Je zou op je bucketlist natuurlijk ook slechts ‘wensen’ vermelden die inmiddels al lang en breed in vervulling zijn gegaan. Of gebeurtenissen die voorheen een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten. Dan heb je aan het eind een geheel vervulde lijst!
Denk je dat je van die verhipte complottheorieën af bent…
Uiteindelijk is deze oorlog dus ook niets meer dan de volgende splijtzwam. Families vallen alwéér uit elkaar, vrienden vliegen elkaar opnieuw in de haren. Eerst corona, nu de oorlog. De een begrijpt de denkbeelden en overtuigingen van de ander totaal niet, terwijl de ander wanhopig probeert om die ene alsnog ‘wakker’ te schudden.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Spiegellogisch (8) – Het schemert
Ik heb mijn negativiteit de laatste tijd danig overvoerd. Ik heb de schaduwen in mijn leven vetgemest. Ze zijn te groot gegroeid. Zo groot dat ik inmiddels bij alles wat ik doe, denk: so what? Wat maakt het nog uit of ik dit doe? Wat doe ik er nog toe?
Ja, maar zó wil ik niet oud worden, hè…
Uren en uren wachten, de hele dag lang. Af en toe worden de oudjes naar een ander gedeelte van de gang of naar een andere afdeling geschoven. Omdat ze in de weg staan of omdat een andere behandeling eerst moet. Dat is hun enige afwisseling in het dagelijkse ziekenhuisprogram.
Sleepless from the battle (blauw van auw)
Gisteravond keek ik, tegen beter weten in, toch weer het nieuws. Had ik ’t maar niet gedaan. De nieuwslezer waarschuwde vooraf uitdrukkelijk dat de navolgende beelden schokkend zouden zijn. Toch bleef ik kijken. En nu kan ik weer niet slapen…
The secret of life is death
Ik peper mezelf in met drogredenen om vooral maar niet bang te hoeven zijn. Niet bang zijn voor de wereld. Niet bang zijn voor de dood. Maar juist dat laatste, die doodsdreiging, díé laat je voelen dat je nog leeft. Als je geen angst hebt dat alles binnenkort voorbij zal zijn, weet je het leven zeer waarschijnlijk ook niet op waarde te schatten.
Jaarwisseling, een definitief afscheid
“Kom, het is precies twaalf uur. Zullen we even bij opa gaan staan?’’ Mijn oma stond op van de bank. We hadden samen stilzwijgend naar de oudejaarsconference gekeken, zonder ook maar één enkele keer te lachen. “Ja, laten we dat maar doen…”
Sinterklaas is kapot
De Nederlandse ‘sinterklaastraditie’ loopt op zijn eind. Geen grootse intochten, dansend en strooigoed graaiend volk of knusse familiefeesten meer. Het enthousiasme is weg. Daarom hebben we hier thuis Sinterklaas maar omgedoopt tot “Kerststart”. Met een hoop lichtjes. En gourmetten.
Het leven van Emma (Afl. 78) – Brak
Mijn lieve meisje is niet meer. In een roes heb ik afscheid genomen. Kaarten geschreven, meegeholpen met de dienst. Op de achtergrond, want ik was nog niet bepaald lang haar partner. Het voelde niet goed om mijn mening te ventileren. Had ik dat maar wel gedaan.
Gewoon kut
Wat is het toch in deze tijd, dat álles duurzaam goud omrand moet zijn? Waarom kan het leven niet een keer gewoon ronduit kut zijn? Waarom mag je er niet eens schoon genoeg van hebben? En dat ook zo zeggen?
Goed verhaal, lekker kort (10) – Het Hiernamaals
Ze draait zich om naar het raam en kijkt naar de hemel. Ze heeft altijd geloofd in iets sterkers dan zijzelf. Ook al behandelde haar man haar dertig jaar als een stuk vuil, in haar binnenste was altijd een vuurtje blijven smeulen.
Spiegellogisch (7) – Dat ene moment
Misschien is dat ene toevallige moment, dat ons ogenschijnlijk op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats brengt, zonder dat we het beseffen, wel veel méér dan slechts ‘een fout moment’. Misschien is het dan tóch een goed moment? Mijmeringen van een 50-jarige.
Suicide is painless
Ook ik weet inmiddels dat zelfmoord niet pijnloos is. De pijn je nabestaanden voelen, is namelijk immens. En ja, ik weet waarover ik spreek. Ook ik heb op een absurd moment 30 slaappillen samen met de nodige wodka naar binnen gewerkt.
Vleermuizenissen
Ik bel met het vleermuizenmeldpunt van het AGES, het Oostenrijkse RIVM. Toch nog maar even navragen. “Oei! Dat is een duidelijk een categorie 3 contact! Dan kan ik niet anders dan u adviseren om naar het ziekenhuis te gaan en onmiddellijk een hondsdolheidsinenting te halen,” zegt de dienstdoende arts. Wel ja, nog een vaccinatie erbij, who cares.
Goed verhaal, lekker kort (7) – Schijtmus
Als de dierenarts me ziet, tovert hij een glimlach op zijn gezicht en spreekt de geruststellende woorden: ‘Ah…een musje, leg ‘m daar maar neer, dan kijk ik er straks naar. Ga maar naar huis, komt helemaal goed met dat musje.’ NOT.