Ik vroeg mij af: wat zijn dan nu de nieuwste fobieën ONZE tijd? Dé grote angsten van de 21e eeuw? Ik heb er even een paar angstvallig opvallende uitgepikt. Mijn angsten-top10!
Ik heb m.o.t.s. (marktonderzoekerstelefoonstoornis)
“We hebben al genoeg vijfenveertigplussers uit uw woonplaats, helaas. Dus ik mag u niet verder interviewen.” Ik hoor teleurstelling in haar stem. “Weet je wat? Bel gewoon nog even een keer terug? Dan zal ik zeggen dat ik 21 ben.”
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Het perfectie-virus
Het is een virus. Het perfectie-virus. En ik heb er last van. Schilderijen die scheef hangen, plantjes in de tuin die uit het gelid staan en slordig aangeklede kindjes – die van mij – zijn ongewenste kreukels in mijn bestaan. Dus weg ermee; snel gladstrijken.
Gevoelig Nieuwjaar!
De ggz is overbelast door mensen, die het “huis-, tuin- en keukenlijden” van het leven niet kunnen accepteren als iets wat daar nu eenmaal bij hoort. Geluk is tot norm verheven. Als daar iets te lang wat aan schort, ontstaat er paniek.
Een hart van garnaal
Mistroostig kijk ik naar de hoop overblijfselen. De ogen lijken wel mini-penisjes, met zwarte eikeltjes. Zal vast aan mij (sick mind) liggen. Vanaf mijn bord kijken de gesteelde piemeltjes mij droevig aan. Een vertrouwde blik.
Prettige Vestdagen!
Hoe lang zou dat arme ding al in de kast hebben gehangen? Of aan de kapstok? Of gelegen hebben in een koffer onder het bed? Of in een doos in de kast? Alleen, of met nog meer afgedankt spul? En dat mocht dan wél mee? Je reinste discriminatie.
Symmedrie
Voor een ongelijkmatig iemand hecht ik wel opmerkelijk veel waarde aan symmetrie, valt mij opeens op. Asymmetrische kleding, sieraden, kapsels, huizen, tuinen en dergelijke; daar word ik heel erg onrustig van.
Laat het los
Dit gedicht is voor iedereen die ’t wel eens moeilijk heeft. Vandaag draag ik het op aan alle schrijvers en redacteuren van HoeMensenDenken. Laat het los.
#BodyPositive, hoe word je dat?
“Geluk is geen kledingmaat!” roept Megan ‘Bodyposipanda’ Crabbe waar ze maar kan. Maar heeft ze nou gelijk of niet? Ik heb het idee dat Patty Brard daar toch anders over denkt.
Wende en Joost, depressie en muziek
Ik moest aan Joost denken. Omdat ik aan Wende dacht. Die schreef de muziek op een gedicht van hem, de dag van zijn dood. Ik dichtte die dag ook wat.
IJsberen om je aan op te warmen
“Zomaar ineens was het stil. Muisstil. En de stilte duurde en duurde. Minutenlang. En nog langer. Niemand zei een woord. Iedereen keek naar de stilte, die op een comfortabele stoel in het midden van de kamer was gaan zitten.”
Gekronkel
“Waartoe zijn wij op aard? Wat is de zin van het bestaan? Wat doe ik in vredesnaam hier? Die gedachten kunnen me zo plotseling overvallen, vanuit het schijnbare niets…” Een vrouw mijmert erop los.
Menopauzaal gestoord. Wat een ellende.
Terwijl ik dit typ, stromen de straaltjes zweet weer eens rijkelijk langs mijn neus en slapen. En dat, hoewel de temperatuur buiten- en binnenshuis sinds het einde van de hitte minstens 10 graden gezakt is. Het regent. Ook in stromen. Tijdens de hittegolf had ik tenminste nog een excuus.
Zaad
Ik heb iets met zaad. Ik wrijf, ik schud en ik rammel om het te verkrijgen. En soms komen daar mooie dingen uit. Dat is de natuur.
Eftelingdingen: nooit te oud!
Ik ben altijd al gek geweest op het sprookjesbos. Toen de koters nog klein waren, was het vaste prik. Slenteren langs gekleurde huisjes, fabelfiguren en natuurlijk de befaamde foto bij de paddenstoel met dat irritante muziekje. Nu moet ik er alleen doorheen…