Een Beduusde, Bezorgde Burger. Dat was ik na woensdag 15 maart, de Dag des Oordeels. Overdrijven is ook een kunst, ik weet het. En toch, mijn gemoed somberde.
Sorry, geen (onnodige) excuses meer. Sorry!
“Sorry, let niet op de zooi.” “Pardon, ik zie er niet uit, ik ben net door de regen gefietst.” Wij, vrouwen, verontschuldigen ons voor alles, terwijl jullie, mannen, dat een stuk minder snel doen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Lieve rijke man, mag ik bij jou?
Lieve rijke man(nen), graag stel ik mijzelf even voor: Chantal Bakker, 32 jaar, lief, mooi figuurtje. Heb jij een huis? Dan ben ik op zoek naar JOU! Neem mij?
Van nachtbraker naar vroegontwaker
Vroeger was ik een echte nachtvlinder. Ik leefde ’s nachts. Een paar jaar later muteerde ik tot een ‘gewone nachtbraker’. En nu, op mijn 50e, begin ik rond half elf al onbedaarlijk te gapen. That’s life.
Goed verhaal, lekker kort (14) – IJzige ontwenning
Getergd loopt ze naar haar oude auto, steekt de sleutel in het deurslot en rukt aan de grendel.
‘Shit!’ foetert ze. ‘Ik krijg ‘m niet open! De rubbers van de deur zijn vást vastgevroren aan het ijzer… Heb ik weer!’
Verwachtingen
De tools die ik inzet, hebben weinig effect. Ze zit té vast in oude (denk)patronen en ik merk dat ik té vastgeroest ben om hier op een goede manier mee om te kunnen gaan. Ik heb tenslotte al 5 jaar niet meer gecoacht.
De Cijferhel!
“Als een kilo appels 15 euro kost en nu in de aanbieding is voor 10 euro. Hoeveel procent korting krijgt de klant dan?” Oh neeeeeee!!!! #wiskundedeuk
Uitstel leidt tot afstel… leidt tot uitsluitsel, leidt tot kliko?
“Ik dacht, ik kom zelf maar even, want dit is te grappig,” lacht buuf, terwijl ze de ton tegen de schutting plaatst. Ik klim. En daal weer af. Helemaal vlekkeloos eroverheen lukt me niet, maar ik behoud nog wel mijn waardigheid. Da’s ook wat waard…
Have yourself a merry…
Gun jezelf iets in deze dagen. Niet puur omdat je kerst uitbundig moet vieren; dat kán. Moet niet. Of zou niet moeten moeten. Wat zou dát fijn zijn deze dagen: helemaal geen verplichtingen hebben. Nul! Heerlijk.
Slechts één gedachte
‘Jess, ik ken je niet zo. You can stand any setback,’ schreef een lieve vriend op mijn tijdlijn. Hij reageerde op mijn tegenvallers die ik online had gedeeld. Hij heeft gelijk. Ik ken mezelf zo ook niet. Tijd voor een nieuwe gedachte!
Het einde van een extra lang weekendje Londen
Bij het boarden was het pas écht een drukte van jewelste. Ik dacht nog, in al mijn naïviteit, dat dat kwam omdat er veel gestrande passagiers waren geweest maandag en er daarvoor nu een groter vliegtuig zou worden ingezet om iedereen alsnog naar huis te krijgen. NOT!!
Een extra lang weekendje Londen, wij “bofkonten”
We zijn gestrand in Londen. Onze vlucht is gecanceld. En met de onze nog zo’n 300 andere vluchten. Want sneeuw. Nee, dit is niet ‘fijn onverwachts een extra lang weekendje weg’. Nee, wij zijn geen bofkonten. Dit is pure stress. Ik wil naar huis…
Hoe minder je bezit, hoe rijker je bent
Zoon ziet me meubels slepen. “Wat ben jij nou weer aan het doen?” “Aan ’t ontspullen!” roep ik enthousiast over mijn schouder. “’t Is maar waar je zin in hebt… Maar zo te zien word je er heel gelukkig van!”
Muziekrubriek! (Del Amitri – Nothing ever happens)
Del Amitri zingt het gevoel, wat ik in december altijd zo sterk bespeur. Het is een chaos, maar nooit gebeurt er écht iets. En in feite is iedereen eenzaam, vandaag én morgen.
Kan iemand mij even refurbishen?
Als ik zo naar mijzelf kijk en luister, denk ik automatisch aan mijn auto. Die past perfect bij mij. Mijn wagen is ook een oudje, rijk aan gebrekkigheden. Wij lijken op elkaar. En net als mijn auto ben ik ben toe aan een total make-over. Toe aan ‘nieuw’.