Door al die opgelegde solidariteit worden de individualiteit, de eigen wil en eigen opvattingen, de eigen identiteitsvorming van jongs af aan in de kiem gesmoord. De huidige generatie jongeren is er eentje van terughoudendheid, van sociale conformiteit.
Op mijn 81e…
’s Avonds zat ik uitgeput op de bank. Ik las een column over het eeuwige met elkaar vergelijken en over hoe je je gewoon goed genoeg zou moeten voelen, maar dat eigenlijk nooit doet. Verzinkende in al mijn body negativity, dacht ik: Ja! Spijker op z’n kop.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Netflix’s Squid Game – Wat is er eigenlijk nog níét over gezegd?
De Netflix-serie ‘Squid Game’ is een absolute must-see als je je eens even lekker ongemakkelijk wilt voelen. Maar… is dit niet eigenlijk de spelletjesweergave van de hedendaagse maatschappij? Verrek…
Vleermuizenissen
Ik bel met het vleermuizenmeldpunt van het AGES, het Oostenrijkse RIVM. Toch nog maar even navragen. “Oei! Dat is een duidelijk een categorie 3 contact! Dan kan ik niet anders dan u adviseren om naar het ziekenhuis te gaan en onmiddellijk een hondsdolheidsinenting te halen,” zegt de dienstdoende arts. Wel ja, nog een vaccinatie erbij, who cares.
“Transvrouwen zijn geen vrouwen” (de zoveelste over genderverwarring)
Wat ben ik? Wie ben ik? En op wie val ik vandaag – en is dat morgen mogelijk anders? Dat zijn dé vraagstukken van de genderidentiteit. Maar één ding is duidelijk: biologie doet er allang niet meer toe. Je geslachtskenmerken zijn niet langer kenmerkend voor je geslacht.
Celeste is de beste!
Ik heb een bloedhekel aan al die stupide “influencers”, die geile gazelles en macho mooiboys met afgetrainde body’s, die op een willekeurig strand rondhuppelen en via alle mogelijke social media kanalen een totaal verkeerd beeld geven van hoe leven, liefde én lichaam zouden moeten zijn.
Een slimme vrouw laat zich niet kiezen
Werkende vrouw. Huisvrouw. Onderdanige vrouw. Dappere vrouw. Mooie vrouw. Sterke vrouw. Wablief? Waarom zouden dat per definitie allemaal verschillende vrouwen zijn? De meesten zijn gewoon een all-in-one pakket, hoor. Vrouwen zijn ook maar mensen, met ál die facetten. En meer.
Akkefietjes aan de lopende band
Eer ik iets kan zeggen of met uitpakken kan beginnen, plempt de oetlul zijn bier en haring al voor mij op het uiteinde van de band. Ik kijk hem verbluft aan, maar zeg niets. Nog niet.
Stuurloos
Hersenspinsel. Eenzaam? Stuurloos? Overbelast? Wijn. Of zoiets.
“Mama, help mij?”
Wat is dit voor manier van omgaan met pubers? Zijn ze daar het pedagogische spoor echt compleet bijster? Dreigen met een zittenblijfjaar en zelfs met van school gestuurd worden, voor een (1!!) uurtje spijbelen? Dit vergeet mijn dochter haar leven lang niet meer.
Over kaartjes, post en ongeduldige vrouwen
Track&Trace zegt eveneens dat het pakketje afgeleverd is. Ongeduldig als ik ben, klim ik meteen in de chat, maar ook de post-chatbot vertelt me dat ik nog maar “effe mot wachte”. Maar ik ben boos. Niks wachten. Leveren!
Gewoon dinges, ehh… psychisch gestoord
Ik heb een Dinges in mijn keel. Maar er is niets te zien. Niks te vinden. “Gewoon psychisch gestoord,” grinnikte de dokter, “de beste diagnose die u in dit geval kunt krijgen.”
Medeleven is dood
Rampzaligheden zijn bijna een soort van pornografie geworden. Even kijken voor kortstondige sensatie en opwinding. En dan weer door met al het dagelijkse. De snelheid waarmee we ongevoelig worden voor andermans leed, is schrikbarend.
Adé, mijn bloed!
Als ik arm op het presenteerblaadje leg, bekijkt een jolige vrijwilliger mijn aderen. “Ik zie ’t al! Prima arm, die linker. Daar kan ik wel wat mee. Dáár gaat ie, als een heet mes in de boter.”
Crea met Corona (postpandemische woordknutselarij)
Zo’n – zo goed als voorbij verklaarde – pandemie is toch best een fijne gelegenheid om eens een paar postpandemische woordcreaties onder de loep te nemen. Woorden waarvan je denkt: Ja! Dat! Dat herken ik!