Lieve rijke man(nen), graag stel ik mijzelf even voor: Chantal Bakker, 32 jaar, lief, mooi figuurtje. Heb jij een huis? Dan ben ik op zoek naar JOU! Neem mij?
Op tijd de urn in!
Ik las een artikel over epigenetica. Huh, wat?! Precies, ook míjn reactie. Ons lichaam blijkt een reservekopie van onze jeugd te bezitten, die weer geactiveerd kan worden. Met z’n allen weer jong? Nee, dank je…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Zingeving na de overgang
Mijn toyboy heeft me niet bepaald in de steek gelaten. Sterker nog, hij ‘lustte’ mij rauw. Mijn leeftijd deerde hem totaal niet en zodra ik even wilde zeuren over de overgang, zorgde hij er wel voor dat er iets in mijn mond zat.
Het sprookje van duizend-en-een huizen
Mijn eerste poging om een hanenkam te boetseren op mijn hoofd liep uit op een gigantische mislukking, omdat ik in al mijn naïviteit dacht dat de punkers op school vloeibare groene zeep bedoelden. Ik smeerde en smeerde. Één grote schuimende massa.
Wat kanker met je doet (Afl. 1) – Mag de zenuwknop nu even uit?
“Meerdere malen heb ik de angst gevoeld dat ik mijn kinderen niet zou zien opgroeien. De angst om niet meer bij hen te kunnen zijn, was verschrikkelijk. Monsterlijk. Pijnlijk.” Nicky vertelt over haar zeer recente operatie en genezingsproces. Ze heeft de kanker eronder gekregen.
Een verrassende krachtpatser
“Hier, voor jou, vangen!” Met een boog gooit mijn broer zijn autosleutel in mijn richting. “Wat moet ik met jouw autosleutel?” “Jij was toch zo enthousiast over mijn nieuwe auto? Nou, je mag ‘m hebben. Ik erger me kapot aan dat ding.”
Een familieverhaal (Afl. 1) – Mooie Anna
Ik ben zonder ouders opgegroeid en ging daarom op ontdekkingsreis door de tijd, op zoek naar mijn familie. Het theaterstuk over Slappe Douwe (mijn overgrootvader) dat afgelopen najaar volle zalen trok, maakte veel los. Maar… wie waren toch die mensen achter bijnamen als Slappe Douwe, Mooie Anna en Jonnessie? Ik vertel het je.
Van nachtbraker naar vroegontwaker
Vroeger was ik een echte nachtvlinder. Ik leefde ’s nachts. Een paar jaar later muteerde ik tot een ‘gewone nachtbraker’. En nu, op mijn 50e, begin ik rond half elf al onbedaarlijk te gapen. That’s life.
Een schouderklopje voor jullie allemaal! (Wereld Complimentendag)
De tips om een heus compliment te geven op Wereld Complimentendag smijt ik mooi in een donkere hoek. Ik doe het gewoon lekker massaal. Bij deze dus een groot compliment voor jullie allemaal: (lees daarvoor het stuk tot het einde).
Goed verhaal, lekker kort (14) – IJzige ontwenning
Getergd loopt ze naar haar oude auto, steekt de sleutel in het deurslot en rukt aan de grendel.
‘Shit!’ foetert ze. ‘Ik krijg ‘m niet open! De rubbers van de deur zijn vást vastgevroren aan het ijzer… Heb ik weer!’
Back to my toyboy
Ik app een voormalige minnaar. Hij is een jonge vent en onze relatie was ooit heerlijk ongecompliceerd. Gewoon, seks en that’s it. Na een vriendelijke begroeting en de nodigde beleefdheden app ik: “Ik heb zin in koffie”.
Kritische mannen
Ik doe mijn ding. Een zwaar gelag, soms begeleid van licht gelach. Dat bevestigt mij: het gaat eigenlijk best goed. In ieder geval schijn ik enige entertainmentwaarde te hebben. Dan volgt uiteindelijk de meest ongemakkelijke vraag van mijn kant: “Zijn er nog vragen?”
Dag overgangsmonster, tot nooitweerziens!
Van wie zijn die billen eigenlijk? Eerlijk gezegd maakt dat me ook helemaal niets uit. Als het maar mannenbillen zijn – strak en zelfs een beetje hard. Gaarne gecombineerd met een flinke… eh… ja.
Vreemdgaan met Valentijn
Valentijnsgedichten van de hand van ChatGPT zijn het toch nog niet helemaal. Misschien volgend jaar nog maar eens proberen.
Verwachtingen
De tools die ik inzet, hebben weinig effect. Ze zit té vast in oude (denk)patronen en ik merk dat ik té vastgeroest ben om hier op een goede manier mee om te kunnen gaan. Ik heb tenslotte al 5 jaar niet meer gecoacht.