Ik ben mentaal murw. Virusmoe. In coronacoma. Ik heb de over elkaar heen buitelende ‘nieuwsfeiten’ zo in me opgezogen dat ik psychisch eronder bezweken ben. But no more: Vanaf nu is het uitzitten, opkrabbelen en vooruitkijken. Want misschien komt er ook een hoop goeds uit deze crisis.
Boer zoekt Vrouw: De logeerweek
Corona of niet, Boer zoekt Vrouw gaat gewoon door. En maar goed ook, niks leukers dan even de zinnen te verzetten met wat luchtig vermaak!
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Ik ben óók ziek van ’t virus… (griep vs. corona – revisited)
Doodeng, dat Coronavirus. Want inmiddels ben ik er zelf óók ziek van. Inclusief lichte verhoging (die verhipte cortisollevels, hè) en misselijkheid. Alleen hoesten doe ik (nog) niet. #WiseUp!!
Knutsel een economische wereldcrisis! (#Coronavirus)
Uit angst voor het (nog) onbekende wordt alle ratio uitgeschakeld. Het instinct (vluchten!) neemt het over. Op het irrationele, paranoïde af. En met een globale economische crisis tot gevolg.
De Carnavalsmis – Snap je ’t niet? Snap ik wel.
“Ik begrijp er echt niks van,” zei iemand in een van mijn vele groepsapps, toen ik een foto van mezelf plaatste met carnavalsoutfit en een glas bier in mijn hand. Ik snap dat wel. Ik heb thuis namelijk ook zo’n niet-snapper op de bank zitten.
#ikbenbla…blabla hopjesvla
Het is weer bal op Twitter. De hashtag #ikbenblank doet weer de ronde; Nederlands trending topic nummer één. En ja, ik zeg ‘wéér’, want het is niks nieuws. Dik twee jaar geleden was de hashtag ook al in omloop door toedoen van RTL.
Paniek is goud waard
Het zal wel aan mijn leeftijd liggen, maar met de voortschrijdende jaren komt ook het ‘see how many fucks I give’-gevoel. Noem het kop in’t zand steken, noem het onder een steen leven. Soit.
“De laatste 24 uur” – kan het nog erger?
De klapper volgt als een van plezier kraaiende Albert Verlinde dan ook nog even naar het pretpark mag. Want “je wordt toch weer een beetje kind, hè?” Ja, Albert, ga maar eens goed over de kop in die rollercoaster. Want misselijkmakend, dát is het zeker.
Zoek ’t uit
Ja weet je, ik heb er gewoon geen zin in. Niks persoonlijks of zo, maar zout op, met je even bijpraatjes, de lunches of dinertjes, de borrels en de feestjes. Zoek ’t uit, met je LinkedIn- en Facebookverzoeken.
“Bij ons op de Herdgang” – The Soap (PSV)
Als ik de geruchten op Twitter mag geloven is de Herdgang (het trainingscomplex van PSV) een slangenkuil geworden. En als er weer eens ergens ophef over is, stort de gretige massa zich op het onderwerp en ontleedt het. Tot er alleen een bloederig skelet overblijft.
“Wie wil jij?” – Lichamen vergelijken, altijd leuk!
Oeh! Mannenlichamen vergelijken. Dát moet geïnventariseerd en geanalyseerd worden. Wat ik, als statistiekengek, natuurlijk meteen deed. Welke mannelijke body werd het meest geapprecieerd? En welk figuur werd het vaakst als “ieuw” gezien?
Ben ik een psychopaat?
Even afgezien van het feit dat Quora op zijn tijd best interessante vragen opwerpt, vraag ik me nu dus af: waarom krijg ik uitgerekend DIE voorstellen als ‘voor mij mogelijk interessante thema’s’? Hoe ziet Quora mij in hemelsnaam?
Oudejaarsavond 1984 (Vuurwerkverbodsdiscussie)
Het nieuwe jaar is al dik twee weken oud, maar de discussie over het vuurwerk levendiger dan ooit. Als deze resulteert in een verbod, dan heb ik daar begrip voor. Maar ik wíl het niet!
Dagboek van een actrice – Eindelijk rust
Ik ben zo bekend met dit stupide wereldje dat ik precies weet welke misstanden er zijn. Ik zou dit soort dingen in normale omstandigheden nooit inzetten, maar nu kon ik niet anders. Ik moest rust. En ik kreeg het.
Morgen ben ik weer van de tegenpartij!
Na het onverwijld verrichten van deze goede daad, daalde voor het eerst sinds lange tijd een intens gevoel van tevredenheid over me neer. Vrolijk vroeg ik me af waar zou ik nog meer vóór of tégen zou kunnen zijn.