In no time heb ik een flinke bloedbult op mijn handrug. Hop, pleister erop. “De dokter moet het zelf maar even doen. Jij hebt wel héél moeilijke aderen.” Ja, dat wist ik al. Ik ben volledig ongeschikt als junk. Je zoekt je een ongeluk.
Noodopname (1) – het verkeerde ziekenhuis
Bij de noodopname van het betreffende ziekenhuis blijkt dat de opnamedienst aldaar voorbij is; 7AM is wisseling van de wacht. Shit. Dat wist ik niet. Verkeerde ziekenhuis dus; eigenlijk moet ik naar het volgende dienstdoende ziekenhuis, drie kilometer verderop. Maar mijn lieve buren zijn al weg…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Goedmakertje na een ruzie. Een vast ritueel.
Goedmakertje na een ruzie. Een vast ritueel. Zo’n kus die zegt: “ik haat je, maar ik hou zoveel van je.” En dan heftige seks natuurlijk.
Slikken zonder spuiten (over een gastroscopie en beledigde ingewanden)
De gastroscoop komt in zicht. “Ogen dicht en slikken,” roept de arts. De assistente houdt mijn hoofd stevig vast. Ik slik. Allejezus, wat is dit… “Slikken! En… slikken! En nog een keer!” Ik kokhals, slik, kokhals, kwijl, kokhals, slik, wurg de slang erin. Het doet gruwelijk veel pijn.
#MeToo in de Lidl (Hufteralarm!)
“Wel godvernogantoe, als u dat nog één keer doet, doe ik aangifte wegens lichamelijk letsel en mishandeling! Kijk, daar is de winkelcamera. U staat er al mooi op. DUS HOUD UW HANDEN THUIS, JA!?! Anders heeft u NU uw eerste serieuze MeTootje aan uw broek!”
Muziekrubriek! (Athlete – Wires)
‘Wires’ is, naar mijn mening, een meer dan speciale song. Heel gevoelig en toch rauw, melancholisch en vol pijn. De song is geschreven door leadzanger Joel Pott en gaat over zijn dochter Myla, die rond de kerst (2003) prematuur geboren werd.
Dagboek van een actrice – moederliefde
Ik kan niets anders dan hyperventileren en het ondergaan. Ik huil met lange halen, ik schreeuw, ik gil, ik krijs. Panisch en totaal ongecontroleerd. “Ik kom nu naar je toe,” is het enige dat ze zegt. Ze hangt op.
De zure bommen van Tesla
De goed 3,5 jaren oude Tesla van Herr Freymuth explodeerde anderhalve maand geleden. Gewoon, zomaar. Ach, kan gebeuren, niet? Maar nu wil niemand hem van zijn smeulende berg chemisch afval afhelpen…
Dagboek van een actrice – Kankernieuws
“Oh fuck meiske. Crisis hier. Hoe wil je het naar buiten brengen? Heb je er over nagedacht? Boulevard wil er vanavond haar hoofditem van maken, net als Shownieuws. En de Telegraaf wacht nog een half uur op een verklaring, uit respect, maar daarna gooien ze het op hun site. Voorpagina.”
Avondje uit dit weekend, heren? Wees voorzichtig!
Deze uiterst gevaarlijke drug is inmiddels in vrije omloop en komt meestal in vloeibare vorm voor. Zelfs een kleine hoeveelheid op een nuchtere maag kan al grote gevolgen hebben.
Overheidsinstanties, wat een zootje
Dat overheidsinstanties steeds slechter lijken te functioneren heb ik de afgelopen weken zelf tot 2 keer toe mogen ervaren. In beide gevallen nota bene bij mijn oude werkgever, de Gemeente Amsterdam. Waar ik als ambtenaar altijd met trots en liefde mijn best deed voor de burger. Maar het is er een zootje geworden.
Facebook redt de wereld met verboden vruchten
Facebook doet ondeugende emoji’s in de ban en redt daarmee misschien wel onze wereld…
Pardon, mevrouw? Wáár moet ik heen?
“Dus bij de rotonde rechtsaf?” vroeg ze.
Ah, ik mocht weer.
“Ja. Bij de rotonde rechtsaf. En dan de eerste links”.
Ze deed haar mond open. Ik had me dan wel voorgenomen geduldig te zijn, maar ook ik heb mijn grenzen.
Boze bruine vrouw!
Het wordt in deze tijden steeds moeilijker om neutraal te zijn. Ik ben met alle liefde Zwitserland. Maar door al die ophitserij in de media en al dat gedraai van de politiek wordt dat steeds moeilijker. Dus nu ben ik boos. Een boze bruine vrouw.
Tiener overleeft maar liefst 6 uur zonder wifi
Een medewerker van de kinderbescherming voegt hieraan toe: “Ongelooflijk dat er anno 2019 nog ouders zijn die dit hun kinderen aandoen. Een schande is het. Ja toch, niet dan?” Een agente, die duidelijk aangedaan was, gaf als commentaar: “Ik vind dat deze ouders voor grove nalatigheid moeten worden aangeklaagd… Dat vindt u toch ook, neem ik aan?