Wij hebben een koeien-ondergrondse! De melkmeisjes steken dus niet de weg over, nee, ze lopen eronderdoor! Als boer zijnde wil je immers de buren, burgers en buitenlui zo lang mogelijk te vriend houden.
Ingesloten
De buitendeur klemt. Even flink die spierballen laten rollen… Tevergeefs. Vastgenageld staar ik naar de deur. Hij zit op slot. Die suffe toezichthoudster van de kerkelijke kringloopwinkel is me vergeten!
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Dronken
Schichtig kijk ik in de winkel rond. De kust is veilig. Mijn ogen zitten dicht van slaapgebrek. Op de tast pak ik levensmiddelen uit de schappen en kwak ze in het karretje. “Hé, Mirjam!” roept een rood gestifte mond.
Niet Parkeren
‘Het zal je auto maar zijn…’ echoot het in mijn hoofd. De laatste keer dat ik dat hoorde, was na een niet zo heel snuggere actie van mij. Verontrust kijk ik op: zes bezoekers en het voltallige personeel klontert samen voor het brede raam van de bieb.
Blaastest
Ik rijd de parkeerplaats af en wacht voor het stoplicht om linksaf te slaan. Groen licht, GO! Hè? Wat is dit voor rare bocht. Wat is-ie kort. Anders was-ie toch veel ruimer? Ik snap er niets van. Waarom kijken de tegenliggers zo raar naar me?
De gewonde man
‘Ik ben gewond! Ik ben gewond!’
In doodsnood holt een man naar binnen. Zonder woorden wordt het slachtoffer reikhalzend begroet door de patiënten in de wachtkamer.
Karnemelk met slagroom
Uitgerekend op dat moment doet Martha een plas en spettert je helemaal onder.
‘Stom rund! Kan je niet uitkijken?’
‘Alsof jouw pis schoner is dan die van de rest!’ meesmuilt ze terug.
De doodstraf (Ode aan…)
Moedig kijkt ze in de ogen van de soldaat die haar zal fusilleren. Hij schiet. Een schampschot slechts.
‘Ik schiet beter,’ zegt ze koelbloedig.
Hangoudje
“Hij haalt langdurig zijn neus op. Voelt in zijn broekzakken, zijn jaszakken, klopt op een borstzak.
’Zakdoek vergeten… ook dat nog…net nu ik hier sta te janken als een… als een… oud wijf.’”
Het obese Paaskonijn
Bobo het Paaskonijn is te dik. ‘Er moet zeker twee kilo af. Hij mag voortaan nog maar twintig gram brokjes per dag,’ aldus de dierenarts. Twintig gram? Wil hij dat Bobo bewusteloos omvalt?
Kleine wasjes, grote wasjes
“Eindelijk: mijn moeder stond te kletsen met een buurvrouw, en ik glipte stiekem het balkon op. Verdorie, zag ik mijn kans schoon, viel er niets te wringen…” Kinderen experimenteren. Ook met de was!
Kassa!
“Hoe kan ik als moeder zó hard zijn? Ze weet dat een week bij mij zeven dagen duurt en dat ik haar niet mats. Zelfs niet met één enkel dagje. Dat heet: je poot stijf houden. Want: geef je puberkind één vinger en je raakt beide armen kwijt.”
Adonis
“Ik pareer zijn vraag met een wedervraag: ‘Ben je nog bij je vriendin?’ Een bedeesd echtpaar naast elektrisch ondersteunde rijwielen kijkt me geschokt aan.”
Landrover
‘Uw boodschappenauto is een ouwetje, hè?’ vraagt de man vriendelijk.
Ik knik. Heeft die gozer niets beters te doen? Zo kan ik toch niet nadenken? Ik zie heus wel dat zijn splinternieuwe vehikel een speciaal ras is.
Paniek in het pand
“In een plotselinge opwelling van stoutmoedigheid, zou ik me eens van mijn goede kant laten zien en de chef een handje helpen met het hanteren van zijn eigen regels. Ik pakte een handje paperclips en knoopte een ketting. Even passen of-ie lang genoeg was…”