“Uiteindelijk weet ik naar de wc te strompelen voor de grote ochtendboodschap. Had ik dat ding maar ingehouden… Want na het gelegde ei ben ik dus niet in staat om de afveegbeweging te maken. De hel.”
Ja, ik zweet óók wel eens op eigen kracht
“Nu nog even naar boven: gaan we planken.” Gekreun. Op naar het buikspiergedeelte en body tension station. Planking kende zoon weliswaar van YouTube (op de meest onmogelijke plekken), maar niet aan den lijve (in een fitnessstudio). Het viel hem vies tegen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Waarom zweten mannen zo graag op de fiets?
Natuurlijk is menig masculine muscle-sportman gefrustreerd als ik er doodgemoedereerd langs e-fiets. ‘Watje! Eigen spierkracht is alles!’ roepen ze verbeten zwoegend en zwetend. Wel, díé heb ik niet.
#BodyPositive, hoe word je dat?
“Geluk is geen kledingmaat!” roept Megan ‘Bodyposipanda’ Crabbe waar ze maar kan. Maar heeft ze nou gelijk of niet? Ik heb het idee dat Patty Brard daar toch anders over denkt.
Ik doe het met de buurvrouw
Niet om te roddelen hoor, maar ik heb gehoord dat ‘zij van de overkant’ – ja, die met dat kortpittige kapsel en die nét iets te strakke truitjes – het ook doet. Met twee mannen maar liefst. Tegelijkertijd!
Double Dutch step legs
“You’ve got great legs, honey! Where do you work out?” zei één van hen. Ik hapte naar adem en viel bijna van de roltrap. Duidelijk Amerikanen, ja. Meteen in de aanval.
Schipbreukeling
Ik kijk omhoog, in de blauwe ogen van de mooie nieuwe vriendin van mijn ex. Intussen probeer ik mijn evenwicht te bewaren in ons wankele roeibootje, dat totaal in het niet valt bij de ‘Love Boat’ van papa.
Wat nou Brabant? Het leven is pas goed in Groningen!
Ik moest echt even reageren op het artikel van HMD-Maurits, over Brabant en de Brabanders. Ik zou zeggen: Maurits, kom naar Groningen!
WANTED: Opblaasbaar pink fluffy unicorn island
Het is duidelijk DE zomerhit voor volwassenen. Op Instagram stromen de foto’s van het speelparadijs voor grote kleuters al binnen. Ik wil zo’n springding in mijn achtertuin. #unicornisland
Pas de Deux
Vanuit mijn auto kijk ik naar de voorstelling van de prima ballerina die danst met vuilcontainers. Kaarsrecht, met vederlichte sierlijke pasjes huppelt ze rond de vuilniswagen.
Nieuwe Lijfstijl FTW! (9) – De terugval
Ik kreeg al een mailtje van de sportschool waar ik bleef. Of ik het al opgegeven had? Eh, nee. Ik was even aan het anti-lijfstijlen… En de kilo’s vlogen er in drie weken tijd weer aan. Meer dan de helft was alweer terug! Here to stay. Zo snel gaat dat. De shock was groot. En mijn ‘skinny mind’ zo goed als dood.
TED-talk “#Zweepjes”
Dan vertelt Petra dat ze de zwepen ook op een vrouw zal demonstreren. Ze wijst op het dikke meisje dat vlakbij Caroline op de grond zit.
“Robert heeft een duidelijke ruggengraat, maar Sita is wat dikker, dan zie je het allemaal niet zo goed.” Het meisje kijkt verschrikt op en drukt zich even tegen de vrouw met de plateauzolen aan. Die strijkt sussend over haar haar.
Mijn maat is vol (31)- Laat het loooos, laat het gaaaaan!
Ik weet dat dit een keuze was, maar soms ben ik het zo zat. Dan snak ik naar gewoon gezellig eten en drinken en een goed gesprek. Naar me gewoon normaal en energiek voelen zonder die voortdurende stress of iets wel of niet kan.
Trojka
Wat doet een paardenvrouw met haar schare pony’s als de kinderen uit de ‘Penny-fase’ zijn en nu liever ‘rommelen’ met vriendjes en vriendinnetjes? De pony’s zouden verkocht kunnen worden. Maar ze zijn zo lief, hè. Erop rijden is niet ter sprake. Dat kun je de arme stakkers natuurlijk niet aandoen.
De twaalfde man
“Dat meen je niet, alwéér?” zegt hij verbaasd. En meteen erachteraan: “Hoeveel dit keer?”
“Elf,” antwoord ik schuldbewust, alsof het mijn eigen stomme schuld is.
“Haha, een heel voetbalelftal over je heen?” zegt hij, nu lachend.