“Nee, ik ben nog nooit eerder op een vrouw verliefd geweest. Ja, ik ben gelukkig nu. Nee, ik zou mezelf niet per definitie lesbisch willen noemen.” Alle vragen heb ik in mijn hoofd al duizenden keren beantwoord. Maar meneer zegt alleen maar: “Boeien, mam.”
Het leven van Emma (Afl. 75) – En nu?
Hoe nu verder? Thuis neem ik eerst maar eens een hele lange douche. Ik ruik mijn nieuwe liefde in elke porie van mijn lichaam en het doet me bijna pijn om die geur weg te moeten spoelen…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Het leven van Emma (Afl. 74) – Goedemorgen, schoonheid!
Toen ze mij op de bank zag, zitten, schrok ze. Ik kon het overduidelijk zien. “Emma,” was alles wat ze zei. Goh, ze kent mijn naam nog, dacht mijn sarcastische ik. Maar dat zei ik niet.
Het leven van Emma (Afl. 73) – En jij bent…?
De vriendelijkheid in haar stem verrast me. Als ik mijn deur zou openen en ik zou de slet die met mijn geliefde naar bed is geweest, op de stoep zien staan, dan zou ik zeker niet zo vriendelijk zijn.
Het leven van Emma (Afl. 72) – Ik ga ervoor!
Ik heb besloten dat ik ervoor ga. Ik laat mij niet meer tegenhouden. Door niemand. En ik verwacht een shitload aan vooroordelen.
Het geheim van een langdurige en gelukkige relatie
Ik denk even terug aan de volle sleepnetten, die ze jarenlang heeft binnengehaald. Jonge tongetjes, een ordinaire witvis, soms een engelhaai, een andere keer een zeeduivel. Zelfs ongewenste bijvangsten werden aan boord gehesen.
Het leven van Emma (Afl. 71) – ongekende gevoelens
De hele dag vergeet ik alles. Omdat ik aan haar denk. Mijn werk doe ik op de automatische piloot. Ik staar de minuten van de klok. Ik ben de hele dag opgewonden. Wat ik best vervelend vind. Want het gevoel leidt mij af.
Een slimme vrouw laat zich niet kiezen
Werkende vrouw. Huisvrouw. Onderdanige vrouw. Dappere vrouw. Mooie vrouw. Sterke vrouw. Wablief? Waarom zouden dat per definitie allemaal verschillende vrouwen zijn? De meesten zijn gewoon een all-in-one pakket, hoor. Vrouwen zijn ook maar mensen, met ál die facetten. En meer.
Goed verhaal, lekker kort (6) – Simpel hondengeluk
Hij piekert er niet over om zijn hond aan zijn eisende ex mee te geven. Hij likt nog liever de Kliko schoon. Maar dan duwt hij haar toch een hondenriem in de handen. ‘Ik heb erover nagedacht: je mag hem hebben,’ zegt hij met een uitermate moedeloze intonatie.
Egyptische Zomerbruiden
Jonge Egyptische meisjes worden gezien als iets dat kan worden verkocht, in plaats van als een geliefde dochter. Zij zijn een verdienmodel geworden, waarvan de hele familie profiteert; meerdere huwelijken per zomer zijn geen uitzondering.
Eenzaam aan de keukentafel
“Eenzaam aan de keukentafel,” herhaal ik zachtjes. “Misschien hadden we het achteraf bekeken misschien wel wat vaker op die keukentafel moeten doen in plaats van in bed,” probeer ik er nog een wrang grapje achteraan te plakken.
Het leven van Emma (Afl. 70) – Mijn leven op zijn kop
Toen ik thuis op de bank lag uit te puffen, kreeg ik stress. Ik werd ineens verschrikkelijk onzeker. Wat heb ik gedaan? Hoe kan dit? Ben ik nu ineens lesbisch? Of bi? Wie ben ik eigenlijk? En wát ben ik dan?
Het verhaal van Azza (over kindbruidjes)
Het verhaal van Azza is schrijnend, maar niet uniek in arme, rurale gemeenschappen in Egypte, waar meisjes vaak niet naar school gaan en als kind al trouwen. Wettelijk gezien mag dat pas vanaf hun 18e, maar de wet is een papieren tijger.
Trouwen op rode rubberen regenlaarzen
Ik had als eerstejaars kunstacademie net geleerd dat contrasten elkaar versterken. Een zachte houtskoolstreep tegenover een harde potloodkras. Ronde vormen tegenover hoekige, dat was pas échte kunst. Dus een trouwjurk met regenlaarzen was toen vooral een zeer artistieke uiting.”
Het leven van Emma (Afl. 67) – Onderbuikgevoelens
“Ach meis toch… Kom eens lekker tegen me aan liggen?” sust mijn vriendin. Ze klopt op haar schoot. Ik leg mijn hoofd op haar bovenbenen en ze begint meteen langzaam mijn haren te strelen. “Gooi het er allemaal maar eens even uit.”