‘En een goed glas wijn kan ik ook erg waarderen,’ zei hij, terwijl hij verlangend aan een groot glas bier dacht. ‘Wat hebben we toch veel met elkaar gemeen,’ glunderde ze. Ja, nou, poeh poeh…
Het advies van Maaike
In het familieblaadje van supermarkt Dirk geeft Maaike seksadviezen als: “Probeer porna, dan lukt het vast wel!” Nou, lekker dan. Als je geen porno wilt kijken, moet je dat dus kennelijk leren.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Het denkbeeldige gesprek (3) – de hel en het eten
Regelmatig voert onze gastblogster Lilian denkbeeldige gesprekken met haar overleden moeder. Die gesprekjes typt ze nu op, want ze zijn steeds weer bijzonder. Dit keer gaat het over eten, de wereldondergang en de hel. En meer.
Het denkbeeldige gesprek (2) – opstijgen
Regelmatig voert onze gastblogster Lilian denkbeeldige gesprekken met haar overleden moeder. Die gesprekjes typt ze nu op, want ze zijn steeds weer bijzonder. Vandaag krijgt Lilian de zenuwen van een opstijgend vliegtuig.
Het Denkbeeldige Gesprek (1) – Dag kindje!
Regelmatig voert onze gastblogster Lilian een denkbeeldige gesprekken met haar overleden moeder. Die gesprekjes typt ze nu op, want ze zijn steeds weer bijzonder.
Het haar van Fiona
‘Waar ben je in godsnaam mee bezig?’ vroeg ik, toen ik zag hoe Saskia haar haar aan het borstelen was. ‘Je bent niet goed wijs!’ riep ik uit en inspecteerde haar hoofdhuid. Ze had hem tot bloedens toe open geborsteld.
De Keerzijde van Liefde
Ik dacht na over mijn altijd vrolijke en opgewekte moe en terwijl ik voor me uit staarde, realiseerde ik me somber: de keerzijde van Liefde is Verdriet. En terwijl deze naargeestige gedachte als een zware deken op mijn schouders rustte, zag ik moe naar me kijken. Ze glimlachte haar stralende lach. ‘Liefde is sterker dan de dood weet je nog?’
De rustige kerst van Arthur
‘Wat een leven is dit’, mompelde ze terwijl ze wegliep. ‘Wat een leven heb ik toch. Ik ben getrouwd met een zwakzinnige. Waar heb ik dit aan verdiend?’
Arthur ging wat rechter in zijn stoel zitten en zuchtte. Het was elk jaar hetzelfde. Elk jaar werden de kerstdagen vergald omdat hij een vrouw om zich heen had die permanent in staat van grote opwinding verkeerde.
De man die honger had
‘Maar waarom… waarom…’ Ze kon niet verder praten. Langzaam drong het tot haar door dat hij geen grapje maakte; aan de waanzinnige blik in zijn ogen te zien was het hem beslist menens. Ergens in haar hoofd rinkelden tientallen alarmbellen.
De Belofte
‘Goede harmonie!’ Agnes glimlachte spottend. Het was dankzij kalmerende middelen en een goede therapeut dat ze hem uiteindelijk losliet, maar of dat gevoelsmatig in Goede Harmonie geweest was? Nou nee, dat idee had ze absoluut niet…
De eenzame vrouw
“Ze kon niet huilen. De verzengende pijn die door haar lichaam joeg, wakkerde opeens een ongekende boosheid aan die via haar aderen en longen wilde ontsnappen. Ze zei geen woord terwijl ze luisterde naar zijn holle, zinloze excuses.”
De zus van mijn dochter
“Ja, gistermiddag zag ik Mike weer. Hij was nog even lang en slungelig als de eerste – en tevens de laatste – keer dat ik hem zag, alleen waren zijn puistjes verdwenen…”
Morgen, morgen misschien
Elke ochtend zei hij ook hetzelfde: ‘Goedemorgen.’ Meer niet. Tot gisterochtend. Toen stond hij opeens naast haar bureau en keek haar aan. Keek haar AAN, echt aan. ‘Leuk, dat bloesje’ merkte hij nonchalant op terwijl hij een map voor haar neus neerlegde.
De Selfie van Margaret
“Margaret scrolde door alle namen heen, naarstig op zoek naar die ene naam, die ene like. Nee, nog steeds niet, zag ze. Ze werd boos. Heel boos.”
Een verhaal van Lilian, in navolging en ter illustratie van voorgaande Black-Mirror-blog.
Een prachtige lenteavond
Heel lang zeiden ze niets tegen elkaar. Hij was druk bezig met zijn mobieltje en zij keek wat om zich heen. Uiteindelijk verbrak ze de stilte. ‘Zullen we weer eens naar de film gaan?’