Mijn lieve meisje is niet meer. In een roes heb ik afscheid genomen. Kaarten geschreven, meegeholpen met de dienst. Op de achtergrond, want ik was nog niet bepaald lang haar partner. Het voelde niet goed om mijn mening te ventileren. Had ik dat maar wel gedaan.
Het leven van Emma (Afl. 77) – Lastige ouders en pruimenvlaai
“Schat, je had pruimenvlaai moeten kopen. Dat vindt Emma blijkbaar lekker. En een puik stuk vis voor vanavond.” Papa kijkt nors. En vooral heel sceptisch. Ik kijk geschrokken naar mijn prachtige lief.
Het leven van Emma (Afl. 76) – Boeien, mam
“Nee, ik ben nog nooit eerder op een vrouw verliefd geweest. Ja, ik ben gelukkig nu. Nee, ik zou mezelf niet per definitie lesbisch willen noemen.” Alle vragen heb ik in mijn hoofd al duizenden keren beantwoord. Maar meneer zegt alleen maar: “Boeien, mam.”
Het leven van Emma (Afl. 75) – En nu?
Hoe nu verder? Thuis neem ik eerst maar eens een hele lange douche. Ik ruik mijn nieuwe liefde in elke porie van mijn lichaam en het doet me bijna pijn om die geur weg te moeten spoelen…
Het leven van Emma (Afl. 74) – Goedemorgen, schoonheid!
Toen ze mij op de bank zag, zitten, schrok ze. Ik kon het overduidelijk zien. “Emma,” was alles wat ze zei. Goh, ze kent mijn naam nog, dacht mijn sarcastische ik. Maar dat zei ik niet.
Het leven van Emma (Afl. 73) – En jij bent…?
De vriendelijkheid in haar stem verrast me. Als ik mijn deur zou openen en ik zou de slet die met mijn geliefde naar bed is geweest, op de stoep zien staan, dan zou ik zeker niet zo vriendelijk zijn.
Het leven van Emma (Afl. 72) – Ik ga ervoor!
Ik heb besloten dat ik ervoor ga. Ik laat mij niet meer tegenhouden. Door niemand. En ik verwacht een shitload aan vooroordelen.
Het leven van Emma (Afl. 71) – ongekende gevoelens
De hele dag vergeet ik alles. Omdat ik aan haar denk. Mijn werk doe ik op de automatische piloot. Ik staar de minuten van de klok. Ik ben de hele dag opgewonden. Wat ik best vervelend vind. Want het gevoel leidt mij af.
Het leven van Emma (Afl. 70) – Mijn leven op zijn kop
Toen ik thuis op de bank lag uit te puffen, kreeg ik stress. Ik werd ineens verschrikkelijk onzeker. Wat heb ik gedaan? Hoe kan dit? Ben ik nu ineens lesbisch? Of bi? Wie ben ik eigenlijk? En wát ben ik dan?
Het leven van Emma (Afl. 69) – Een “OMG!” orgasme
“Sorry, ik vind dit eng,” zei ik daarom maar. En ik pakte het dekbed, om mijn borsten te bedekken. “Ik heb dit nog nooit gedaan…” “Geeft niets. Snap ik helemaal. De eerste keer ís ook spannend.
Het leven van Emma (Afl. 68) – I kissed a girl!
Het afscheid was op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk. In één klap broodnuchter stapte ik op mijn fiets. Met al mijn verwarring, mijn opgewekte verlangens en mijn verbazing dat ik niet afwijzend reageerde op de avances van een vrouw.
Het leven van Emma (Afl. 67) – Onderbuikgevoelens
“Ach meis toch… Kom eens lekker tegen me aan liggen?” sust mijn vriendin. Ze klopt op haar schoot. Ik leg mijn hoofd op haar bovenbenen en ze begint meteen langzaam mijn haren te strelen. “Gooi het er allemaal maar eens even uit.”
Het leven van Emma (Afl. 66) – De therapeut vindt er weer eens iets van
Met een schuin oog lees ik wel eens de verhalen op HoeMannenDenken. En hoe meer ik lees, hoe stommer ik mannen vind. En nu moet ik, in een zeer goed betaald uur, van de therapeut opsommen wat ik zo fijn vind aan het ‘fenomeen man’?
Het leven van Emma (Afl. 65) – Voortaan zonder vent
Tuurlijk, mannen zijn nuttig. Zeker tussen de lakens. Maar daar heb ik tegenwoordig mijn paarse Buddy Vedder voor. En ik hoef niet meer zwanger te worden, dus eigenlijk valt op dat gebied de man ook af. Ik ben er klaar mee.
Het leven van Emma Breeder (64) – Mijn paarse Buddy Vedder
Mijn paarse Buddy Vedder, zo noem ik de vibrator die ik van mijn vriendin heb gekregen. Gewoon, omdat ik Buddy wel een lekker snoepje vind. Jong, maar vitaal. Beweeglijk ook, als je zijn dance moves mag geloven.