Ik bracht mijn zo goed als volwassen zoon naar zijn examenfeest. Natuurlijk gaf ik hem geen afscheidskus, maar zwaaide en liep door. Eenmaal terug in de auto overviel me een totale leegte. Is dit nu dat empty nest gevoel?
Hoera, ik ben een kinderboerderij
Ik kan met mijn lijf inmiddels een hele kinderboerderij vullen. Ik heb geiten(tieten) en een hangbuik(zwijn), kippen(vleugels) en een kalkoen(kaaklijn). En ik ben een kei in schaapachtig kijken.
Wil ik nou serieus terug naar coronatijd?
Ik verlang soms een heel klein ietsiepietsiebeetje terug naar de beginperiode van Corona. Toen hadden we namelijk nog geen benul van de ramp die ging komen. Er was zon, rust, en ik ervoer een ongekende ruimte in mijn leven en hoofd.
Mijn maat was vol – De laatste
Vier jaar geleden onderging ik een gastric bypass-operatie. Dit is de laatste column in deze reeks. Klaar met terugkijken, op naar de toekomst!
Mindfull wandelen op zoek naar innerlijke rust
De podcast-stem vertelt me dat ik een zonnegroet moet doen. “Er is geen zon,” mompel ik sacherijnig voor me uit. Maar dan hoor ik dat ik op zoek moet naar de zon in mijzelf, als deze buiten niet schijnt.
De week van het couveusekind – Van pak suiker naar puber
Twee maanden te vroeg kwam hij ter wereld. Een spannende tijd volgde. Maar het werd een verhaal met een happy end! Deze week extra aandacht en liefde voor al die couveusekanjers en hun ouders.
Mijn maat was vol – Hoe gaat het nu, 3,5 jaar na mijn maagverkleining?
Drie en een half jaar geleden onderging ik een gastric bypassoperatie en deel sindsdien mijn ervaringen. Tijd voor weer een halfjaarlijkse update!
Niets is voor eeuwig
Ruzie? Niet voor te stellen dat hij ooit boos zal worden op het heerlijke schepsel in zijn armen. Hoe zal ze eruit zien als ze boos is? Krijgen haar ogen dan een andere glans? Gaat hij schreeuwen? Of vervallen ze in een vernietigend zwijgen?
Alweer een jaar geleden – Afscheid van een lieve vriendin
Met lood in mijn schoenen liep ik het ziekenhuis binnen, nadat we bij de ingang volledig doorgelicht en ontsmet waren. Het voelde ongemakkelijk om op een plek te zijn waar zoveel ziekte heerst. ‘Als Corona érgens is, dan is het hier,’ dacht ik nog. Vlak na: ‘je zal maar aan het doodgaan zijn in deze rare tijd…’
Mijn maat was vol – Hoera de kiwi is drie!
Drie jaar geleden alweer sinds ik een maagverkleining onderging. Het is en blijft opletten om op gewicht te blijven. Maar nog altijd overheerst de blijdschap over mijn nieuwe lijf en leven.
Goed verhaal, lekker kort (1) – De shoppingdwangbuis
Goed verhaal, lekker kort. Dit keer over (dwangbuis)winkelen op afspraak.
Sinterklaasnostalgie
De hele zwartepietendiscussie doet me terugverlangen naar mijn jeugd. Toen er nog geen rellen waren en bevolkingsgroepen die met elkaar op de vuist gingen vanwege een kinderfeest. Toen de sinterklaastijd enkel nog magisch en feestelijk was.
Een dag uit het leven van de thuiswerker
Mán, wat mis ik menselijk contact. Ik mis zelfs de reis naar mijn werk. De frisse ochtendlucht en de vroege rust. Thuiswerken, prima, maar voor maximaal 50%. Ik ben hier écht niet voor gemaakt.
Mijn maat was vol – Ja hoor, de struggle is begonnen
Mijn maat wás vol. Maar inmiddels is de struggle is weer volop begonnen. Tijd voor mijn halfjaarlijkse update. En ik besef het nu terdege: ik heb écht levenslang…