De kennismaking met Jack en mijn meiden is goed gegaan. Inmiddels is hij al weer een paar keer op de thee geweest en de meiden zijn nog steeds enthousiast. Zelfs Roos begint het leuk te vinden. Maar blijven slapen? Echt niet!
Water naar de plee dragen (Quasi-live verslag van iets dat u niet wilt weten)
Morgen heb ik een coloscopie. Daar maak ik me niet druk om. Ik maak me wel druk om de voorfase: de darmreiniging. Pure ellende, dat water naar de plee dragen. Een stukje zielenstriptease. En TMI.
Valentijnsdag in lockdown: potje ‘mens, erger je niet’ doen?
Thuiswerken, thuiswonen, thuisleven, thuis alles. Thuis, waar je het al bijna een jaar lang 24/7 met de onhebbelijkheden van je huisgenoten moet zien te rooien. Maar wat zijn die onhebbelijkheden dan? Wat zijn de grootste ergernissen voor man en vrouw in lockdown?
Het verrotte leven van de man van… (14) – Home (vs) Office
Saampjes 24/7 thuiswerken. Kán gezellig zijn. Kan ook héél anders uitpakken. Vooral als de een vrij heeft en de ander niet. Drama en irritatie voorgeprogrammeerd.
Mind-blowing
Met een hoog ‘what the fuck!?’ gehalte schoten we van de bank. Temeer omdat we vanuit ons huis doorgaans niet bepaald goed kunnen zien wat er in dat donkere deel van de tuin dat achter onze schuur ligt, precies plaatsvindt. Een seconde lang dacht ik aan inbrekers.
De Aluhoedjes-Alliantie
Dat coronavirus is eng. Die nog onbekende app is – vooralsnog – óók eng (vind ik dan). Maar al die complotdenkers en conspiracy theorists zijn nog wel het allerengst. How low can you go…
Dagboek van een actrice – Op naar de uitslag
De tijd is aangebroken om terug te gaan naar het ziekenhuis. De uitslag van de scan. In hoeverre is de kanker uitgezaaid? Wat wordt mijn nabije, en wat mijn verre toekomst? Héb ik een verre toekomst?
Ik wil gewoon mijn eigen naam terug! (consulaire sores)
Ik probeer momenteel mijn meisjesnaam weer terug te krijgen. 9 maanden na de scheiding mag dat wel een keer. Maar dat het zo’n geëmmer is als Nederlander in het buitenland, had ik niet verwacht. Van kastje naar muur en terug…
En dan krijg je een caravan cadeau (4) – De caravaninspectiedienst
Sinds de caravan op mijn oprit staat, breidt mijn sociale netwerk zich hier in de buurt rap uit. Deze buurvrouw is overduidelijk verantwoordelijk voor het beheer, de inspectie en het onderhoud van caravans in de openbare ruimte van onze wijk.
Tafelgesprekken (2) – Kinderslot erop!
“En welke series kijk jij dan, hmm?”
“Walking Dead, Traveller, StarTrek Discovery” blaat zoon direct.
“RedTube, Deep Throat 2…,” vul ik grinnikend en half binnensmonds aan.
“Wat is dat?” Hij snapt ‘m niet. Oh, wat heerlijk geruststellend.
Ik klik standaard op NEE in PSD2
PSD2 wordt verpakt als ‘goed voor de consument’, dus ik ben op mijn hoede. Om iemand iets in de maag te splitsen, moet je diegene tenslotte het gevoel geven dat het goed voor hem is. En laat het maar aan banken over om van een drol een taartje te maken.
Het laatste nieuws: Vrouw zonder telefoon gespot!
“Ik ben hier heel erg van geschrokken. En ik heb heel wat meegemaakt hoor, hier in Houten. Ik ben er helemaal van ontdaan. Die rare vrouw stond daar maar, met haar handen in haar zakken.”
Dagboek van een actrice – Beperkte (auteurs)rechten
Lou wond zich op over auteursrechten. Weet ze ook eens wat het is om continu bezig te zijn met wat wel en wat niet te kunnen zeggen of doen. Ik, als bekende Nederlandse, moet mij bij elke vorm van publicatie afvragen hoeveel stront ik over mij heen ga krijgen, en of het mij dat waard is. En dan heb ik het niet alleen over platte tekst.
Bevrijdingsdag vieren of naakt tuinieren?
Leuk bedacht die Dag van het naakt tuinieren, maar aan mij niet besteed. Veel te gevaarlijk. Gelukkig viel het dit jaar samen met Bevrijdingsdag en dat hebben we gevierd! Een beetje buiten (gekleed) en een beetje binnen (poedelnaakt).
Dagboek van een actrice – Delete Facebook? Zeur niet zo!
Laat het een les zijn voor eenieder die droomt van beroemd worden; als jij al boos wordt om het gebruik van jouw gegevens, dan ben je niet geschikt om een publiek persoon te zijn. Kijk Arjen Lubach eens lachen in zijn vuistje…