Walter geeft nieuwe deelneemster Ingrid ook een knuffel. Jammer genoeg staat zijn spirituele antenne nog niet echt goed afgestemd, want hij heeft in eerste instantie niet door dat zij een van zijn deelnemers is. Awkward! Elke keer weer een feest, dat #BenBVolLiefde!
Een goed moment
Soms, heel soms, zijn mijn goede momenten zelfs hele dagen. Goede dagen. Dan prijs ik mijzelf rijk. Want hoeveel van zulke goede dagen ga ik nog beleven? Wanneer valt dat zwaard van Damocles nu eindelijk?
Mon amour
Diep ademhalend, als om mijzelf te vermannen, zet ik mijn hoed op. De sjaal stevig om de hals gebonden, begin ik mijn tocht. Elk van mijn stappen brengt mij dichter bij jou. #jepartirai
Vrijheid
Ik vind de persoon die ik word als ik me bevrijd voel, echt ontzettend leuk. Ze lijkt heel erg op de persoon die ik ooit was, vér voordat vanaf 2013 mijn hele leven op zijn kop werd gezet.
Van Ietsje naar Nietzsche
Ik denk dat ik mij maar ga bekeren tot het nihilisme. Wat ik daar zo geweldig vind? Nou, niets. Maar ik heb er ook niets op tegen. Ik ben een grote fan van niets.
Verwachtingen
De tools die ik inzet, hebben weinig effect. Ze zit té vast in oude (denk)patronen en ik merk dat ik té vastgeroest ben om hier op een goede manier mee om te kunnen gaan. Ik heb tenslotte al 5 jaar niet meer gecoacht.
Stortvloed
Geïnspireerd geraakt door het boekenweekthema ‘ik ben alles’ en omdat gisteren de week van de poëzie is begonnen, schreef onze Lydia een prachtig, intens gedicht.
Gewoon Goed Genoeg!
Ik hoef geen levenswerk achter te laten. Ik hoef postuum niet herinnerd te worden door mensen die er voor mij nooit toe deden. Laat mij maar gewóón zijn. Of gewoon zíjn. Ik wil weer terug naar de tijd waarin ‘gewoon’ nog méér was dan slechts een stopwoord in een lap tekst.
Gewoon niks
Wat je wél moet leren,” vervolg ik onverstoorbaar, “is accepteren dat sommige situaties niet te veranderen zijn. Je moet je erbij neerleggen dat niet alles altijd gaat zoals jij wilt. Dat is namelijk óók volwassen worden. Want nu heb je je compleet uit de baan laten werpen door een kleinigheid.”
Spiegellogisch (10) – Voldoelloos of doelloos voldoen?
Doelloos staan ze op het vinyl. Mijn blote voeten. Ik weet niet in welke richting ik de volgende stap moet zetten. Wilde ik naar de koelkast of de badkamer? Waar kán ik nog heen?
Ook een mol heeft wel eens hoofdpijn
Ik heb een mol in mijn postzegelstadstuintje. Laat ik als vrouw dan ook maar meteen de spirituele zin daarvan gaan doorgronden. Een mol, hoe mooi!
Vrijwillige begrenzing
Mensen moeten leren om zich vrijwillig te begrenzen. Want zodra er iets niet volgens plan gaat, is er een hoop gemopper, beschuldigingen, irritatie en wat dies meer zij. Kijk naar de vierdaagse, die een driedaagse werd. Of naar de wachtrijen op Schiphol, want we móéten op vakantie, nietwaar?
Prikkels
Ik weet dat de wereld vaak heftig bij me binnenkomt, kleuren, klanken, emoties en sferen, the good and the bad. Soms ben ik daardoor snel moe en me trek ik me terug. Op andere dagen voedt het me juist, loop ik over van inspiratie en krijg ik de glimlach niet van m’n kop. Vandaag was een mengeling van beide.
Ach, het zal allemaal wel goed gaan, toch?
Op problemen schieten we vandaag de dag enkel nog ad hoc; op het moment suprême, met het pistool nog in de holster. En dan is de eigen voet altijd het eerste slachtoffer.
Spiegellogisch (8) – Het schemert
Ik heb mijn negativiteit de laatste tijd danig overvoerd. Ik heb de schaduwen in mijn leven vetgemest. Ze zijn te groot gegroeid. Zo groot dat ik inmiddels bij alles wat ik doe, denk: so what? Wat maakt het nog uit of ik dit doe? Wat doe ik er nog toe?