Onze kamer grensde aan het terras, waar de Engelsen en Russen elkaar op standje ‘KENNELIJK STOKDOOF!!!’ toeschreeuwden. Tot diep in de nacht. En maar zuipen. En vreten. Wij deden de deur dicht en vermaakten ons maar weer met elkaar. Het was een topvakantie!
Mijn maat was vol – Anderhalf jaar post-operatief
Mijn lichaam voelt meer en meer van mij. Nadat iedereen me altijd zei dat dik zijn bij me hoorde, voel ik heel duidelijk dat dat niet zo is. Ik ben eindelijk wie ik altijd al had moeten zijn.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Order must be
Ik stond die doppen uit dat bakje te vissen, en ondanks mijn protesterende brein ging ik ermee door. Want het voelde lekker. Verloren minuten ja, but order must be!
Het is niet alleen dat ik later niet in een bak wil graaien waar ik steeds misgrijp, al speelt dat wel mee. Ik vind het gewoon lekker, dat sorteren.
Lekker Vega: Sambal Goreng Boontjes Extra
Vorige week postte Betty tot mijn verrassing ook een recept. Leuk, een medekeukenfanaat. Niet vega weliswaar, maar wel Indonesisch en dat vind ik heerlijk. Ik heb van huis uit liefde voor die keuken meegekregen. Ik heb nog hele oude, getypte recepten van mijn moeder in een mapje. Zij deelde die destijds ook met anderen, maar dan in een ouderwets gestencild clubblaadje.
Dus vandaag gaan we een variant op een vegetarisch, Indonesisch recept maken: Sambal Goreng Boontjes Extra. Normaal gesproken meer een bijgerecht, maar als je er een maaltijd van wil maken, dan moet er dus iets extra’s bij.
Proef me, slurp me, (s)maak me (Soto Ayam)
Dit is zó lekker… Om je vingers (en de rest) bij af te likken. Je moet even werken om tot een hoogtepunt te komen, maar dan… Slurpen maar!
Lastige date? #AskForAngela!
De actie “Vraag naar Angela” gaat de tweede ronde in. Als je wordt lastiggevallen, ga je naar een barmedewerker en vraag je naar Angela. De barman weet dan meteen: aha, deze dame zit in de lompe-lulhannesen-penarie en heeft hulp nodig. Handig!
Lekker vega: Venkel-peersalade
De zon laat zich weer volop zien, en dan is het wat mij betreft saladetijd. Deze venkel-peersalade is heerlijk en verfrissend. Voor de avondmaaltijd raad ik hem o.a. aan bij de paddenstoelenpasta, die smaken passen perfect bij elkaar. Maar ik eet hem ook graag bij de lunch, dan heb je die vitaminebom alvast maar binnen. Naast de bepalende ingrediënten kun je eindeloos variëren, de mijne is in elk geval nooit hetzelfde.
De HoeMensenDenken-Strandborrel: Bitterballen en meer!
De 24e augustus was het dan eindelijk weer eens zo ver: de HoeMensenDenken-community kwam weer bij elkaar. HoeMannenDenken, HouVrouwenDenken en HoeOuderenDenken waren present. En het was tof!! Gelukkig hebben we de foto’s nog!
Avocado-schaamte
Tegenwoordig moet je je overal voor schamen. En nu dus ook voor je avocado-consumptie. Want avocado’s zijn slecht voor het milieu en voor de lokale bevolking van de productielanden. FOEI!!
Papraatje (19) – Vruchteloos
Morgen is hij vermoedelijk weer vergeten dat hij een fruitliefhebber is en binnen een week is de boel rot en beschimmeld en sterft het in huis van de vliegjes, die dan vervolgens met harde hand en krant bestreden moeten worden.
Tafelgesprekken (5) – Onbeleefde meute
“Wat heeft jou ineens gebeten?” Het is namelijk nogal een uitbarsting voor zijn doen. “Niks. Ik vind het gewoon raar. De bediening in het pizzarestaurant waar ik vanmiddag met de jongens van de klas was, doet altijd ook alsof zíj de koningen zijn in plaats van wij klanten.
#Insta Vakantie!
Een paar tafeltjes verder zaten twee meiskes mooi te zijn. Ze kregen beiden een bowl met salade (tegenwoordig heet alles wat in een diep bord geserveerd wordt een ‘bowl’). Een van de meisjes installeerde het bord strategisch op tafel. #InstaWork
World Press Photo 2019
Terwijl de kinderen zich tegoed doen aan een taartje, loop ik rond en bekijk de foto’s. En ik word er stil van. Ik kijk naar een foto van een klein jongetje, dat ligt te slapen. Op een vuilnisbelt. Op een oude, vervuilde matras.
Papraatje (17) – Amen
Hij bromt wat buitensmonds.
“Je moet anders gaan eten én meer drinken,” hou ik vol, “anders loopt de boel vast.” Ondertussen zet ik een groot glas water voor hem neer.
“Ik ben daar gek; ik neem straks wel een slokkie slaolie!”
Utrecht – Mooi stadsie waor! (mini-redactiemeeting)
Onderwijl maakten we ons meer en meer zorgen: in welk zwart gat was Yvonne zo plots verdwenen? Zou ze met haar auto over de plotselinge erectie van een bij haar aanblik subiet omhoog stuiterende stadsverkeerspaal gestruikeld zijn?