“Het spijt me,” snikt hij tussen de tranen door. Zo ken ik Jack helemaal niet. Deze emotionele kant maakt hem breekbaar en kwetsbaar. En het maakt dat ik eerder medelijden voel dan woede. Maar ja, uit blijft uit…
Een ijskoude douche
Ik was laatst bij een rechtszaak. De rechter was helaas een koude kikker die de gedaagde zijn zoveelste koude douche gaf.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Click & Collect (Afl. 18) – Een deurtje verder?!?
Jack zegt dat hij nu eenmaal altijd het type is geweest dat snel verliefd wordt, ontzettend geniet en dan, als hij het zat is, graag weer ‘een deurtje verder gaat’. Die laatste woorden komen enorm denigrerend en respectloos bij me binnen.
Wat kanker met je doet… (Afl. 14) – Om hulp vragen blijft moeilijk
Nu, na alle pijn en tranen, sta ik hier. Ik durf te zeggen dat het beter gaat. Dat ik er misschien wel goed vanaf gekomen ben? Iets met de dans ontsprongen. Ja, ik heb pijn. Ja, het leven is me een partijtje zwaar. En ja, ook ik heb mijn trauma’s…
Kloof
Op de MTS was het commentaar van een medestudent: ‘Waar heb jij die cursus voor nodig als je in de keuken staat?’ Voor de duidelijkheid, dit gaat niet over een eeuw geleden, hè. #loonkloof
Een transparant verleden
“Volgende dia…” neemt mijn moeder de volledige regie over. Ze is overduidelijk totaal in haar element, nu ze besloten heeft haar eigen verleden te becommentariëren. Háár verjaardagsfeest, háár vuile was. Buitenhangen, die hap!
Click & Collect (Afl. 16) – The End? Of toch niet?
Om vijf uur gaat de telefoon. Het is Jack. “Ik mis je en ik wil je niet kwijt. Ik wil geen maand rust en ik wil niemand anders”. Ik voel een diepe opluchting als de tranen over mijn wangen stromen. Maar de onrust blijft…
Herfstwende
kraanvogels die groeperen – over routes communiceren – ademloos kijkt ze naar de lucht…
spreekt hun taal het Kroe Kroe – doch komt niet verder dan hatsjoe – dat wordt gehoord door de vlucht…
Ruim baan voor klusvrouwen! (beetje een long read)
Ik heb een avondje bouwmarkt gedaan: “Women at Work” bij de plaatselijke Hornbach. Het was ‘interessant’, al had ik me wel wat meer werkende apparatuur gewenst.
Sensatiepers, sodemieter op?
Enige tijd geleden zag ik weer zo’n nietszeggend, kort krantenbericht over een tragisch ongeval. Inclusief nietszeggende, korte video. En ik zou willen dat ik het niet gelezen, niet gezien had. Want ik wist om wie het ging.
Per ongeluk de film “Black Widow” gekeken (recensie)
Ik heb per ongeluk de film Black Widow gekeken. Op tv. Met mijn zoon naast me op de bank. Wát een genoegen. Not. Ik dacht nog: ah, een Marvel-film, dan is ie vast wel oké. Ik vond Captain America namelijk best heel geinig.
Vooroordelen
“Ik ben helemaal niet raar! Ik voer mijn gesprekken tenminste nog met levende wezens. De mensen die mij veroordelen, praten zelf hoofdzakelijk nog met robots via een of andere chatbox. Zij communiceren eigenlijk met iemand, die niet eens bestaat.”
Wat kanker met je doet… (Afl. 13) – Ik wil weer meedoen, maar…
Na de vakantie had ik eindelijk weer energie. En dus rende ik joelende die berg van het dagelijkse leven weer op. Ik was beter aan het worden! Ik kon dit. Appeltje-eitje. Naar de top en daar voorbij! Euh… niet dus.
Rollercoaster
Ik ben een achtbaanverslaafde. Een rollercoasterfreak. Maar helaas kan ik niet meer in de rij staan (te krakkemikkig). Daarvoor heb ik nu de oplossing gevonden, oh yeah!!
De Lift
Ik knip de zaklamp van mijn mobiel aan en schijn omhoog. De moeder lijkt te willen verdwijnen in de liftwand. Peuter en kleuter klampen zich als zuignappen aan haar vast, terwijl de vrouw harder huilt dan haar baby. Mijn geluidsallergie heeft zijn maximum bereikt.