Tegenwoordig moet je je overal voor schamen. En nu dus ook voor je avocado-consumptie. Want avocado’s zijn slecht voor het milieu en voor de lokale bevolking van de productielanden. FOEI!!
Papraatje (19) – Vruchteloos
Morgen is hij vermoedelijk weer vergeten dat hij een fruitliefhebber is en binnen een week is de boel rot en beschimmeld en sterft het in huis van de vliegjes, die dan vervolgens met harde hand en krant bestreden moeten worden.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Tafelgesprekken (5) – Onbeleefde meute
“Wat heeft jou ineens gebeten?” Het is namelijk nogal een uitbarsting voor zijn doen. “Niks. Ik vind het gewoon raar. De bediening in het pizzarestaurant waar ik vanmiddag met de jongens van de klas was, doet altijd ook alsof zíj de koningen zijn in plaats van wij klanten.
#Insta Vakantie!
Een paar tafeltjes verder zaten twee meiskes mooi te zijn. Ze kregen beiden een bowl met salade (tegenwoordig heet alles wat in een diep bord geserveerd wordt een ‘bowl’). Een van de meisjes installeerde het bord strategisch op tafel. #InstaWork
World Press Photo 2019
Terwijl de kinderen zich tegoed doen aan een taartje, loop ik rond en bekijk de foto’s. En ik word er stil van. Ik kijk naar een foto van een klein jongetje, dat ligt te slapen. Op een vuilnisbelt. Op een oude, vervuilde matras.
Papraatje (17) – Amen
Hij bromt wat buitensmonds.
“Je moet anders gaan eten én meer drinken,” hou ik vol, “anders loopt de boel vast.” Ondertussen zet ik een groot glas water voor hem neer.
“Ik ben daar gek; ik neem straks wel een slokkie slaolie!”
Utrecht – Mooi stadsie waor! (mini-redactiemeeting)
Onderwijl maakten we ons meer en meer zorgen: in welk zwart gat was Yvonne zo plots verdwenen? Zou ze met haar auto over de plotselinge erectie van een bij haar aanblik subiet omhoog stuiterende stadsverkeerspaal gestruikeld zijn?
Papraatje (16) – Je bent wie je bent, hè?
Naast de bank staat een opvallend kitscherig witstenen borstbeeld van een vrouw. Ernaar wijzend, vraag ik verbaasd: “Heb je dat gekocht?”
“Welnee, dat is van zo’n dooie… uit de container gevist,” antwoordt hij trots.
Supertrash
De wereld staat weer eens tijdelijk op z’n kop want mevrouwtjes Olcay en Caroline hebben in RTL Boulevard domme dingen gezegd over de plus-size paspoppen van Nike. Die paspoppen zijn namelijk te dik. Maat 48/50 gaat te ver, dat is obese, volgens Olcay.
Tafelgesprekken (3) – Gamen helpt te overleven
“Kijk, en dát,” roept zoon, “is nou een groot voordeel van gamen. Als geoefend gamer gebeurt je dat niet meer. Normale mensen raken in paniek, weten het allemaal niet meer en verstarren; ze vergeten compleet wat ze moeten doen.”
Soezen moeten!
Mijn voornemen: soezen maken. Bij Heel Holland Bakt (HHB) gaat er regelmatig wat mis bij het onderdeel ‘de soes’. Logisch dat ik dit haast scheikundige experiment al een tijdje voor me uitschuif…
Papraatje (15) – Ten hemel varen. Of nog niet.
“Er zit toch geen knoflook in?” vraagt hij na de tweede hap. “Natuurlijk niet, daar hou je toch niet van?” lieg ik lustig. Dat noemen we een leugentje om bestwil. Daar houden we in onze familie van.
Tafelgesprekken (1) – Beleefd eten (alsjeblieft, dankjewel)
Ik kwak een nieuwe kippenpoot op haar bord. “Vangen,” brom ik erachteraan. Ik ben wel klaar met ‘alsjeblieft zonder dankjewel’. Als je nooit iets terugkrijgt, blijf je immers ook niet eeuwig geven.
Beps Santenkraam
Ik toog opgetogen naar de toko en kocht voor een krappe 100 euro een keur aan mij onbekende, kleurig verpakte, geurige ingrediënten aan. En toen naar de poelier voor 2 kilo kipdelen. Dus aan het bot.
Mijn maat was vol – Update uit happytown :-)
Het traject bij de NOK zit erop. Vanaf nu sta ik op eigen benen. Hoog tijd voor een update!