Met je pot gele verf en een goede kwast sluip je naar de plek waar het moet gebeuren. Je hebt je beste maat meegenomen en wat flesjes bier om jezelf moed in te drinken. Wat je doet, is verboden en je voelt dat tot in het diepst van heel je wezen. Maar wat moet, dat moet…
Niets is voor eeuwig
Ruzie? Niet voor te stellen dat hij ooit boos zal worden op het heerlijke schepsel in zijn armen. Hoe zal ze eruit zien als ze boos is? Krijgen haar ogen dan een andere glans? Gaat hij schreeuwen? Of vervallen ze in een vernietigend zwijgen?
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Alweer een jaar geleden – Afscheid van een lieve vriendin
Met lood in mijn schoenen liep ik het ziekenhuis binnen, nadat we bij de ingang volledig doorgelicht en ontsmet waren. Het voelde ongemakkelijk om op een plek te zijn waar zoveel ziekte heerst. ‘Als Corona érgens is, dan is het hier,’ dacht ik nog. Vlak na: ‘je zal maar aan het doodgaan zijn in deze rare tijd…’
Mijn maat was vol – Hoera de kiwi is drie!
Drie jaar geleden alweer sinds ik een maagverkleining onderging. Het is en blijft opletten om op gewicht te blijven. Maar nog altijd overheerst de blijdschap over mijn nieuwe lijf en leven.
Goed verhaal, lekker kort (1) – De shoppingdwangbuis
Goed verhaal, lekker kort. Dit keer over (dwangbuis)winkelen op afspraak.
Sinterklaasnostalgie
De hele zwartepietendiscussie doet me terugverlangen naar mijn jeugd. Toen er nog geen rellen waren en bevolkingsgroepen die met elkaar op de vuist gingen vanwege een kinderfeest. Toen de sinterklaastijd enkel nog magisch en feestelijk was.
Een dag uit het leven van de thuiswerker
Mán, wat mis ik menselijk contact. Ik mis zelfs de reis naar mijn werk. De frisse ochtendlucht en de vroege rust. Thuiswerken, prima, maar voor maximaal 50%. Ik ben hier écht niet voor gemaakt.
Mijn maat was vol – Ja hoor, de struggle is begonnen
Mijn maat wás vol. Maar inmiddels is de struggle is weer volop begonnen. Tijd voor mijn halfjaarlijkse update. En ik besef het nu terdege: ik heb écht levenslang…
We hebben knuffels nodig
Ik praat met knuffels. In de tijd dat ik in iemands armen wegkruip, vertel ik zonder woorden hele verhalen. En ik hoor de verhalen van anderen. Ik voel dat ze van me houden en me gemist hebben. Maar dat kan nu niet meer…
Bye bye zelfstandige vrouw!
Ik was toch zo’n zelfstandige vrouw die het allemaal prima redde in d’r uppie? Toch? Hmm?
Druk druk druk
*pling* Hé, Facebookmelding. Ach, Jenny vindt mijn foto leuk. Welke foto eigenlijk? Oh die, ja, die is leuk ja. Ik moet weer eens een nieuwe profielfoto nemen. Wat was ik ook alweer aan het doen?
Geen salons, geen kapper. Hoe komen we deze tijd door?
Salons en kappers zijn dicht. Mannen zien hun vrouwen langzaam terug transformeren naar hun natuurlijke, oorspronkelijke vorm. En of ze daar nou zo blij mee zijn?
Liefde geven achter glas
Al die mensen 24/7 om me heen, ik word er soms gestoord van. Maar dan ontvang ik een foto die alles weer in het juiste perspectief zet. Schrijnende eenzaamheid, het is aan de orde van de dag.
Mijn maat was vol – Hoera, de kiwi is alweer twee!
Twee jaar geleden op deze dag onderging ik een gastric-bypass operatie en verloor 42 kilo. En nu is het weer tijd voor de halfjaarlijkse update!
Oudejaarsavond 1984 (Vuurwerkverbodsdiscussie)
Het nieuwe jaar is al dik twee weken oud, maar de discussie over het vuurwerk levendiger dan ooit. Als deze resulteert in een verbod, dan heb ik daar begrip voor. Maar ik wíl het niet!