Wolvin Stella Bergsma blafte iets te luid. Daarom moesten de geschrokken bèta-mannetjes even hun denigrerende plasje over haar heen doen, in de hoop dat iemand hen ooit nog een keer ruikt. In háár vacht.
Het laatste nieuws: Vrouw zonder telefoon gespot!
“Ik ben hier heel erg van geschrokken. En ik heb heel wat meegemaakt hoor, hier in Houten. Ik ben er helemaal van ontdaan. Die rare vrouw stond daar maar, met haar handen in haar zakken.”
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Heb jij nog geen fobie? Aarghh!! Da’s pas eng!
Ik vroeg mij af: wat zijn dan nu de nieuwste fobieën ONZE tijd? Dé grote angsten van de 21e eeuw? Ik heb er even een paar angstvallig opvallende uitgepikt. Mijn angsten-top10!
Een hart van garnaal
Mistroostig kijk ik naar de hoop overblijfselen. De ogen lijken wel mini-penisjes, met zwarte eikeltjes. Zal vast aan mij (sick mind) liggen. Vanaf mijn bord kijken de gesteelde piemeltjes mij droevig aan. Een vertrouwde blik.
Mijn maat was vol (10) – Oud en Nieuw
Wanneer komt nu eindelijk dat punt waarop alles gewoon goed is? Of het punt waarop ik loslaat dat het dat moet zijn? Dat ik gewoon ik ben, in welke vorm dan ook.
Mijn maat was vol (9) – Blij en dankbaar
Gewoon kunnen winkelen met een vriendin en ook alles in dezelfde winkel aan kunnen passen. Het was een groots en meeslepend moment voor mij.
Over kont afvegen en wandelende warmtedekens (auw & oud)
“Uiteindelijk weet ik naar de wc te strompelen voor de grote ochtendboodschap. Had ik dat ding maar ingehouden… Want na het gelegde ei ben ik dus niet in staat om de afveegbeweging te maken. De hel.”
Keers en Mestreech? (vert.: Kerst in Maastricht.)
De man, anderhalve kop groter dan zijn eega en voorzien van een geel hesje en dito pen, hield de gang van zaken nauwlettend in de gaten en griste gretig het boek uit haar handen.
“Mam, ik heb nog 24 muffins nodig!”
Mijn kind heeft ongelooflijke mazzel dat ik zo’n enorme hamsteraar ben en dat ik dus al die ingrediënten ‘gewoon’ zomaar even in huis heb. Ik heb etensvoorraden waarmee je in een schuilkelder makkelijk drie weken met acht man kunt overleven.
Het verrotte leven van de man van… (5 – kersteditie)
“May your days be merry and bright, and may all your Christmases be white,” galmt haar stem overdreven door het huis. Hij zucht. Ondertussen weet hij wel dat ze droomt van een “white Christmas”. En daar doet ze ook alles voor.
Mijn maat was vol (8) – I am back!
Ik bereik mijn streefgewicht, maar dat wil kennelijk niet zeggen dat ik ook automatisch tevreden ben. Ik begin me steeds meer af te vragen of ik dat überhaupt ooit nog word.
Ik heb een geit geknuffeld
Stop alsjeblieft met achteloos vragen ‘hoe het gaat’, want het antwoord ‘niet goed’ heeft helaas maar een beperkte houdbaarheid.
Symmedrie
Voor een ongelijkmatig iemand hecht ik wel opmerkelijk veel waarde aan symmetrie, valt mij opeens op. Asymmetrische kleding, sieraden, kapsels, huizen, tuinen en dergelijke; daar word ik heel erg onrustig van.
Aandacht graag! Nu!
Als je aan mijn familie komt, zelfs die in de (verste) verte, dan kom je aan mij! Dus als ik een moorkop zie, dan word ik daar bijzónder verdrietig van. Bijna gekwetst.
Quota-gezeik in de Top 2000
Ja hoor, het is weer zover. De verplichte vrouwenquota. Zelfs de top 2000 blijft er niet van verschoond. Want er staan ‘veel te weinig’ vrouwen in de top 2000.