Ik vrees dat mijn lichaam, 40 jaar jonger dan dat van Carmen, al te ver heen is om ooit nog een ‘work of art’ te worden. Hooguit een abstract edoch mislukt schilderij van cellulitis-bobbels en striae-strepen.
Een platonische vriendin
“Wat vindt Cor er eigenlijk van?” informeer ik voorzichtig.
“Hij beschouwt haar als een platonische vriendin. En hij snapt totaal niet waar ik me druk over maak.”
“Dan is er toch niets aan de hand?”
“Ammehoela!”
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Wegmisbruikers (3) – Elektrisch rondcrossen
Inmiddels zijn de elektrische fietsen helemaal ingeburgerd. Zelfs pubers hebben de cross-rossen omarmd, ondanks dat die dingen aanvankelijk toch best heel erg not cool waren. En natúúrlijk heb ik ook daar een mening over.
Het leven van Emma (Afl. 74) – Goedemorgen, schoonheid!
Toen ze mij op de bank zag, zitten, schrok ze. Ik kon het overduidelijk zien. “Emma,” was alles wat ze zei. Goh, ze kent mijn naam nog, dacht mijn sarcastische ik. Maar dat zei ik niet.
Celeste is de beste!
Ik heb een bloedhekel aan al die stupide “influencers”, die geile gazelles en macho mooiboys met afgetrainde body’s, die op een willekeurig strand rondhuppelen en via alle mogelijke social media kanalen een totaal verkeerd beeld geven van hoe leven, liefde én lichaam zouden moeten zijn.
Prooi met (of zonder) paardengebit
Alles klopte tussen haar en haar man. Alles! Ze had honderd met hem willen worden. Samen stokoud op een parkbankje zitten en grinniken over die gekke wereld. Tot het moment dat ze dingen begon door te krijgen. Toen niet meer.
Terug in ’t kikkerlandje
Een koning op vakantie in crisistijd is als een kapitein die het zinkende schip verlaat. “Moet toch kunnen?” zal hij gezegd hebben. En kende zijn eigen volk niet.
Emma’s nieuwe leven (15) – Stinkende wonden van jaloezie
Alle klappen van vroeger komen in het heden weer net zo hard aan. De psychische schade die ze destijds aanrichtten, voel ik steeds sterker terugkomen. Ze vullen de stinkende wonden van de jaloezie.
Emma’s nieuwe leven (14) – mijn vervangster
Ze zag er heel gelukkig uit. In haar ogen blonken sterretjes en ze kon haar handen niet van mijn ex afhouden. Mijn ex zag er óók al zo heel gelukkig uit. Hij deelde van die venijnige plaagstootjes uit, maar nu niet meer aan mij. Mijn ex, die haar poezelige hand streelde, toen zij die op zijn bovenbeen liet rusten. De lul.
Geen sorry.
Emma’s nieuwe leven (13) – Mondje dicht
Mijn ex kán een fantastische man kan zijn. Charmant, galant en heel mannelijk. Zoals hij het haardhout met een bijl klein sloeg. Dan zag je die spieren spannen en werd zijn rug wel twee keer zo breed. Wat heb ik hem vaak verwend voor de brandende haard…
Emélie, Nathalie, Jaloezie…
Een week later zat ik op de bank van mijn nieuwe “beste vriend”, terwijl hij in de keuken stond te kokkerellen. Treurig bedacht ik dat dit ooit de bank was, waarop we samen ineengestrengeld tv lagen te kijken.
Emma’s nieuwe leven (7) – Vakantie
Het was nog niet eens in mij opgekomen dat ik zo’n vakantie kan tegenhouden. Dat ga ik natuurlijk ook helemaal niet doen. Hij is ONZE zoon, en als hij met zijn vader naar de andere kant van de wereld kan, dan ga ik dat absoluut niet dwarsbomen.
Dagboek van een actrice – Slechte acteurs
Onze actrice Annie windt zich op over de gruwelijk slechte acteurs in reclamespotjes. “Als je in zo’n draak van een reclamespot komt, dan weet je dat je gefaald hebt als acteur.”
De perfecte vrouw (volgens “de wetenschap”)
De Perfecte Maten: 99-63-91 (doe er bij mij bij alledrie maar dik 20cm bij) en 168cm de hoogte in (ikke: +9cm). Kak. Ik ben dus duidelijk te breed voor mijn hoogte en te kort voor de breedte.
Er is nog hoop: slankheidsgen nu bewezen
Inactieve ALK-genen houden je slank. Nou, die genen zijn bij mij duidelijk níét gedeactiveerd. Ik hoor die dingen al schreeuwen in mij: “Joehoe! Komt u maar door met die insuline! Vetopslag to the max, here we go go go!”