Valentijnsgedichten van de hand van ChatGPT zijn het toch nog niet helemaal. Misschien volgend jaar nog maar eens proberen.
Stortvloed
Geïnspireerd geraakt door het boekenweekthema ‘ik ben alles’ en omdat gisteren de week van de poëzie is begonnen, schreef onze Lydia een prachtig, intens gedicht.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Spiegellogisch (10) – Voldoelloos of doelloos voldoen?
Doelloos staan ze op het vinyl. Mijn blote voeten. Ik weet niet in welke richting ik de volgende stap moet zetten. Wilde ik naar de koelkast of de badkamer? Waar kán ik nog heen?
Yop! Top! Pas(s)en!
Met Pasen vreet je je te barsten en na Pasen past niks meer. Je zou er bijna poëtisch van worden…
Verdwaald
We zijn verdwaald. Alles om ons heen raast door, maar wij zijn de weg kwijt…
Stuurloos
Hersenspinsel. Eenzaam? Stuurloos? Overbelast? Wijn. Of zoiets.
Send to All – Michael McIntyre en Ellie Goulding
Ik ben groot fan van Michael McIntyre. Zijn stand-ups zijn geweldig, heerlijk apolitiek en alledaags. Zojuist ontdekte ik dat hij ook een wekelijkse show op de BBC heeft, Michael McIntyres Big Show. Fucking hilarious! Zo origineel! Hij neemt alles en iedereen op de hak, inclusief zijn publiek. Zo ook Ellie Goulding, die haar telefoon moest afgeven voor de rubriek “Send to all”.
Muziekrubriek! (Leonard Cohen – Boogie Street)
Als je deze clip bij Boogie Street van Leonard Cohen ziet zou je denken dat het nummer voor de film is geschreven (overigens geen idee welke film het is). Maar dat blijkt niet het geval. Boogie Street verwijst waarschijnlijk naar Bugis Street in Singapore.
Muziekrubriek! serie: Ouwe meuk is ook leuk! (Jethro Tull)
In de categorie J zit niet veel soeps eigenlijk. Maar Jethro Tull (Original Masters), ja die heb ik grijsgedraaid. Om te beginnen natuurlijk vanwege Locomotive Breath, wat mij betreft een meesterwerk dat echt nóóit gaat vervelen.
Het stormde buiten
Afgelopen weekend stormde het. Ogenschijnlijk rustig zat ik op de bank en keek ernaar. Ik was niet in beweging te krijgen.
Tot Sint-Juttemis duurt te lang
In het interview adviseert stadsdichter Jesse Laport jongeren om niet te snel carrière te willen maken. Er wordt tegenwoordig teveel van jongeren verwacht, in veel te weinig tijd. Wijlen auteur en poëet Frans Vogel had het daar ook al over.
Echte liefde is (was) mooi
Gisteren was ik op visite bij een vriend die zijn vrouw verloren heeft. Ze was zijn grote liefde. Hij is onbeschrijfelijk verdrietig en vertelt. In hun gezamenlijke biografie staan prachtige verhalen over echte liefde. Slechts een spatie waren ze altijd van elkaar verwijderd.
Kees, Jules en het nieuwe jaar
Ik hou van de stilte van de vroege ochtend. Er is geen ochtend zo lang stil en knisperend pril als die van Nieuwjaarsdag. En nooit slaapt het kennelijk zó lekker als na 77 verschoten miljoenen aan doffe dreunen, knallend kabaal en gillend geweld, gelardeerd met kruitdampen.
Muziekrubriek! (Rag’n’Bone Man – Lay My Body Down)
We kennen Rag’n’Bone Man natuurlijk van de geweldige hit Human. Op zijn debuutalbum staan echter ook pareltjes die de hitparade niet halen. Waaronder mijn favoriet, Lay My Body Down. Een bijzonder donker nummer, maar misschien daarom wel zo krachtig.
Muziekrubriek! (Damien Rice – It Takes a Lot to Know a Man)
Ik haal best veel nieuwe (soms ook oude) muziek uit de series die ik bekijk. Dit nummer, It Takes a Lot to Know a Man van Damien Rice, komt uit de nieuwe serie Dickinson, over de bekende dichteres Emily Dickinson. Vreemd genoeg is deze serie in comedy-vorm gegoten, bij zo’n vermaarde artiest verwacht je toch iets anders. Maar het is echt geinig gedaan.