“Wat vindt Cor er eigenlijk van?” informeer ik voorzichtig.
“Hij beschouwt haar als een platonische vriendin. En hij snapt totaal niet waar ik me druk over maak.”
“Dan is er toch niets aan de hand?”
“Ammehoela!”
Help, nu ben ik ook al allergisch voor life coaches!
Ik krijg jeukende uitslag van al die zogenaamde life coaches. Hoge tarieven voor warrige, marginaal gedefinieerde, geïnflateerde nonsensdiensten a.k.a. hete lucht. Ga eerst zelf eens ‘in je kracht staan’?
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Chaos!
Ik dacht altijd dat ik niet zoveel behoefte had aan structuur. Dat rommel bij me hoorde. Maar met iedere dag die deze toestand langer duurt, wordt ook de kans steeds groter dat ik binnenkort door mannen in witte jassen word afgevoerd. Op zo’n steekkarretje à la Hannibal Lecter.
Aardappel-geschil
“Om veiligheidsredenen wordt u verzocht een nieuw wachtwoord in te stellen.” De voorzienigheid heeft blijkbaar bedacht dat voor alle dingen in ’t leven die makkelijk zouden moeten zijn, eerst een proeve van bekwaamheid afgelegd moet worden.
De darmen van een jonge deerne! (sorry, tóch een vervolg)
Ik heb mijn coloscopie inmiddels achter de rug. En het was me wat… Zoveel, dat ik er tóch lekker nog even over wil vertellen. Uit therapeutische overwegingen; hoe anders moet ik dit alles verwerken?
Gewoon kut
Wat is het toch in deze tijd, dat álles duurzaam goud omrand moet zijn? Waarom kan het leven niet een keer gewoon ronduit kut zijn? Waarom mag je er niet eens schoon genoeg van hebben? En dat ook zo zeggen?
Halloween? Yuck, mij niet gezien!
Afgezien van de échte heksen – alle respect voor de ware Samhain-vierders en hun rituelen – weet geen hond meer waar Halloween überhaupt vandaan komt, maar consumeren zullen we het hele gedruis. Wel, ik weiger.
Wegmisbruikers (deel 1)
Als ik weer eens achter iemand zit die geen richting aangeeft en de gelegenheid is er, zoals een rood licht op een T-kruising, kriebelt het enorm. Het liefst stap ik dan uit, klop op het raam en vraag vriendelijk, doch dringend: “Waarom?”
King of the Sloot
Ik gun ieder z’n sport en hobby en heb niets tegen wielrenners an sich. Maar die terroristen die groepsgewijs alle regels aan hun laars lappen, ben ik spuugzat. Wát een asociale agressievelingen.
Goed verhaal, lekker kort (2) – Goed gelakt
Zwijgend kijk ik de nagellakmevrouw aan. ‘Ik zie het,’ zegt ze met een zuinig mondje, ‘u houdt niet van nagellak.’ Onmiddellijk trek ik m’n laars en sok uit en houd mijn voet ter bezichtiging omhoog. De vrouw boft; ik heb ‘m met Goede Vrijdag nog gewassen.
Costa del Achtertuin (All-in)
Langzaamaan begonnen wij dezelfde zombie-achtige trekjes te vertonen. Schuifelend naar het ontbijt, schuifelend naar de gereserveerde strandstoel, schuifelend naar de lunch, schuifelend naar het snackstandje. En ‘s avonds op de hakjes naar het buffet. Vakantie! Not.
Valentijnsdag in lockdown: potje ‘mens, erger je niet’ doen?
Thuiswerken, thuiswonen, thuisleven, thuis alles. Thuis, waar je het al bijna een jaar lang 24/7 met de onhebbelijkheden van je huisgenoten moet zien te rooien. Maar wat zijn die onhebbelijkheden dan? Wat zijn de grootste ergernissen voor man en vrouw in lockdown?
Internet down
“Nou, de hele buurt is daar gestoord, zie ik,” mompelt de techie.
Ja, dat wist ik al.
“Maar ik zie ook,” verkondigt hij gemaakt blij, “dat er al een monteur op weg is om deze storing te verhelpen!”
AL?!? Wij zitten AL twee uur zonder internet!! Dat kan écht niet.
Heb jij al iemand bedreigd vandaag?
De Corona-ellende is natuurlijk dé plaag van 2020. Maar met stip op 2 en 3 komen wat mij betreft bedreigingen en eigenrichting. Rede en fatsoen lijken het definitief te verliezen van uitingen van onstuitbare onvrede en egoïsme.
Muizenissen
“Morgen ga je gif halen!” siste ik. Ik ben best een dierenvriend, mits ze aaibaar zijn en hun plaats kennen. En de plaats van muizen is buiten. Binnen hebben ze niets te zoeken.