De song geeft je een (voor velen) zeer herkenbaar gevoel van het pijnlijke verlangen naar iemand, waarvan je niet zeker weet of diegene jou óók wil. En wíl je dat dan überhaupt wel weten?
Lulverhaal over een OV-app, een stad en mensen kijken
Daar ben ik. In de binnenstad. Om er meteen weer achter te komen, waarom ik er zo goed als nooit kom: ik heb echt een pesthekel aan shoppen. Dus ik was snel klaar. Maar het is mooi weer; tijd voor ’t terras! Een lulverhaal blijft het.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Lastige date? #AskForAngela!
De actie “Vraag naar Angela” gaat de tweede ronde in. Als je wordt lastiggevallen, ga je naar een barmedewerker en vraag je naar Angela. De barman weet dan meteen: aha, deze dame zit in de lompe-lulhannesen-penarie en heeft hulp nodig. Handig!
Ach, wat is nu helemaal een half miljard… (Binnenhof)
Een half miljard voor een renovatie. Oma van Loon vond dat zelf allemaal blijkbaar heel normaal, maar ik denk dan: een gewone binnentuin met Hollandse eikenboompjes en wat nieuw, zacht pluche onder de aambeien doet ’t ‘m toch ook?
Muziekrubriek! (You+Me – You and Me)
Je kunt een hoop fouten en makken hebben, maar voor die andere persoon ben jij perfect. “You and me, we’ve got two minds that think as one”. En dát is wat telt. Ik kan deze song wel honderd keer achter elkaar draaien, zonder dat ie verveelt. Waarheid kun je niet vaak genoeg horen.
Muziekrubriek! (Morten Milde – I need help)
De soundtrack van de Noorse serie ‘Dag’ is geweldig. Maar één song springt eruit: ‘I need help’ van de totaal onbekende, al wat oudere zanger Morten Milde.
Oma, kijk! Een neusring!
“Heeft oma nou ooit nog wel eens wat gezegd van jouw tattoo, mam?” Ik heb een tatoeage op mijn rechterkuit. Een zussentattoo; mijn zus heeft dezelfde. Ons mam vindt al die lichaamsversiering maar niks: “Zó heb ik je niet gemaakt!!”
Muziekrubriek! (The Verve – Bitter Sweet Symphony)
Ik hoorde een cover van Bitter Sweet Symphony. Hoe is het mógelijk dat dít getolereerd wordt? Platte, levenloze, braakneigingen veroorzakende commercie-techno. Pure blasfemie.
Avocado-schaamte
Tegenwoordig moet je je overal voor schamen. En nu dus ook voor je avocado-consumptie. Want avocado’s zijn slecht voor het milieu en voor de lokale bevolking van de productielanden. FOEI!!
Uit het leven van een paprikachipssmokkelaar (2) – Zondagsrijder!
De meer dan potige politieman (een blonde!) wil graag mijn auto ‘durchchecken’. En mij en passant ook. Verbaal, welteverstaan. Ik stap uit en doe gedwee de kofferbak open.
Muziekrubriek! (Liquido – Narcotic)
Vroeger, in mijn naïef-onschuldige tijd, dacht ik altijd dat de song een ode aan ‘Michael Caine’ was. Bleek toch ineens dat ze over ‘My Cocain’ zongen… wohh, wat een ontdekking!
Muziekrubriek! (Anna Nalick – Breathe)
Alleen de manier waarop de tekst Anna Nalick de tekst zingt, geeft me al kippenvel. Gelatenheid en berusting met een vleugje wanhoop. En doorademen…
Tafelgesprekken (5) – Onbeleefde meute
“Wat heeft jou ineens gebeten?” Het is namelijk nogal een uitbarsting voor zijn doen. “Niks. Ik vind het gewoon raar. De bediening in het pizzarestaurant waar ik vanmiddag met de jongens van de klas was, doet altijd ook alsof zíj de koningen zijn in plaats van wij klanten.
Muziekrubriek! (Die Ärzte – Männer sind Schweine)
Männer sind Schweine. Een song van Die Ärzte, die zo gruwelijk stereotyperend is dat ie weer grappig wordt. Meeblèren maar!
Droppen die hap!
Vroeger waren droppings in ieder geval géén reden tot ophef. En nu – in Nederland – eigenlijk nog steeds niet: enkel de wereld om die droppings heen is veranderd. Mensen zijn angstiger, meer wantrouwend en veel meer beschermend. Overprotective. Vooral in de VS, klaarblijkelijk.