Ik ben dol op kinderen. Echt. Maar zoals ik al eerder schreef, ik ben niet goed met pubers. Laat ik er daarvan nou nét twee in huis hebben. En dat zorgt wel eens voor (naast huilbuien van mij) tot hilarische taferelen.
Get Hairy February
Ik let pvd héél even niet op, de nagellak die ik van Tijn op moest smeren is er bij wijze van spreken pas net afgehaald en de volgende campagne dient zich alweer aan. Wie doet mee?
Nu op Hoe Vrouwen Denken (door Zuster Klivia)
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Mannen kunnen niet alleen zijn, klopt toch?
Heren, wij vrouwen vragen ons iets af, help ff?
Kunst moet!
Een museumjaarkaart. Heus niet alleen voor oude stellen die een unisex winterjas hebben en ditto fiets. Neen. Ook voor jong spul zoals ik. Harske hip. Dus toog ik af naar De Pont in Tilburg.
Fuck Kerst!
Waarom kunnen we gewoon niet eerlijk tegen elkaar zijn en de hele schijnheilige boel afschaffen? Want misschien zitten je ouders/schoonouders/oma/vrienden ook wel helemaal niet te wachten op de kerststress.
Kunst maken, hoe doe je dat?
Iets goed kunnen en daar je vak van maken. Je ambacht met liefde en passie uitdragen aan je klant. Ik vind dat een ontzettend bewonderenswaardig iets.
Vijf kwartier in een uur
Zondag was er weer zo’n bijeenkomst met wat mannen van vroeger. Die elkaar allemaal nog kennen van toen ze nog aan sport deden en nog geen integraalhelmachtig iets onder hun truien meezeulden en hun haargrens nog een stuk lager lag.
‘Ga je gezellig mee schatje?’ werd er nog aan me gevraagd.
Geen Sinterklaasgelovige meer
“Nou mevrouw, ik moet u zeggen dat ik deze vraag nog nooit eerder gehoord heb. Maar ik zal er eens navraag over doen en u dan terugbellen.”
“Fijn, bedankt.”
Nooit meer iets gehoord.
Had ik maar ‘lekker’ iets chronisch…
Ik ben net een vrouw. Ik kan met vlagen zwelgen in zelfmedelijden. Ach en wee. Ik heb zo’n zwaar leven. Belachelijk. En dan borrelen er soms rare gedachtes op in dat brein van me…
Hoe overleef ik de opvoeding van mijn kinderen? (11) Pubers!
Hoe gaan jullie om met dat totaal onredelijke pubergedrag? Volgens mij weet ik best veel van opvoeden, maar die kennis gold klaarblijkelijk enkel voor kinderen tot en met 12 jaar. Nu is het één grote, dikke mist.
Kerstopsmuk
Ik vind Kerst een raar iets. Ik vind het een typisch verschijnsel – elk jaar weer – dat mensen me wanneer ik net mijn zomervakantie achter de kiezen heb, gaan vragen wat ik vier (!) maanden later ga doen. En met wie. En waar. En wat ik ga eten. WTF?
Nog 42 dagen, dan is het weer zover.
Biertjeuh!?
Ontélbare feestjes heb ik inmiddels bijgewoond waarin ik – achter een glaasje sap o.i.d. – mensen steeds meer dronken zag worden. En folks, dat ziet er écht belachelijk uit.
Emmerlijst
Wat staat er op jullie bucketlist? Waar moet ik zeker heen (al is het in gedachten) nadat ik de berg was heb gevouwen?
Rouwen 2.0
De afgelopen week was niet alleen maar verdrietig. SchoRo zou er blij mee geweest zijn…
De supermarktglossy is weer uit!
Ik bewaar die tientallen magazines echt jarenlang. Vol vertrouwen dat ik ze nee, nu écht morgen ga klaarmaken. En het lukt me nooit.