Regelmatig voert onze gastblogster Lilian denkbeeldige gesprekken met haar overleden moeder. Die gesprekjes typt ze nu op, want ze zijn steeds weer bijzonder. Dit keer gaat het over eten, de wereldondergang en de hel. En meer.
Ik voelde me even heel erg leeg (pre-coloscopie)
In mijn nachthempie zit ik zowat te janken op de wc. Wat een innerlijk geweld. Ik wist niet dat mijn ingewanden zoveel lawaai konden maken. Alles doet pijn in mij vanwege de krampachtige schoonmaak.
Tafelgesprekken (6) – Ik zie er geen gat in
“Yes, zuurkool! Dáár had ik zin in!” Verliefd staart ze naar de pan. “Ja, dát lusten jullie wel, hè,” glimlach ik, met Unox-smile en geheel in mijn goede-moeder-nopjes. Ze maken allebei keurig een gaatje in hun berg zuurkool. Daar moet de jus in.
Papraatje (21) – “Ze is bij me weg”
Hij doet zich zwijgend tegoed aan de hem onbekende kost. Niet lullen maar vullen. Om de paar minuten moet zijn grote witte zakdoek eraan te pas komen.
“Weet je dat ze weg is?” vraagt hij, zonder enige aanleiding.
Okonomiyaki, ja! (receptvideo met extra’s)
Als liefhebster van real-life tv moest ik even wennen aan ‘Terrace House, boys & girls in the city’. Maar de recepten die in die serie voorbijkomen, zijn bijna té fijn. Die mensen draaien de lekkerste en mooist uitziende maaltijden in elkaar.
Avondje uit dit weekend, heren? Wees voorzichtig!
Deze uiterst gevaarlijke drug is inmiddels in vrije omloop en komt meestal in vloeibare vorm voor. Zelfs een kleine hoeveelheid op een nuchtere maag kan al grote gevolgen hebben.
Ode aan de jongeheer P. (reactieblog op HoeMannenDenken)
“De eenogige slang, zich geheel bewust van mijn aanwezigheid, richt zijn kopje op. Het is een kleine beweging, maar omdat ik zo laag zit, zie ik ieder kloppen van de aderen en iedere beweging, hoe klein ook.”
Halloween-geschiedenisles: All Hallows’ Eve
De katholieke Ieren sleepten hun oerheidens-verchristelijkte gebruik op de boot mee naar Amerika, waar de boel uit- en omgebouwd werd naar wat het nu is: een overtrokken leur- en bedelfeest. #haataanhalloween
All inclusive vreten en zuipen in de Spaanse zon
Onze kamer grensde aan het terras, waar de Engelsen en Russen elkaar op standje ‘KENNELIJK STOKDOOF!!!’ toeschreeuwden. Tot diep in de nacht. En maar zuipen. En vreten. Wij deden de deur dicht en vermaakten ons maar weer met elkaar. Het was een topvakantie!
Mijn maat was vol – Anderhalf jaar post-operatief
Mijn lichaam voelt meer en meer van mij. Nadat iedereen me altijd zei dat dik zijn bij me hoorde, voel ik heel duidelijk dat dat niet zo is. Ik ben eindelijk wie ik altijd al had moeten zijn.
Order must be
Ik stond die doppen uit dat bakje te vissen, en ondanks mijn protesterende brein ging ik ermee door. Want het voelde lekker. Verloren minuten ja, but order must be!
Het is niet alleen dat ik later niet in een bak wil graaien waar ik steeds misgrijp, al speelt dat wel mee. Ik vind het gewoon lekker, dat sorteren.
Lekker Vega: Sambal Goreng Boontjes Extra
Vorige week postte Betty tot mijn verrassing ook een recept. Leuk, een medekeukenfanaat. Niet vega weliswaar, maar wel Indonesisch en dat vind ik heerlijk. Ik heb van huis uit liefde voor die keuken meegekregen. Ik heb nog hele oude, getypte recepten van mijn moeder in een mapje. Zij deelde die destijds ook met anderen, maar dan in een ouderwets gestencild clubblaadje.
Dus vandaag gaan we een variant op een vegetarisch, Indonesisch recept maken: Sambal Goreng Boontjes Extra. Normaal gesproken meer een bijgerecht, maar als je er een maaltijd van wil maken, dan moet er dus iets extra’s bij.
Proef me, slurp me, (s)maak me (Soto Ayam)
Dit is zó lekker… Om je vingers (en de rest) bij af te likken. Je moet even werken om tot een hoogtepunt te komen, maar dan… Slurpen maar!
Lastige date? #AskForAngela!
De actie “Vraag naar Angela” gaat de tweede ronde in. Als je wordt lastiggevallen, ga je naar een barmedewerker en vraag je naar Angela. De barman weet dan meteen: aha, deze dame zit in de lompe-lulhannesen-penarie en heeft hulp nodig. Handig!
Lekker vega: Venkel-peersalade
De zon laat zich weer volop zien, en dan is het wat mij betreft saladetijd. Deze venkel-peersalade is heerlijk en verfrissend. Voor de avondmaaltijd raad ik hem o.a. aan bij de paddenstoelenpasta, die smaken passen perfect bij elkaar. Maar ik eet hem ook graag bij de lunch, dan heb je die vitaminebom alvast maar binnen. Naast de bepalende ingrediënten kun je eindeloos variëren, de mijne is in elk geval nooit hetzelfde.