Nederland is in shock. Want The Voice. Mooi dat eindelijk de beerput opengetrokken wordt. Eindelijk hebben we onze eigen dikke, vette #metoo te pakken.
Monday, Monday
Hersenen om half 7 ’s ochtends aanzwengelen na twee weken vakantie, het lukt me niet. Maar het is weer een gewone maandag, dus het moet. Die Mamas & Papas snapten er destijds niks van. Die waren volgens mij helemaal geen ouders. Anders hadden ze wel “Monday, Monday, NO good to me” gezongen.
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Dagboek van een actrice – Hoezee! We mogen wéér niet het theater in!
Wéér een lockdown. Wéér mijn existentie onder voeten vandaan geslagen. Het voelt als ferme klap tegen mijn hoofd. Knock-out.
Mindfull wandelen op zoek naar innerlijke rust
De podcast-stem vertelt me dat ik een zonnegroet moet doen. “Er is geen zon,” mompel ik sacherijnig voor me uit. Maar dan hoor ik dat ik op zoek moet naar de zon in mijzelf, als deze buiten niet schijnt.
Quick Response? Ik vertrek!
“Het restaurant is nu permanent in lockdown. Het staat te koop. Ik kan nu eenmaal niet leven met die idiote maatregelen. Die hele QR-maatschappij, hoe verzínnen ze het? Voor mij is de lol er vanaf. En vergis je niet, het ergste moet nog komen…”
Stufi
Sneeuwvlokjes en studeren, dat gaat niet lekker samen. Sneeuwvlokjes en schulden maken blijkbaar wel. Met nul eigen verantwoordelijkheid; alles is altijd de schuld van iets of iemand anders.
“Dan maar Corona” (2G in Oostenrijk)
In mijn ogen heeft het huidige (Oostenrijkse) vaccinatie-dwangbeleid een averechts effect: mensen gooien nu helemáál de kont tegen de krib of laten zich zelfs opzettelijk besmetten om zo dan maar ‘genezene’ te worden. Alles beter dan die spuit. Coronaparty’s zijn de nieuwe mazelenparty’s.
Technisch personeelstekort, overal waar je kijkt
“Weet u, schoenen zijn veel belangrijker dan de meeste mensen denken. Want al bezit je geen rooie rotcent en draag je alleen maar lompen, met een paar exclusieve schoenen eronder verandert zelfs een armoedzaaier in een heer of in een artistieke dandy!”
Je hóéft niet te reageren… (over ‘woke’ Twitterfeministen)
“Ja, maar, je hóéft niet te reageren!” is zo ongeveer de standaardreactie van de feminazi’s op Twitter. Dat je ook niet je hele hebben en houwen online hoeft te zetten, dáár hoor je dan weer niemand over.
Spiritueel cashen!
Die lui kun je alles wijsmaken! Een beetje zweverig brabbelen over het ontstaan van boeddha, waar hij voor staat en wat een positieve invloed het kan hebben op je leven en je hebt ze. Maar eerst een pakkende naam. Ik dacht aan iets als The Boeddhasisters?
Thuis kantoor plant
Ach ja, natuurlijk, ze was aan het multitasken. Een praatje maken en ondertussen je conditie opbouwen, dat valt prima te combineren. Stiekem vraag ik me af of ze tijdens een vrijpartij tegelijkertijd ook nog even het bed verschoont. “Klusjes tussen neus en wippen door,” mompel ik zachtjes.
Zielloos
De zorg was als een ‘Casino’, maar werd verstikt door managers. Mensen werden euro’s en tijd werd geld. De zielen van de levenden bonkten op de ramen om te kunnen ontsnappen aan de croupiers van de administratie.
Huishoudelijk geweld (ode aan mijn poetsvrouwe)
Mij mentaal op de proef stellen is deel van het huishoudelijk geweld. Mijn huishoudster maakt van mijn huis regelmatig een soort booby trap. En mijn spullen krijgen – met bijna satanische voldoening – ineens een nieuwe plek.
Buitengewoon treurige verhalen over trieste mislukkingen
Treurige verhalen over trieste mislukkingen. Anekdotes waar je zelf als mikpunt van spot en hoongelach op alle fronten faalt. Dramatische fiasco’s. Projecten met een heel hoog nét-niet-gehalte. Héérlijk! Ik smul ervan.
9 ‘open deuren’ die je mentaal weer een béétje opkrikken
Ook zo moe en murw van alles? Hier, heb je negen tips (géén 10!) die je mentaal tóch weer een beetje (zouden kunnen) opkrikken. Mogelijk is alles. Garantie tot aan de (open) deur.