De middelmaat viert hoogtij. Dat gaat áltijd ten koste van kwaliteit. Want dat geile geld, dat is toch zó lekker. Money makes the world go round. Maar we kunnen zoveel beter!
Natuur ontwikkelen? Natuurlijk…
Werkelijk álle bomen waren gekapt en door de shredder gehaald. De plek waar je voorheen heerlijk beschut kon wandelen, picknicken, pootje baden, of gewoon lekker in het gras kon liggen met een boek. Weg.
Vliegen – romantiek of veredeld veevervoer?
De teloorgang van de romantiek in de passagiersluchtvaart is onomkeerbaar. Zowel voor degenen die er hun brood in proberen de verdienen, als ook voor de passagiers. Jarenlang was er de hoop dat het ooit nog goed zou komen, maar het is te laat. Het komt nooit meer goed.
Hou je kop!
Door een ongelooflijke overkill aan campagne-uitingen zie ik letterlijk door de bomen het bos niet meer. Aan werkelijk élke lantaarnpaal langs een straat hier verderop hangt een bord met daarop de kop van een of andere kandidaat. Om nachtmerries van te krijgen.
‘Vrije Uitloopkatten en -honden’, ze zouden VERBODEN moeten worden!
We zetten in op die gratis rondlopende vrije-uitloop-bontkragen. Binnenkort in diverse kleuren bij ons te koop, desgewenst met ‘Beter Leven keurmerk’-sticker. Wreed? Gruwelijk? Tsja, uiteindelijk melden deze beestjes zichzelf geheel uit vrije wil in onze portiek.
Smeekbede aan Moeder Natuur
Lieve Moeder Natuur, we hebben U heel hard nodig. Nóg meer dan anders. We zijn met z’n allen namelijk best een beetje verzuurd. Erg verzuurd. Druk met kleinburgerlijk geneuzel. En oh, wat zijn we opeens allemaal politiek correct. ‘Elkaar de maat nemen en verdeeldheid zaaien’ lijkt de nationale sport te worden.
Wat kan mij het schelen wat een ander daarvan vindt!
Hoe moet dat nu als je straks 70+ bent en je kijkt eens achterom naar je leven? Wie heb je dan een plezier gedaan door die mooie zomerdagen niet gewoon met jouw fluffy buik in je bikini aan het strand door te brengen? Weg met goede voornemens, weg met voldoen aan verwachtingen!
Mijn hoofd is stuk… Houd je hoofd heel!
Mijn hoofd is stuk. Door een hersenschudding die ik opliep bij een aanrijding, heb ik N(iet) A(aangeboren) H(ersenletsel), NAH. Achter deze drie woorden gaat een enorme impact op je leven schuil. Niets is meer hetzelfde als vóór die klap op jouw hoofd. Niets wordt ook meer hetzelfde, je moet er mee leren omgaan.
Carol Beer no. 2: TAP Air Portugal
De tweede genomineerde voor de Carol Beer Award 2018: TAP Air Portugal! Een hele kudde Carols, daar moeten de passagiers het mee doen. Hun computersysteem is enkel geprogrammeerd om ‘no’ te zeggen. Want passagiers zijn lastig. Meer niet.
Carol Beer no. 1: De Rabobank a.k.a. De Wereldverbeteraar
De eerste genomineerde voor de Carol Beer Award 2018: onze eigen ex-Boerenleenbank De Rabobank! Vol met Carols en computers die ‘no’ blijven zeggen, ook al is het hun fout. Want klanten zijn lastig. Meer niet.
De Carol Beer Award 2018
Carol Beer van Little Britain. Wie kent haar niet. Ze tikt wat verveeld een paar letters in haar computer, kijkt op naar de klant en zegt: “Computer says no”. En zo… is de klantenservice van vele, vele bedrijven. Daarom nu hier op HVD: DE CAROL BEER AWARD 2018!
Vroeger was alles beter
Sómmige dingen waren vroeger wel degelijk beter. En dat waren nota bene de dingen, die ook nu nog steeds níets kosten!
e-Stalking, de nieuwe colportage
Al jaren kijk ik nauwelijks commerciële tv. Het aanbod vind ik oninteressant en de reclameterreur overheersend. Natuurlijk, gratis bestaat niet en bijna alles wordt beheerst door commercie. Er is zonder zelfs geen leven zonder meer mogelijk geloof ik. De vlucht naar internet biedt ook geen soelaas meer. Mijn begrip voor commercie is keihard omgeslagen in […]
Seksuele intimidatie is zó 2017
Sta je tegenover zo’n onzekere hufter? Je carrière staat dus niet op het spel. Loop lachend weg. Schreeuw het van de daken. Laat je niet intimideren door een sneue haas met een verknipt vrouwenbeeld. Seksuele intimidatie nemen we mooi niet mee naar 2018. Resist and shout wél.
Liefde is geen examen
Altijd al was ik omringd door gelukkige huwelijken. Mijn ouders, opa’s en oma’s, zij verstonden de kunst van houden van, harmonie en het vergeven en zelfs koesteren van elkaars tekortkomingen. Prachtig, romantiek pur sang. En ik dacht dat dit voor iedereen zou gelden.