Mijn lief was het afgelopen weekend het hele weekend weg. Ik keek er naar uit; lekker m’n eigen ding doen, op mijn eigen tempo. Ik had behoefte aan rust. Aan niks.
Het bleek iets anders te gaan.
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (o. a. Deel 88, 135, 47, 93, 114, 23, 72 en 106) – Koffie, peuken en vleeswaren
Telkens als ik een nieuwe, enigszins spiritueel getinte opleiding, cursus of workshop ga doen, maak ik me al ruim een week van te voren grote zorgen. Wat trek ik aan? Welk notitieboek neem ik mee? En welke meegebrachte lunch is spiritueel verantwoord? Moeilijk, moeilijk…
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Complot? Totale gekte!
Complotten zijn geweldige verdienmodellen. Het verkoopt boeken waar een ziekelijke lavendelgeur omheen hangt. Je kunt er een omroep mee beginnen waar geradicaliseerde journalisten lekker hun gal kunnen spuwen. En je kunt er zelfs je zakken mee vullen in de politiek.
Fietsverhalen: Geestdrift
‘Ik ben lid van een kerkelijke gemeente,’ vertrouwt de man me toe, ‘en fotografeer evangelische elementen in het landschap.’
Nou, dan staan wij hier op een uitgelezen locatie! Op de brug voor ons staat met witgekalkte letters: “Anno 2009. Jezus vergeeft en geneest.”
Een teken van dood
“Het zou het fijn zijn als je straks vanuit het hiernamaals op de een of andere manier een teken van leven zou kunnen geven. Zodat ik weet, dat je er op de een of andere manier nog bent.” “Geen teken van leven, maar een teken van dood,” verbetert mijn oma glimlachend.
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (deel 89*) – Zweefteef
Tijd voor iets nieuws. Een opleiding tot lichaamsgericht therapeut. Naast me hoor ik een cursusgenoot binnensmonds vloeken. “Het werkt bij mij niet,” sist ze gefrustreerd. Ja, je moet er natuurlijk wél in geloven…
Een resettend appeltje voor de dorst
“Helpdesk van God? Ja hallo, hier Merel. Kunt u even helpen met een technisch probleem? Het is een puinzooi hier beneden. Mijn vraag: zou alles weer kunnen terugkeren naar hoe ’t vroeger was?”
Hoe het (ongeveer) is gegaan
Lang geleden hadden we een wereld, waarin mannen en vrouwen aan elkaar gelijk waren. Wat een mooie, vredige tijd was dat. En toen kwam het patriarchaat. En de kerk. En toen ging alles mis. Nu hebben we een wereld van machtswellustelingen.
Ik? IK vier Koninginnedag!
Ik wíl helemaal geen Koningsdag! Ik heb mijn identiteit al zó lang gekoppeld aan Koninginnedag, dat ik echt moeite heb gehad om me daarvan te ontdoen. Ik was echt afgescheiden geraakt van mijn eigen kern, mijn licht, mijn hart, mijn bron.
Jouw droom is werkelijkheid
Onze Julie mijmerde, leefde, droomde. En daaruit ontstond een muziekproject, samen met Peter Slager en vele anderen: Spellbound. En dit is een de eerste song van het nieuwe album. All is well. Ontroerend mooi. Blijf geloven, blijf mijmeren, blijf samen.
Mijn bucketlist
Je zou op je bucketlist natuurlijk ook slechts ‘wensen’ vermelden die inmiddels al lang en breed in vervulling zijn gegaan. Of gebeurtenissen die voorheen een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten. Dan heb je aan het eind een geheel vervulde lijst!
De Hel, dat zijn de Anderen
In de hel zit iedereen in een ‘hel-lus’; een loop waarin je eenzelfde gebeurtenis keer op keer meemaakt. Een gebeurtenis uit je leven waar je je schuldig over voelt. Poetin, Ali B, Lil Kleine, Hugo, ik gun hen allemaal zo’n eeuwigdurende hel-lus.
Denk je dat je van die verhipte complottheorieën af bent…
Uiteindelijk is deze oorlog dus ook niets meer dan de volgende splijtzwam. Families vallen alwéér uit elkaar, vrienden vliegen elkaar opnieuw in de haren. Eerst corona, nu de oorlog. De een begrijpt de denkbeelden en overtuigingen van de ander totaal niet, terwijl de ander wanhopig probeert om die ene alsnog ‘wakker’ te schudden.
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (Deel 134: Aartsengelen)
Als ik na een lange werkdag languit op bed lig voor een Yoga Nidra-sessie, komt ineens de gedachte in mij op dat ik contact moet leggen met Aartsengel Michaël. Dat kan nooit mijn eigen gedachte zijn, want waarom zou ik zoiets denken? Ik heb niets met aartsengelen!
Jaarwisseling, een definitief afscheid
“Kom, het is precies twaalf uur. Zullen we even bij opa gaan staan?’’ Mijn oma stond op van de bank. We hadden samen stilzwijgend naar de oudejaarsconference gekeken, zonder ook maar één enkele keer te lachen. “Ja, laten we dat maar doen…”