Afgelopen dinsdag hoorden we dat onze zoon, na een behoorlijk eindsprint, tóch over was naar de vierde klas. Wat een opluchting en wat een trots. Dat moest natuurlijk gevierd worden. Met alle oude en nieuwe vrienden, op het strand.
Erectie-idioot in de tram; toppunt van OV-viezigheden
Wat bezielt zo’n vent? En waarom zei ik niks? Waarom liet ik dit gewoon maar gebeuren? Ik weet het eigenlijk niet. Ik had geen zin om in de tram stennis te schoppen. Maar eigenlijk is het toch te zot voor woorden…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Mijn maat was vol – Update uit happytown :-)
Het traject bij de NOK zit erop. Vanaf nu sta ik op eigen benen. Hoog tijd voor een update!
Mijn maat was vol (18) – De laatste
Na een jaar lief en leed te hebben gedeeld via mijn wekelijkse blogs over mijn gastric bypass, wordt het nu tijd om afscheid te nemen; een nabeschouwing.
Ik zou een make-up routine moeten hebben
Het niet hebben van een adequate make-uproutine is echt een gemis in je leven. En dat wist ik dus gewoon niet! Hoe heb ik in vredesnaam tot nu toe weten te overleven…
Mijn maat was vol (17) – Op weg naar strakke dijen
“Ik krijg geen hap door mijn keel. Met gierende hartkleppen van de zenuwen zit ik aan tafel en tel de minuten af voor mijn vertrek richting sportschool. Ik snap niet waarom ik me hier zo druk over maak. Zo’n sportmaagd ben ik nou ook weer niet…”
Ik geloof, maar geloof ik?
Ik ben jaloers op mensen die in God geloven. Ik zou willen dat ik hun rotsvaste vertrouwen had. Dat God een fundament is, een almachtige vader (of moeder, kan ook) die voor je zorgt en je draagt.
Mijn maat was vol (16) – Mijn jaar in beeld
Soms zeggen beelden meer dan 1000 woorden. Ik heb jullie de ontstoken wonden maar bespaard…
Mijn maat was vol (15) – Discriminerende Dela
Het blijft fijn als er mensen zijn die mijn voorgeschiedenis niet kennen en die me gewoon als slanke vrouw zien. Niet als een slanke vrouw die ooit dik was. Helaas ziet #Dela me wel zo. Dokken, mevrouwtje!
Mijn maat was vol (14) – Daar ben ik eindelijk weer!
Na weken klussen en verhuizen waren de koek en de energie behoorlijk op. Mijn geplande twee weken pauze, dat werden er vier. Maar: ik ben er weer! Herrezen uit Eigen Gruis en Puin!
Mijn maat was vol (13) – Zelfbeeld
Mijn lijf is gekrompen, maar mijn zelfbeeld is er niet beter op geworden. Nu ik kan stoppen met afvallen, kan ik me er mooi op focussen om weer een leuker mens te worden.
Mijn maat was vol (12) – Rollercoaster en feestdagen
Ik ben blij dat het allemaal achter de rug is, maar schreeuw nog zeker niet van de daken dat ik dit jaren eerder had moeten doen. Daarvoor doet mijn lijf het nog niet goed genoeg. Ik ben echt moe, voortdurend misselijk en de pijn doet een mens ook geen goed. Eerlijk gezegd voelde ik me beter (én mooier) toen ik nog dikker was. Daardoor voelt het allemaal nog steeds ontzettend dubbel.
Lesje seksuele voorlichting uit de jaren ’50
Lesje seksuele voorlichting uit de jaren ’50. Conclusie: penisharen maken ziek. En van veel seks ga je dood.
Mijn maat was vol (11) – Twee kiwi’s in een all-you-can-eat
Met een verkleinde maag kun je nog prima naar een all-you-can-eat restaurant. Wel zo fijn om dat te doen met iemand die weet wat je doormaakt.
Mijn maat was vol (10) – Oud en Nieuw
Wanneer komt nu eindelijk dat punt waarop alles gewoon goed is? Of het punt waarop ik loslaat dat het dat moet zijn? Dat ik gewoon ik ben, in welke vorm dan ook.