Voor me loopt een man het Gallo-Romeinse pad op. Ik vraag hem of dit de juiste route is. Hij knikt en blijft de weg naar boven regelmatig op me wachten als ik achterblijf. Hij is erg aardig en geeft wat uitleg. De donkere stem past perfect bij zijn uiterlijk.
Click & Collect (deel 6) – Nóg meer cowboy, please?
Hoe moet ik hem dadelijk onder ogen komen? Wat zeg ik? Geef ik hem een zoen? Wat uiteindelijk begint als een ongemakkelijk weerzien (omdat ik wéér niet weet wat ik moet zeggen), mondt uit in een fantastische dag. Hij neemt me mee achterop zijn motor.
Click & Collect (deel 5) – Méér cowboy, graag…
Mijn cowboy, die eerst nog driftig meldde dat hij geen relatie wilde, vraagt op de app of we nu wel of niet “wat” hebben. Wat mij betreft wel; ik zoen niet met iedereen. Maar dat schrijf ik niet. In plaats daarvan meld ik dat we in de “aftastfase” zitten en dat hij geheel vrij is zijn gang te gaan. “Doe ik ook,” plak ik er nog even bij aan.
Een platonische vriendin
“Wat vindt Cor er eigenlijk van?” informeer ik voorzichtig.
“Hij beschouwt haar als een platonische vriendin. En hij snapt totaal niet waar ik me druk over maak.”
“Dan is er toch niets aan de hand?”
“Ammehoela!”
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (Deel ik-ben-de-tel-kwijt) – het echte leven
Ik deed een TAO-training, maar het Universum werkte niet mee. Dat dacht op een goed moment: “Zo, dus jij wilt oefenen met in je I-kracht staan (dan wel: mindful/in balans zijn)? Da’s mooi. Ik zal jou eens iets te oefenen geven.”
Fotowaanzin
Vroeger maakte ik geweldige journals met foto’s van mijn dochters. Maar tegenwoordig behoort alle spontaniteit in het verleden. Niets is nog echt. De lol is er zo wel vanaf.
De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest
Als hypochonder probeerde mijn vader op alle mogelijk manieren zijn angst voor ernstige ziekten te beheersen. Tot hij écht ziek werd. Toen was de angst ineens weg.
Luddevedu
man, jij bént helemaal niet verliefd! Je baalt ervan om alleen het huishouden te doen en voor je kinderen te zorgen en je bent chronisch geil. Daarom zet ik tegenwoordig elke vorm van mannelijke toenadering meteen om in ‘mannentaal’.
Weet wat je wenst…
Mijn lief was het afgelopen weekend het hele weekend weg. Ik keek er naar uit; lekker m’n eigen ding doen, op mijn eigen tempo. Ik had behoefte aan rust. Aan niks.
Het bleek iets anders te gaan.
Click & collect (Deel 4) – Ik ben een (zoen)slet (Cowboy-vervolg)
Mijn enthousiaste, handtastelijke, zeer knappe cowboy, die me – hand op ’t hart – beterschap beloofde, had me zover gekregen dat we de lunch opnieuw doen. Hernieuwde kennismaking, nu met een verbod op lichamelijk contact. En dat… ging natuurlijk volledig mis.
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (o. a. Deel 88, 135, 47, 93, 114, 23, 72 en 106) – Koffie, peuken en vleeswaren
Telkens als ik een nieuwe, enigszins spiritueel getinte opleiding, cursus of workshop ga doen, maak ik me al ruim een week van te voren grote zorgen. Wat trek ik aan? Welk notitieboek neem ik mee? En welke meegebrachte lunch is spiritueel verantwoord? Moeilijk, moeilijk…
Complot? Totale gekte!
Complotten zijn geweldige verdienmodellen. Het verkoopt boeken waar een ziekelijke lavendelgeur omheen hangt. Je kunt er een omroep mee beginnen waar geradicaliseerde journalisten lekker hun gal kunnen spuwen. En je kunt er zelfs je zakken mee vullen in de politiek.
Fietsverhalen: Geestdrift
‘Ik ben lid van een kerkelijke gemeente,’ vertrouwt de man me toe, ‘en fotografeer evangelische elementen in het landschap.’
Nou, dan staan wij hier op een uitgelezen locatie! Op de brug voor ons staat met witgekalkte letters: “Anno 2009. Jezus vergeeft en geneest.”
Click & Collect (deel 3) – De Cowboy
Wat had ik gedaan? Ik ging vreemd! Mijn nieuwe bestie, de schat, had ik laten geloven dat ik geen relatie wilde – of ook maar iets wat erop lijkt – en dan doe ik dit met de eerste de beste die er leuk uitziet? Wat zegt dat over mij?
Spiegellogisch (9) – Ieder z’n eigen Truman Show
Wie maakt de storm in jouw universum? Wie heeft jouw ondergang in de hand? Wanneer bots je tegen jouw fake horizon, beklim je de trap naar de realiteit en stap je door de deur naar een nieuwe existentie? En áls je dat al lukt, dan blijft nog steeds de vraag: hoe echt is die wereld daarachter dan?