De dag van de afspraak. Een clutch onder de arm geklemd, een zonnebril in de pas gewassen haren, gedeodoriseerd en geparfumeerd stap je de ruimte in. Je blijkt meteen te kunnen doorlopen om je uit te kleden. Dat is nu, met het jurkje dat zo snel uit kan, in een mum van tijd gebeurd.
Ik en mijn onderkinnen
De relatie tussen mij en mijn onderkinnen verslechtert zienderogen. Bottom line: niemand mag meer – verwacht of onverwacht – een foto van mij nemen. Voor (en van) mij enkel nog selfies. Van bovenaf genomen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Jaap de Alleskunner
Mijn moeder overhandigt me haar telefoon. “Je hebt nog een mooi figuur. Mooie billen,” lees ik als eerste bericht. “Ma, dat klinkt eerlijk gezegd alsof die man alleen maar geïnteresseerd is in seks…” “Ach welnee. Jaap zit in een rolstoel, die presteert daar onderin niks meer…”
Het leven gaat door, ook als jij stilstaat
Als ik van deze aardbol vertrek, of dit nu binnen 5 of 50 jaar is, zal iedereen roepen: “Díé vrouw heeft genoten. Intens genoten.” Soms is even stilstaan goed. Een glimp opvangen van de rust tussendoor in deze ó zo drukke wereld.
Wat kanker met je doet (Afl. 5) – Trust issues
De tandwielen in mijn brein draaien als een dolle. Ik snap het niet. Er was toch niks aan de hand? Ik hoefde me toch nergens zorgen om te maken? Kanker? Nee, dat kan niet. Ik voel het niet, hoe kan het dan zo zijn?
Overleven en afserveren
Sinds de overgang achter mij ligt, ben ik stukken beter geworden in het wegwerken van energie slurpende, zuigende, gemene, verwende of zeurende mensen. Dus: wil je overleven, leer te waarderen en af te serveren!
Een lekkere lange-afstandszoen, lief?
Zoals de meesten misschien wel weten, heb ik een LFAT-relatie Living Far Apart Together. En nu hebben de Chinezen daarvoor een revolutionaire gadget ontwikkeld: de MUA a.k.a. The Kissenger. Lang leve long-distance zoenen!
Op tijd de urn in!
Ik las een artikel over epigenetica. Huh, wat?! Precies, ook míjn reactie. Ons lichaam blijkt een reservekopie van onze jeugd te bezitten, die weer geactiveerd kan worden. Met z’n allen weer jong? Nee, dank je…
Zingeving na de overgang
Mijn toyboy heeft me niet bepaald in de steek gelaten. Sterker nog, hij ‘lustte’ mij rauw. Mijn leeftijd deerde hem totaal niet en zodra ik even wilde zeuren over de overgang, zorgde hij er wel voor dat er iets in mijn mond zat.
Back to my toyboy
Ik app een voormalige minnaar. Hij is een jonge vent en onze relatie was ooit heerlijk ongecompliceerd. Gewoon, seks en that’s it. Na een vriendelijke begroeting en de nodigde beleefdheden app ik: “Ik heb zin in koffie”.
Dag overgangsmonster, tot nooitweerziens!
Van wie zijn die billen eigenlijk? Eerlijk gezegd maakt dat me ook helemaal niets uit. Als het maar mannenbillen zijn – strak en zelfs een beetje hard. Gaarne gecombineerd met een flinke… eh… ja.
Finger Free February?!?
“Over twee weken is het FFF,” wist dochter mij te melden. Ik keek haar verbijsterd aan. FFF? Als Twitteraar van het eerste uur ken ik alleen FF, voor Follow Friday. Maar dat was het niet. FFF = Finger Free February.
Uitstel leidt tot afstel… leidt tot uitsluitsel, leidt tot kliko?
“Ik dacht, ik kom zelf maar even, want dit is te grappig,” lacht buuf, terwijl ze de ton tegen de schutting plaatst. Ik klim. En daal weer af. Helemaal vlekkeloos eroverheen lukt me niet, maar ik behoud nog wel mijn waardigheid. Da’s ook wat waard…
Sexy?! Echnie!
“Ik ben misschien één van de weinigen, maar ik vond Vijftig Tinten Grijs dus geen bal aan. Ongeloofwaardig (sorry hoor, maar welke vrouw komt er nou klaar als een man met haar tepels speelt?), langdradig (alwéér pijpen?) en saai (wat en wáár is nou de clou?).”
Kan iemand mij even refurbishen?
Als ik zo naar mijzelf kijk en luister, denk ik automatisch aan mijn auto. Die past perfect bij mij. Mijn wagen is ook een oudje, rijk aan gebrekkigheden. Wij lijken op elkaar. En net als mijn auto ben ik ben toe aan een total make-over. Toe aan ‘nieuw’.