De afgelopen week hebben we over mijn slapende moeder gewaakt. We zaten naast haar bed. ’s Ochtends. ’s Middags. ’s Avonds. ’s Nachts. We keken naar het op en neer gaan van haar borst. We luisterden naar haar ademhaling. Ik wenste de hele tijd dat ik degene was die sliep. En dat dit een droom was.
Zonder mama (deel 2) – Jeetjemina
Madame Tussauds. Daar moet ik aan denken. Mijn moeder lijkt van was gemaakt. Ze zijn alleen wat kleur vergeten. Gelukkig ben ik er met mijn poederdoos, rouge en lippenstift…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Zonder mama
Onze nieuwe schrijfster Sharon moet afscheid gaan nemen van haar moeder. Maar hoe doe je dat? En hoe ga je daarmee om? “Mijn moeder gaat mijn leven verlaten. Ze stapt er gewoon uit. Alsof dat ooit een echte optie zou kunnen zijn. Doei mam. Tot nooit. Dat kan toch niet?”