Als paardenfanaat heb ik echt geen tijd voor uitgebreid shoppen. Wat dat betreft zijn paardenvrouwen dus een beetje als jullie mannen; winkelen doe je omdat het moet, niet omdat het zo leuk is. Te druk met andere dingen.
Een hart van garnaal
Mistroostig kijk ik naar de hoop overblijfselen. De ogen lijken wel mini-penisjes, met zwarte eikeltjes. Zal vast aan mij (sick mind) liggen. Vanaf mijn bord kijken de gesteelde piemeltjes mij droevig aan. Een vertrouwde blik.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Niets doen is geen optie
Ik kreeg een inspirerend kerstcadeautje van De Correspondent. Het maakt uit wat je doet, bewustwording is besmettelijk en niets doen is sowieso geen optie.
Kaats Late Night Review: A Closer Look with Seth Meyers – (Finland)
In Finland harken ze de bossen aan om bosbranden te voorkomen, zegt Trump. Seth Meyers is – net als de Finnen – totaal verbijsterd.
Exit klok verzetten, please? (Klexit!)
Sorry lui, ik kan er echt niets aan doen. De natuur begrijpt dat hele geëmmer met zomer- en wintertijd nu eenmaal niet. Doe mij maar een ‘klok verzetten exit’; een Klexit.
Heeft ze jou wel eens een hengst in bed genoemd?
Noemt je vriendin je wel eens een hengst in bed? Dan is ze óf stekeblind óf haar ruimtelijke inzicht klopt voor geen centimeter. En het is zeker geen compliment.
Het is zover (afscheid van een geliefde)
Het is zover. Mijn diertje loopt op zijn laatste pootjes. Hij haalt de 20 net niet. Maar het is genoeg geweest.
Zaad
Ik heb iets met zaad. Ik wrijf, ik schud en ik rammel om het te verkrijgen. En soms komen daar mooie dingen uit. Dat is de natuur.
Cursus weerbaarheid
Wij leren deze avond ons territorium af te bakenen, duidelijk aan te geven waar onze persoonlijke grenzen liggen en te spreken vanuit ons gevoel. We leren dat we ‘goed geworteld’ moeten staan, als een grote boom, zodat een ander ons niet omver loopt. En indien het er toch op aan komt, leren we klappen te ontwijken of mogelijk zelfs welgemikt uit te delen.
Wat nou Brabant? Het leven is pas goed in Groningen!
Ik moest echt even reageren op het artikel van HMD-Maurits, over Brabant en de Brabanders. Ik zou zeggen: Maurits, kom naar Groningen!
Zwiep
’s Avonds, wanneer mijn kinderen slapen, zit ik meestal nog even achter de computer. De laatste tijd drukken Zwiep en de donkere nacht zich iedere avond gelijktijdig tegen mijn raam aan. We kunnen het goed vinden samen. De nacht, Zwiep en ik. Ik mijmer wat, schrijf soms iets op. De nacht begluurt nerveuze vleermuizen in de achtertuin en Zwiep volgt alles met half dichtgeknepen ogen.
#Stoeipoezen
Langzaam langs lopend zie ik hen achter het raam staan of liggen. Ze zien mij ook en tikken tegen het venster, zeggen iets wat ik niet kan verstaan en kijken aanhalig, waarna ze bevallig rond gaan lopen. Van verrukking vergeet ik haast te ademen.
Verliefd op de veearts
Hij weet het wel hoor, die paardenvrouwtjes zijn allemaal stapelverliefd op hem en gebruiken alles om hem te kunnen zien. Haha, ja ja állemaal. Die vrouwtjes staan voor hem in de rij, haha … die lustten er wel pap van.
Kat en staart
Ik heb een gevecht met de staart van mijn kat. Die lijkt wel een eigen leven te leiden. Flapper, kriebel.
Trojka
Wat doet een paardenvrouw met haar schare pony’s als de kinderen uit de ‘Penny-fase’ zijn en nu liever ‘rommelen’ met vriendjes en vriendinnetjes? De pony’s zouden verkocht kunnen worden. Maar ze zijn zo lief, hè. Erop rijden is niet ter sprake. Dat kun je de arme stakkers natuurlijk niet aandoen.