Ja, hij zit klaar om naar het ziekenhuis te gaan, verneem ik telefonisch. Waarom? Dat weet hij niet. Maar de huisarts heeft gezegd dat het moest, dus dan zal het wel goed zijn. “Die vent hep ervoor geleerd, dus ik bemoei me eige er niet mee,” roept hij.
Differentiatie in het basisonderwijs, moeten we dat willen?
Tegenwoordig is differentiatie binnen het basisonderwijs heel normaal. Alleen hebben de leerlingen, die op niveau in groepjes worden ingedeeld, een wat leukere naam. Het zijn onze huidige “rekenvlinders“, “rekenpanda’s“ en “rekentijgers”. Ze volgen speciale, op hen toegesneden lesprogramma’s.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Papraatje (9) – Een verjaardag van niks
Alhoewel de teller de 20 ruimschoots passeert, is hij niet tevreden. Degenen die hij hier het liefst had gezien, zijn er niet. De “jongens van school” ontbreken. Is dat wat… #verjaardag
Papraatje (8) – Een beste borrel en een dode plant
Over ruim 2 weken wordt hij alweer 95, meldt hij monter. “Ja, er komt maar geen einde aan!” verzucht ik theatraal.
“Nee,” zucht hij eveneens, “en je zit hier toch allemaal om an je einde te komme, nietwaar?”
Vega-indoctrinatie op school revisited (deel 2)
Het is niet aan een docent om zijn/haar persoonlijke overtuigingen, religie, levensbeschouwing, ideologieën of politieke opvattingen op mijn kind over te dragen, ook al ziet zij deze als ‘de absolute waarheid’ c.q. de realiteit.
Papraatje (7) – Bonte boel
Onverwacht gaat de voordeur open en komt er een tanige zuster, met opvallend gemene kuiten en op gezonde schoenen, binnen gerend teneinde hem zijn bloedverdunners toe te dienen. Dat plotselinge zint hem, geheel terecht, niet. “Ik ken hier wel in me blote kont zitte!” De zuster rent na gedane arbeid verschrikt weer weg. “Ik heb de pest an dat wijf. Altijd rennen!”
Vega-indoctrinatie op school (Mama is boos!)
“Er zijn meisjes kotsend de klas uitgelopen. Anderen keken weg, konden het niet aanzien. En mijn dochter is nu zó overstuur en getraumatiseerd dat ze nog geen stroopwafel wil eten omdat daar mogelijk ook ‘dierlijk spul’ in zit.”
Er is nog hoop
“Wil je van je etterbakken weer beschaafde kinderen maken? Schrijf ze dan nu in! Wij bieden 3-daagse online interactieve cursussen aan voor jongeren vanaf 10 jaar.” Ik veer meteen overeind. Goh, dít had ik eerder moeten weten!
Papraatje (6) – Pillen en een borreltje
“Maar het zijn toch jóúw pillen?” hou ik vol. “En jíj kan dan toch niet slapen?”
Maar dat zie ik helemaal verkeerd. Moet hij zich nu ook nog met zijn eigen medicijnen bezig gaan houden? Waar zijn die zusters dan voor? Sinds hij alleen is en te veel tijd heeft om te denken, is hij haastig en heftig hevige hoeveelheden Henkes en Hoppe gaan hevelen.
Papraatje (5) – Struisvogelpolitiek
“Bingo? Daar begin ik niet aan!” stuift hij verontwaardigd op van de bruinleren bank. “En een beetje knutselen mot ik ook niet. Ik ga niet figuurzagen!” Wat hij wel leuk zou vinden om te doen, weet hij niet. “Nee, ik heb het gehad en ik ben er klaar mee,” verzucht hij, in de verte starend.
“Ach kind, in mijn tijd…”
Oma gaat er eens goed voor zitten. “Ach, jongen. In MIJN tijd…”
Maar voor zij verder kan gaan, ontploft mijn oom: “Jaaaa maaa… we weten inmiddels wel dat het vroeger allemaal beter was!”
Het verrotte leven van de man van… (6)
Toen ze elkaar leerden kennen, betaalde je nog per sms-je. Toen zaten ze alleen vastgezogen aan de telefoon als ze niet bij elkaar waren, onrustig wachtend op een teken van genegenheid van de ander.
“Mam, ik heb nog 24 muffins nodig!”
Mijn kind heeft ongelooflijke mazzel dat ik zo’n enorme hamsteraar ben en dat ik dus al die ingrediënten ‘gewoon’ zomaar even in huis heb. Ik heb etensvoorraden waarmee je in een schuilkelder makkelijk drie weken met acht man kunt overleven.
Overbezorgde moeder? Nou en!
Minimaal eens in de twee weken hebben mijn dochter en ik een discussie over alleen in het donker naar huis fietsen. Ik vraag me dan ook regelmatig af of ik niet daadwerkelijk een té overbezorgde moeder ben.
Broedsel (1) – tonnetjerond, tonnetje leeg
Met een ziekenhuisbed blijk je heel hard te kunnen rijden. Onderwijl riep ik het telefoonnummer van mijn eega, dat ik voor het eerst uit mijn hoofd wist. Met het mes op mijn buik werd gewacht tot ik onder narcose was.