je jezelf op zulke momenten dan ook af waar je mee bezig bent?
Leggende Gelde
In de tuin was de man, druk en verhit, doende met een hogedrukreiniger. “Onmiddellijk stoppen! Als je nu de pijp uitgaat, kost dat minstens 5000 euro!” krijste ik overstuur. Hij liet het zich gelukkig geen twee keer zeggen en vleide zich terstond voor de televisie op de bank met een tray bier.
Papraatje (19) – Vruchteloos
Morgen is hij vermoedelijk weer vergeten dat hij een fruitliefhebber is en binnen een week is de boel rot en beschimmeld en sterft het in huis van de vliegjes, die dan vervolgens met harde hand en krant bestreden moeten worden.
Papraatje (18) – Vieze Lieze
Op de salontafel ligt een tube zalf, verbandmateriaal en een doos met witlatex handschoenen. Waarvoor die zijn? Hij wijst wat achteloos en vaag kruiswaarts. De binnentredende zuster, die met de gemene kuiten, werpt me vanuit het keukentje een zorgelijke blik toe.
Bakerpraat
Die negatieve overtuigingen vervangen door positieve overtuigingen = jezelf overtuigingen van iets waar je niet van overtuigd bent. Panklare prietpraat, gebezigd door trainingsinstituten voor ‘leiderschap en persoonlijke ontwikkeling’.
Echte hechting (vs. geprogrammeerde klantvriendelijkheid)
Geautomatiseerde service, waarbij medewerkers niet meer echt hoeven te luisteren en het onnodig is om zelf na te denken. En ze dientengevolge een logisch, passend computerantwoord op elke vraag opdreunen. Digilogica. Ik hecht aan écht…
Papraatje (17) – Amen
Hij bromt wat buitensmonds.
“Je moet anders gaan eten én meer drinken,” hou ik vol, “anders loopt de boel vast.” Ondertussen zet ik een groot glas water voor hem neer.
“Ik ben daar gek; ik neem straks wel een slokkie slaolie!”
In groenen doen
Ik droom er wel eens van zó in goeden doen te geraken, dat ik me wekelijks een tuinman kan permitteren. Die des zomers, desnoods met ontbloot bovenlijf, plant, knipt, snoeit en maait.