Ik ben blij dat het allemaal achter de rug is, maar schreeuw nog zeker niet van de daken dat ik dit jaren eerder had moeten doen. Daarvoor doet mijn lijf het nog niet goed genoeg. Ik ben echt moe, voortdurend misselijk en de pijn doet een mens ook geen goed. Eerlijk gezegd voelde ik me beter (én mooier) toen ik nog dikker was. Daardoor voelt het allemaal nog steeds ontzettend dubbel.
Mijn maat was vol (11) – Twee kiwi’s in een all-you-can-eat
Met een verkleinde maag kun je nog prima naar een all-you-can-eat restaurant. Wel zo fijn om dat te doen met iemand die weet wat je doormaakt.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Een hart van garnaal
Mistroostig kijk ik naar de hoop overblijfselen. De ogen lijken wel mini-penisjes, met zwarte eikeltjes. Zal vast aan mij (sick mind) liggen. Vanaf mijn bord kijken de gesteelde piemeltjes mij droevig aan. Een vertrouwde blik.
Mijn maat was vol (10) – Oud en Nieuw
Wanneer komt nu eindelijk dat punt waarop alles gewoon goed is? Of het punt waarop ik loslaat dat het dat moet zijn? Dat ik gewoon ik ben, in welke vorm dan ook.
Ff gezond en makkelijk (2) – Paddenstoelenpasta
Wat, alweer vegetarisch? Yep. De bio-industrie is met de kerstdagen wel even genoeg gespekt en jij waarschijnlijk ook. En paddenstoelenpasta is heel lekker.
Na het vreetfestijn: ff gezond en makkelijk (1) – Soep van geroosterde groenten
Na het vreetfestijn: ff gezond en makkelijk. Deze keer soep van geroosterde groente. Staat in een half uurtje op tafel. Meer recepten volgen de komende dagen.
Have yourself a merry…
Gun jezelf iets in deze dagen. Niet puur omdat je kerst uitbundig moet vieren; dat kán. Moet niet. Of zou niet moeten moeten. Wat zou dát fijn zijn deze dagen: helemaal geen verplichtingen hebben. Nul!
Mijn maat was vol (9) – Blij en dankbaar
Gewoon kunnen winkelen met een vriendin en ook alles in dezelfde winkel aan kunnen passen. Het was een groots en meeslepend moment voor mij.
“Mam, ik heb nog 24 muffins nodig!”
Mijn kind heeft ongelooflijke mazzel dat ik zo’n enorme hamsteraar ben en dat ik dus al die ingrediënten ‘gewoon’ zomaar even in huis heb. Ik heb etensvoorraden waarmee je in een schuilkelder makkelijk drie weken met acht man kunt overleven.
Mijn maat was vol (8) – I am back!
Ik bereik mijn streefgewicht, maar dat wil kennelijk niet zeggen dat ik ook automatisch tevreden ben. Ik begin me steeds meer af te vragen of ik dat überhaupt ooit nog word.
Mijn maat was vol (7) – Vriendinnen en griep
Ik doe een inhaalslag vriendinnenbezoek en geniet. De griep komt echter naderbij…
Mijn maat was vol (6) – Onzekerheden, eetgewoonten en liefde
We rommelen voort. Een beetje onzeker, een beetje blij en met voorzichtige stapjes voorwaarts. Een week zonder hoogte- of dieptepunten. Lekker.
“Handen omhoog!” – Uit het leven van een paprikachipssmokkelaar
Wat ís dit? Wat moeten die Bullen nu in vredesnaam met míj? Wat denken ze te hebben gezien? En vanwaar een ware ‘aanhouding’ met alle beschikbare toeters en bellen? Ik rijd braaf achter de politiewagen aan de parkeerplaats op.
Versierde broodtrommel? Doe effe normaal?
Ik kan echt buikpijn krijgen van (op)voedingsonzin als ‘kinderen makkelijk laten eten’. Het enige wat je hiermee bereikt, is dat je kind voedseltechnisch vroegtijdig verknoeid raakt. Doe alsjeblieft effe normaal?!?
Mijn maat was vol (5) – Medische keuring
Op naar het consultatiebureau voor (ex) obesitaspatiënten om te kijken hoe de vlag er, zes maanden na de operatie, bijhangt.