Ik sta klaar om weg te gaan, met mijn autosleutels in mijn hand en gewapend met plastic handschoenen, een spuitbus met ontsmettingsmiddel en een mondkapje. In Maleisië is de mondkapjesschaamte nog niet doorgedrongen. “Mam, neem je nog een pot pindakaas mee?”
Papraatje (26) – Ze is bij me weg – deel 3
Intens tevreden kijkt hij een tijdje uit het raam naar de wuivende, kale boomtoppen, blij dat niemand aan z’n portemonnee kan komen. Dan betrekt zijn gezicht en hoor ik een diepe zucht. “Toch wou ik dat ze bij me terugkwam…”
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Shoppen en andere ergernissen (Stay the f*ck home!)
Door die Corona-shit ben ik inmiddels een pro geworden in het ontwijken van mensen. Mijn moves zijn echt super smooth; een slangenmens is er niks bij. “Even naar de Appie” is sinds vorige week dan ook survival of the fittest en vergt enige geestelijke voorbereiding.
Mijn maat was vol – Hoera, de kiwi is alweer twee!
Twee jaar geleden op deze dag onderging ik een gastric-bypass operatie en verloor 42 kilo. En nu is het weer tijd voor de halfjaarlijkse update!
Vier manieren om de dag – ondanks alles – fris te beginnen!
Vind je het – zeker in deze woelige tijden – lastig om ’s ochtends de knop om te zetten en de dag fris te beginnen? Heb je altijd wat opstartproblemen en beschouw je de ochtend doorgaans niet bepaald als je favoriete deel van de dag? Een kleine verandering in je routine kan wonderen doen!
Papraatje (27) Coronacoma
Dagelijks is hij druk doende – in vermoedelijk comateuze toestand – met het volgen van het journaal. Want er schijnt wat bijzonders aan de hand te zijn, waar hij het fijne van wil weten. En daarmee is de Coronacomakous af.
Boodschappen doen in oorlogstijden (#Corona)
Hamsterhysterie. Mensen doen alsof ze de komende zes weken binnen moeten blijven en met niets en niemand meer in contact mogen komen. Alsof de winkels na vandaag niet meer bevoorraad worden. Alsof toiletpapier en pasta de overlevingskansen vergroten. Alsjeblieft, laat deze gekte snel voorbijgaan?
De Carnavalsmis – Snap je ’t niet? Snap ik wel.
“Ik begrijp er echt niks van,” zei iemand in een van mijn vele groepsapps, toen ik een foto van mezelf plaatste met carnavalsoutfit en een glas bier in mijn hand. Ik snap dat wel. Ik heb thuis namelijk ook zo’n niet-snapper op de bank zitten.
Papraatje (25) – Papraktisch
Vorige week moest hij 3 dagen achter elkaar naar de Gall en Gall rollateren, vertelt hij. Hij haalt namelijk slechts 1 fles per keer, want het is in zijn optiek ongepast om meer te kopen. Maar bij extreme dorst moet ie dan de volgende dag wéér op pad voor een liter huismerk.
Het verrotte leven van de man van… (11) – De irritatiefactor
Ze irriteert hem mateloos. En hij haar misschien ook wel. Aangezien hij toch nooit iets goed kan doen, heeft hij het maar opgegeven. En precies daarom kan hij het nu óók wel gewoon goed fout doen. Eerlijk is eerlijk; hij is toch al te ver gegaan.
Dagboek van een actrice – ontlading
Ze stampte mijn huiskamer binnen, schoof wat lege borden van de bank en trapte haar laarzen uit. Daarna duwde ze een pizzadoos mijn kant op en met volle mond sprak ze mij toe: “Kut hè, kanker?”
Kersttradities zijn (toch niet) stom
Weet je wat het probleem is met kersttradities? Als ze ophouden, mis je ze, hoezeer je ze ook hebt vervloekt. Bij ons thuis verliep de kerst volgens een vast draaiboek. Exact een week voor Kerstmis werd de boom versierd. Op kerstavond gingen we naar de kerk.
Pestpret (kerstpapraatje)
Op de tafel liggen een aantal zojuist ontvangen kerstkaarten. “Zo zo, je staat er weer goed op! Van wie zijn die?” wil ik weten. “Kemme niet schele! Pestzooi is et… die sodemieter ik gelijk weg,” bromt hij, direct de daad bij het woord voegend.
Huwelijksperikelen: Als je begrijpt wat ik bedoel…
“Zeg, zullen we…?” Het komt er aarzelend uit. Alsof ik bang ben voor een afwijzing. Waarom weet ik niet. Het is toch altijd fijn met z’n tweeën? Zo vertrouwd. We zijn een goed team samen. Helemaal op elkaar ingespeeld.
Het denkbeeldige gesprek (3) – de hel en het eten
Regelmatig voert onze gastblogster Lilian denkbeeldige gesprekken met haar overleden moeder. Die gesprekjes typt ze nu op, want ze zijn steeds weer bijzonder. Dit keer gaat het over eten, de wereldondergang en de hel. En meer.