’s Ochtends vroeg wakker worden omdat er een ochtenderectie tegen je onderrug aanduwt. Ruzies ten gevolge van een tekort aan nachtrust, het weigeren van seks, een te zware arm over je buik, gesnurk in je oor.
Een kerstverhaal
Het leven van Grace is niet bepaald over rozen gegaan…
Oeps
Jawel: blunder nummer één heeft plaatsgevonden! Huisjesmelker Lies moet het bed uit, want de huurders hebben koud water. Oeps.
Spagaat
Vrouwen worden schuldig geboren. Het is onze erfschuld. Ik voel me dan ook vaak schuldig over van alles en nog wat, waar mij, als ik logisch zou redeneren, geen blaam treft.
Heen en weer
Er gaat niks boven buiten wonen. Nou ja: bijna niks.
Vijfde rib
“Behandel de vrouw met toegevendheid. Uit een kromme rib werd zij geschapen – God kon haar niet geheel recht meer maken.” Citaten van Goethe en consorten over (hun minachting voor) vrouwen.
Isabel en haar rouw (deel 5)
Als je niet kunt genieten van wat je wel hebt en alleen maar denkt aan wat je verloren en geleden hebt, dan heb je een zwaar leven.
Duende
Toen haar beroemde vader, de stierenvechter Antonio Ordoñez in 1998 overleed, stortte haar wereld in elkaar. Al op jonge leeftijd had ze ook haar moeder verloren…
Isabel vertelt weer (deel 4)
Ze vertelde dat haar vinger er ooit bijna helemaal had afgelegen toen ze een hambeen in kleinere stukken aan het hakken was. ‘Het hing nog aan een velletje,’ sprak ze.
Oude tijden nieuwe tijden
Hoe vaak heb ik in mijn jeugd niet meewarig gekeken naar mijn ouders, die krampachtig probeerden vast te houden aan de hun bijgebrachte tradities.
Isabel en haar zieke man (deel 3)
Dan komt er iemand die vertelt wat dé remedie is bij het genezen van tyfus: “Je moet een dode zwarte kat op de buik van de patiënt leggen…” Dus alle behulpzame buren gingen op zoek naar zwarte katten.
Isabel en de crisis (deel 2)
Met de laatste twee kinderen nog in wieg en luiers overleed haar man en werd ze weduwe. Met zes opgroeiende kinderen. Het was een wreed lot en hard werken om haar gezin groot te brengen.
Isabel, de zwarte weduwe (deel 1)
“Niemand heeft meer tijd voor een oud mens,” zegt ze dan. En zij heeft te veel tijd. En pijn. Het is de pijn in haar hart die haar doet wensen om zo spoedig mogelijk ‘meegenomen’ te worden.