‘Die moet je nemen schatje!’ riep ik enthousiast.
Mijn dochter bekeek het kledingstuk van vijf meter afstand, gunde het één hele milliseconde aandacht en antwoordde: ‘dat dragen wij (!) niet.’
Korte metten met klote content
Het online leven is niet eenvoudig vandaag de dag. Werkelijk álles wat je ziet en leest, moet je in twijfel trekken. Helemáál op sociale media: mensen blaten en re-blaten maar wat. Nakakelen tot je van pure ellende van je stok valt.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Ik ben een slechte vriendin (want ik zeg ‘nee’)
“Tijd heb je niet, die moet je maken door ‘nee’ te leren zeggen!” Zo’n zin waarvan je de haren recht overeind gaan staan. Een typische uitspraak van mensen die inderdaad een schema hebben dat volgepropt is met van alles waartegen je heel goed ‘nee’ zou kunnen zeggen.
Ons Dorpstokkie
‘Rot op!’ scheldt Tokkie tegen de behulpzame man, ‘jij wil toch alleen maar mijn pincode zien! Ik ken jouw soort!’ Als dank wenst ze hem enige vallende ziekten, een beetje hartfalen en nog wat andere ellende toe. De stumper schrikt zich de zenuwen.
Spiegellogisch (10) – Voldoelloos of doelloos voldoen?
Doelloos staan ze op het vinyl. Mijn blote voeten. Ik weet niet in welke richting ik de volgende stap moet zetten. Wilde ik naar de koelkast of de badkamer? Waar kán ik nog heen?
All Hallows’ Eve: even een geschiedenislesjes (Halloween)
De katholieke Ieren sleepten hun oerheidens-verchristelijkte gebruik op de boot mee naar Amerika, waar de boel uit- en omgebouwd werd naar wat het nu is: een overtrokken leur- en bedelfeest.
Rondlummelende nietsnut
Ik ben veranderd door de nog-niet-officiële-long-covid. Ik ben gaan inzien dat de meeste mensen verdomd weinig empathisch vermogen hebben. De meeste adviezen die ik krijg, vertellen me dat ik iets moet gaan dóén. Want niets doen is in deze maatschappij ‘not done’.
Online shopping shame
Bestaat er al zoiets als online shopping shame? Vast wel; tegenwoordig moet je je sowieso voor alles wat je doet schamen. Shoppen zal daar ook wel onder vallen. En dat betekent dat ik mij continu diep, héél diep schaam.
Oud wijf!
Ik vrees dat mijn lichaam, 40 jaar jonger dan dat van Carmen, al te ver heen is om ooit nog een ‘work of art’ te worden. Hooguit een abstract edoch mislukt schilderij van cellulitis-bobbels en striae-strepen.
Click & Collect (Deel 12) – Vakantie is…. dé relatietest
Na de vakantie met mijn kinderen ging ik nog kamperen met mijn Click&Collect vriend Jack. De ultieme relatietest! Vooral met een vergeetachtige bagage-chaoot als ik. Dan moet je van goeden huize komen om kalm te blijven.
Brief aan De Belastingdienst
Er moet mij toch even iets van het hart. Gaat u er maar even bij zitten.
Ik had bij u een verzoek om kwijtschelding ingediend voor de aanslag van 2021, omdat mijn inkomen nogal gedaald is dit jaar, en omdat ik voor een onvoorziene gebitsrenovatie sta. Waarvan de kosten in totaal hoger zijn dan de aanslag, en die grotendeels niet door de verzekering vergoed worden. U hebt de begroting gezien.
Misselijke vent
Misselijk. Overgeven in een veldje. Twee heftig zoenende zuignappen. En een misselijke vent die me enkel uitlacht en niet even helpt of zelfs maar meeleeft. Soms wil ik dan gewoon overal overheen rijden.
Een doodgewone dag
Volgens m’n TAO-training bouw je een ‘slaapschuld’ op als je langer dan 5 uur aaneengesloten slaapt en/of te laat naar bed gaat. Ik heb geprobeerd om die slaapschuld met waakvensters af te bouwen. Lukt nog niet helemaal…
Don Quichot (deel 1)
Onze scooter a.k.a. snorfiets werd afgekeurd, herkeurd, goedgekeurd, afgekeurd en niemand kan zeggen waarom. In ieder geval komt “Mea culpa” niet voor in het vocabulaire van de instanties.
Het verhaal over De Schildpad en De Beer
Ik ben van een Schildpad in een Beer veranderd. Nét toen ik over m’n verbazing heen was dat ik überhaupt een Schildpad was. Dat was namelijk best een schok; ik ben alles behalve traag. En nu ben ik dus ineens een Beer. Zonder enige waarschuwing vooraf.