‘Die moet je nemen schatje!’ riep ik enthousiast.
Mijn dochter bekeek het kledingstuk van vijf meter afstand, gunde het één hele milliseconde aandacht en antwoordde: ‘dat dragen wij (!) niet.’
Heb je spijt?
Ik heb geen spijt. Ik weiger om in het ‘wat als’ te blijven hangen. Want al het oude, wat ik kwijt ben geraakt, heeft plaats gecreëerd voor heel veel mooi nieuw. Dat had ik anders nooit gevonden. En dan was ik nu niet wie ik geworden ben.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Korte metten met klote content
Het online leven is niet eenvoudig vandaag de dag. Werkelijk álles wat je ziet en leest, moet je in twijfel trekken. Helemáál op sociale media: mensen blaten en re-blaten maar wat. Nakakelen tot je van pure ellende van je stok valt.
Gewoon niks
Wat je wél moet leren,” vervolg ik onverstoorbaar, “is accepteren dat sommige situaties niet te veranderen zijn. Je moet je erbij neerleggen dat niet alles altijd gaat zoals jij wilt. Dat is namelijk óók volwassen worden. Want nu heb je je compleet uit de baan laten werpen door een kleinigheid.”
Ons Dorpstokkie
‘Rot op!’ scheldt Tokkie tegen de behulpzame man, ‘jij wil toch alleen maar mijn pincode zien! Ik ken jouw soort!’ Als dank wenst ze hem enige vallende ziekten, een beetje hartfalen en nog wat andere ellende toe. De stumper schrikt zich de zenuwen.
Spiegellogisch (10) – Voldoelloos of doelloos voldoen?
Doelloos staan ze op het vinyl. Mijn blote voeten. Ik weet niet in welke richting ik de volgende stap moet zetten. Wilde ik naar de koelkast of de badkamer? Waar kán ik nog heen?
Een vacuüm tussen verleden en toekomst
Bestaanszekerheid is voor veel mensen onbereikbaar geworden. Zij bevinden zich in zo’n vacuüm tussen verleden en toekomst. Niet alleen de eerste levensbehoeftes, maar ook hun toekomst zal straks opnieuw moeten worden aangeschaft.
De Bronchoscopie: even doorademen
“Over twee weken krijgt u de uitslag.” En weg is ie. Zijn witte jas wappert achter hem aan als hij de onderzoeksruimte met rasse schreden verlaat. De empathie in persoon… Maar niet heus. Met hem heb ik straks nog minstens drie kisten appels te schillen!
Roddelblaadjes
Ze probeert een tijdschrift te pakken, maar heeft haar armen vol boodschappen. Met het kleine beetje speling dat haar rechterarm biedt, wriemelt ze in het vak, maar het roddelblaadje werkt niet mee. Ik zie de ijsbergsla al rollen…
Online shopping shame
Bestaat er al zoiets als online shopping shame? Vast wel; tegenwoordig moet je je sowieso voor alles wat je doet schamen. Shoppen zal daar ook wel onder vallen. En dat betekent dat ik mij continu diep, héél diep schaam.
Hmm, lekker! Insecten! (Want Dierendag, hè…)
4 Oktober vandaag. Dierendag, ja ja. Insecten zijn ook dieren. Vandaar dit stukje. Maar hoe je die beesten ook draait of keert: mij kan ’t niet bekoren…
Over damp en andere ellende
Ik heb last van damp. Aldus mijn acupuncturist. Als je het wilt weten: Google is je beste vriend. En SARS-Cov-2 is dus een DAMP-virus. Remedie: een stuk of 100 naalden in m’n lijf. Auw.
The Queen is omnipresent (maar echt, moet dat nou?)
The Queen is dead. En ineens is alles wat er verder nog misgaat in de wereld, volledig onbelangrijk geworden. Noem me gevoelloos, maar ik snap deze tsunami van – in mijn ogen hypocriete – globale rouw totaal niet.
The Queen is Dead…
Elizabeth is overleden. Ik lees het en ik ben stil.
Ze is voor mij een icoon. Zo één vind je niet meer.
Ook een mol heeft wel eens hoofdpijn
Ik heb een mol in mijn postzegelstadstuintje. Laat ik als vrouw dan ook maar meteen de spirituele zin daarvan gaan doorgronden. Een mol, hoe mooi!