Ik fiets terug. Toch eerst maar eens kijken of ie echt slaapt.
Ik kuch. Geen reactie. Opmerkelijk in Corona-tijden.
KUCHE UCHE!! Nog steeds geen reactie. Héél verdacht.
Papraatje (30) – De Vrijheidsprijs
“Enne… waarom is die croma-griep tege same?” wil Pa, na veel gepeins, weten. Hij draait de boel om, maar zó kan je er natuurlijk ook naar kijken. “Dat is volgens de regering beter voor onze veiligheid,” leg ik uit. “Wat een onzin! Ik vertrouw het voor geen meter,” briest hij.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
De Corona Kronieken (10) – Heel blij: eindelijk uit de Corona-rij! (deel 3)
Ik moest naar het gemeentehuis om mijn bewijs voor inschrijving aan te laten passen. Fluitje van een cent, zou je toch denken? Haha!! Deel 3 van mijn avonturen in de corona-wachtrij. But: I made it!!
De Corona Kronieken (9) – Nog steeds niet blij in de Corona-rij (deel 2)
Ik moest naar het gemeentehuis om mijn bewijs voor inschrijving aan te laten passen. Fluitje van een cent, zou je toch denken? Haha!! Deel 2 van mijn avonturen in de corona-wachtrij.
De Corona Kronieken (8) – Niet blij in de Corona-rij (deel 1)
Ik moest naar het gemeentehuis om mijn bewijs voor inschrijving aan te laten passen. Fluitje van een cent, zou je toch denken? Niet dus. In tijden van Corona is alles anders. Dus óók in de rij staan voor burgerzaken.
Coronaal boodschappen doen
Een blik op andere karren leert mij dat bier van overlevingsbelang is. Heeft iemand misschien terloops gezegd dat dat helpt tegen corona? De kratten zijn niet aan te slepen. Bier is blijkbaar het nieuwe toiletpapier.
Vier manieren om de dag – ondanks alles – fris te beginnen!
Vind je het – zeker in deze woelige tijden – lastig om ’s ochtends de knop om te zetten en de dag fris te beginnen? Heb je altijd wat opstartproblemen en beschouw je de ochtend doorgaans niet bepaald als je favoriete deel van de dag? Een kleine verandering in je routine kan wonderen doen!
Vakantie-stress: de reis is het doel
Ieder jaar neem ik mij plechtig voor om onderweg te slapen. En ieder jaar gaat dit idee in rook op. Hoewel mijn vriend het helemáál niet erg vindt dat ik in de auto mijn ogen (en daarmee ook mijn mond) dicht doe, zit ik ieder jaar solidair naast hem uit het raam te staren.
Malaysia, truly Asia (5) – Het Virus: not funny
En dan is alles te laat: de uitbarsting is daar. Ik stort een hoestbui van bijbels formaat uit over haar hoofd. Als door de bliksem getroffen blikken alle mondkapjes in het vliegtuig vol woede en verachting in mijn richting.
Knutsel een economische wereldcrisis! (#Coronavirus)
Uit angst voor het (nog) onbekende wordt alle ratio uitgeschakeld. Het instinct (vluchten!) neemt het over. Op het irrationele, paranoïde af. En met een globale economische crisis tot gevolg.
De Carnavalsmis – Snap je ’t niet? Snap ik wel.
“Ik begrijp er echt niks van,” zei iemand in een van mijn vele groepsapps, toen ik een foto van mezelf plaatste met carnavalsoutfit en een glas bier in mijn hand. Ik snap dat wel. Ik heb thuis namelijk ook zo’n niet-snapper op de bank zitten.
Weense magie: hernieuwd vertrouwen in de mens
Afgelopen week was ik in Wenen. En dat was heel goed voor het herstel van mijn vertrouwen. Het vertrouwen dat de “doorsnee” mens in de basis een vredelievend, sociaal wezen is, dat daadwerkelijk nog plezier kan hebben in kleine, dagelijkse dingen.
Zoenend naar de overkant
Het is een mooie kist. Robuust en sterk. Net zoals mijn man was. Uit gewoonte heb ik de radio in de auto aangezet. En meteen ook weer uit, want ik vond het ongepast. Toen kwamen de tranen.
Muziekrubriek! (Amalgamation Choir – Ksenitia tou Erota)
Dit dameskoor met de prachtige naam Amalgamation Choir (amalgamation betekent zoiets als samensmelting of vermenging), zingt volledig á capella en maakt gebruik van allerhande geluiden, zeg maar. Klappen, stampen, ritselen, blazen, roezemoezen, noem maar op…nee niet allemaal tegelijk natuurlijk, ze hebben nog een paar andere nummers opgenomen waardoor het principe me duidelijk is geworden. Grappig idee.
Wij mogen gezien worden!
De bestuurder ziet, als het goed is, nu een chaos van rode lampjes op zich afkomen. Voor het grote what-the-fuck?!?-effect draai ik rondjes en spring in de lucht. De auto gaat vol in de remmen. We worden gezien.