Mijn lief was het afgelopen weekend het hele weekend weg. Ik keek er naar uit; lekker m’n eigen ding doen, op mijn eigen tempo. Ik had behoefte aan rust. Aan niks.
Het bleek iets anders te gaan.
Spiegellogisch (9) – Ieder z’n eigen Truman Show
Wie maakt de storm in jouw universum? Wie heeft jouw ondergang in de hand? Wanneer bots je tegen jouw fake horizon, beklim je de trap naar de realiteit en stap je door de deur naar een nieuwe existentie? En áls je dat al lukt, dan blijft nog steeds de vraag: hoe echt is die wereld daarachter dan?
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (deel 89*) – Zweefteef
Tijd voor iets nieuws. Een opleiding tot lichaamsgericht therapeut. Naast me hoor ik een cursusgenoot binnensmonds vloeken. “Het werkt bij mij niet,” sist ze gefrustreerd. Ja, je moet er natuurlijk wél in geloven…
Soms word ik zo moe van mezelf
Mijn leven bestaat uit heel enthousiast aan iets nieuws beginnen, om na een paar maanden afgeleid te worden door iets anders en dáár dan weer vol enthousiasme aan te beginnen. En daarom word ik soms heel erg moe van mezelf.
Ik? IK vier Koninginnedag!
Ik wíl helemaal geen Koningsdag! Ik heb mijn identiteit al zó lang gekoppeld aan Koninginnedag, dat ik echt moeite heb gehad om me daarvan te ontdoen. Ik was echt afgescheiden geraakt van mijn eigen kern, mijn licht, mijn hart, mijn bron.
Loslaten voor helikoptermoeders
Dochter (16) ging voor het eerst naar een mega partyclub ergens in de middle of nowhere. Het gevolg: een hormonaal gestoorde moeder die geen oog dicht deed en smachtte naar levenstekens.
Wil ik nou serieus terug naar coronatijd?
Ik verlang soms een heel klein ietsiepietsiebeetje terug naar de beginperiode van Corona. Toen hadden we namelijk nog geen benul van de ramp die ging komen. Er was zon, rust, en ik ervoer een ongekende ruimte in mijn leven en hoofd.
De Hel, dat zijn de Anderen
In de hel zit iedereen in een ‘hel-lus’; een loop waarin je eenzelfde gebeurtenis keer op keer meemaakt. Een gebeurtenis uit je leven waar je je schuldig over voelt. Poetin, Ali B, Lil Kleine, Hugo, ik gun hen allemaal zo’n eeuwigdurende hel-lus.
Chaos!
Ik dacht altijd dat ik niet zoveel behoefte had aan structuur. Dat rommel bij me hoorde. Maar met iedere dag die deze toestand langer duurt, wordt ook de kans steeds groter dat ik binnenkort door mannen in witte jassen word afgevoerd. Op zo’n steekkarretje à la Hannibal Lecter.
Spiegellogisch (8) – Het schemert
Ik heb mijn negativiteit de laatste tijd danig overvoerd. Ik heb de schaduwen in mijn leven vetgemest. Ze zijn te groot gegroeid. Zo groot dat ik inmiddels bij alles wat ik doe, denk: so what? Wat maakt het nog uit of ik dit doe? Wat doe ik er nog toe?
Tien jaar huwelijk en nog steeds niet kunnen samenwerken
De kogels waren uiteindelijk toch door de kerk, de kleuren verf en het laminaat gekocht. Klusweek kon beginnen! Het ging allemaal best aardig, tot ik de uitgekozen kleur op de muur smeerde. Dit werkte niet. Het was geel, verdorie. GEEL!!
het verrotte leven van de man van… (15) – Verslaafd
Geef mij maar een teiltje, denkt hij. Misselijk wordt hij van haar achterlijke uitspraken.
“Hang eerst al die kleren maar eens op die voor oud vuil op de vloer van onze slaapkamer liggen, misschien zie je dan dat je allang minstens honderd zwarte broeken hebt!?”
Feest op zondagochtend
Zondagochtend
Zo, nou nou, ff bijkomen hoor, ik had weer een momentje. Ik werd wakker uit een hele toffe droom, ik denk omdat Delilah de kamer in kwam, zo van; hé trut, wat dacht je van wat te vreten? Dus ik helemaal een feestje maken.
Tramtranen en bomenleed
Tijdens het uitstappen klopte ik wat onhandig op de rugleuning van de lege zitplaats voor mij. Ik mompelde een vaag ‘dankjewel’ aan de treurige tram. Eenmaal buiten keek een passerende tram uit de tegenovergestelde richting me nijdig aan. Ik durfde hem niet te vragen waarom.
Collecties
Nog liever sluit ik mezelf op en slik ik de sleutel door dan dat ik voorspelbaar ben of meedoe aan kleinburgerlijke zaken. Ik spaar onhebbelijkheden, brutaliteiten, lompheden, ruwheden, overige synoniemen en ziektes.