In 2036 wil dichteres Amanda Gorman (22) zich kandidaat stellen voor de presidentsverkiezingen. Dan denk ik bij mezelf: meid, waarom niet eerder? Bevrijd ons alsjeblieft zo snel mogelijk van al die ouwe lullen daar aan de top!
Ik geef het toe: ik ben opgelucht (Trump opgerot, Biden go-go-go!)
Eigenlijk zouden de VS me aan m’n reet moeten roesten. Eigenlijk zou Trump me niks uit moeten maken; ik ken de man niet. Enkel zijn publieke acties en uitspraken. Maar na gisteren durf ik het nu eindelijk toe te geven: ik ben ontzettend opgelucht!
“Asociaal bezig,” volgens Rutte [frustratieblog]
“Als je nu in het buitenland op vakantie gaat, ben je asociaal bezig.” Dat zei Rutte gisteren. Conclusie: als je je internationale relatie overeind wilt houden, ben je asociaal. Want ook de liefde is niet langer noodzakelijk.
President, Prutsident, Postsident (Kukident?)
Gisteren was de moderne bestorming van de bastille (a.k.a. Capitol). De president sprak de opstandelingen liefdevol toe, maar had nul bemoedigende woorden voor de inwoners van Washington zelf of voor al die mensen die in het Capitool werken. #Prutsident!
Stelletje kleuters
Zwagermans “dor hout” uitspraak was inmiddels wat aan het verstoffen, dus – tadaa! – daar verscheen ze weer in mijn inmiddels zorgvuldig dichtgetimmerde timeline. Zij is als een vies zilvervisje: ze wurmt zich door de kleinste gaten en kieren.
God only knows…
“Dus eigenlijk weet niemand hoe het precies zit, toch? God zal ’t weten… Dat heeft De Jonge nota bene zelf letterlijk bij ‘All you need is love’ gezongen! ‘God only knows…’ Hij weet het zelf dus niet. Ook al zingt hij niet onverdienstelijk.”
Corommunicatie en lockdownsyndroom
Ik muteer inmiddels net zo hard als dat virus. Vóór corona was ik nog mijn slonzige zelf, nu ben ik de opperhuis- en kuisvrouw. Ik poets en bak me suf. Nog een maandje lockdown en ik heb het perfecte antilichaam ontwikkeld.
Een vreselijk gehucht, ruimte en rust
“Ik snap echt niet waarom je ooit in zo’n vreselijk gehucht bent gaan wonen… Achteraf bekeken, had je beter in Rotterdam kunnen blijven.” Mijn moeder vindt mijn woonplek maar niks.
Lichtpuntje: De ontroering nabij (klas bedankt leraar)
Het is niet enkel kommer en kwel in deze tijden. Echt niet. Er gebeuren nog steeds zoveel mooie, vaak ook ontroerende dingen. Mensen die elkaar dankbaar zijn. Voor hulp, voor medeleven, steun en liefde. Maar bijvoorbeeld óók voor digitaal onderwijs.
Jankvolk!
Al dat gejammer over dat we nu “niks meer mogen” en dat “alles van ons wordt afgepakt” hangt me de keel uit. Het roept direct het beeld op van een jankende, boze kleuter die in de supermarkt op de grond ligt te spartelen omdat ie geen lolly krijgt.
Jaap en de onverklaarbare besmettingsaantallen
Net als mijn neef breekt Jaap zich ook nog steeds ‘t hoofd over wat de oorzaak zou kunnen zijn van het sterk toenemende aantal besmettingen. Terwijl iedereen die schoolgaande kinderen heeft, ’t prima weet…
En ze leefden nog lang en gelukkig…
In de USA zijn er maar liefst 23 (!) staten zonder ook maar enige beperking op het uithuwelijken van kinderen, waardoor zij op dit vlak zelfs een zwakkere wetgeving hebben dan, pak ‘m beet, Afghanistan of Malawi.
Complottankers en kapotdenkers
Ik ben een ware ‘kapotdenker’: ik denk alles aan gort. Ik ben een fervente verkeerde-kant-op-fantast. Een persistente piekeraar. Een expert in de kunst van het creëren van problemen die er (nog) helemaal niet zijn. Een topkweker van virtuele beren op mijn levenssnelweg.
Oud & Nieuw met een vreemde eend
Die term “trollenleger” die in je in je bio staat (correctie: stond), kom ik regelmatig tegen. Het schijnt dat je wel eens in discussie gaat met iemand die een te links standpunt inneemt. En als bij toverslag verschijnt dan ineens jouw leger.
Heb jij al iemand bedreigd vandaag?
De Corona-ellende is natuurlijk dé plaag van 2020. Maar met stip op 2 en 3 komen wat mij betreft bedreigingen en eigenrichting. Rede en fatsoen lijken het definitief te verliezen van uitingen van onstuitbare onvrede en egoïsme.