“Wat vindt Cor er eigenlijk van?” informeer ik voorzichtig.
“Hij beschouwt haar als een platonische vriendin. En hij snapt totaal niet waar ik me druk over maak.”
“Dan is er toch niets aan de hand?”
“Ammehoela!”
Waarom spiritualiteit bij mij niet werkt (Deel ik-ben-de-tel-kwijt) – het echte leven
Ik deed een TAO-training, maar het Universum werkte niet mee. Dat dacht op een goed moment: “Zo, dus jij wilt oefenen met in je I-kracht staan (dan wel: mindful/in balans zijn)? Da’s mooi. Ik zal jou eens iets te oefenen geven.”
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Click & collect (Deel 4) – Ik ben een (zoen)slet (Cowboy-vervolg)
Mijn enthousiaste, handtastelijke, zeer knappe cowboy, die me – hand op ’t hart – beterschap beloofde, had me zover gekregen dat we de lunch opnieuw doen. Hernieuwde kennismaking, nu met een verbod op lichamelijk contact. En dat… ging natuurlijk volledig mis.
Complot? Totale gekte!
Complotten zijn geweldige verdienmodellen. Het verkoopt boeken waar een ziekelijke lavendelgeur omheen hangt. Je kunt er een omroep mee beginnen waar geradicaliseerde journalisten lekker hun gal kunnen spuwen. En je kunt er zelfs je zakken mee vullen in de politiek.
Click & Collect (deel 2) – Chat-ellende
Datingapps? Drama! Met mijn vrolijke profiel, waarin ik toch echt duidelijk aangaf dat liefde bij mij moet groeien en ik dus niet op zoek ben naar een snelle wip (uiteraard iets genuanceerder verwoord), stroomden de profielen binnen. Hoe leuk! Not.
Een resettend appeltje voor de dorst
“Helpdesk van God? Ja hallo, hier Merel. Kunt u even helpen met een technisch probleem? Het is een puinzooi hier beneden. Mijn vraag: zou alles weer kunnen terugkeren naar hoe ’t vroeger was?”
Hoe het (ongeveer) is gegaan
Lang geleden hadden we een wereld, waarin mannen en vrouwen aan elkaar gelijk waren. Wat een mooie, vredige tijd was dat. En toen kwam het patriarchaat. En de kerk. En toen ging alles mis. Nu hebben we een wereld van machtswellustelingen.
Wakey Wokey
Door Derksen & aanhang denk ik ineens na over een wereld van gelijkheid. Zij praten over een teveel aan ‘woke’, teveel cancelmentaliteit, teveel betutteling. Worden we nu misschien toch een tikje té woke?
Bang voor de Bom?
Bang voor de bom? Ik niet (meer). Ik kan er toch niets aan veranderen. Die afhankelijkheid van ouwe, seniele zakken aan de wereldtop is k*t, maar verder kun je het best maar gewoon gaan slapen. Morgen weer een dag. Of niet.
Mijn nieuwe mantra
Man zou de gebruiksaanwijzing voor ‘vrouw’ eens moeten lezen. Maar dat doet man niet. Man pakt gewoon blind het hele zooitje op, trekt de verpakking eraf en gaat ermee aan de slag, om er bij inspectie van het resultaat verbluft achter te komen dat er allerhande onderdelen over zijn.
Een nieuw begin? [gastblog]
De tranen komen met het besef. Ik hád helemaal geen seksuele relatie, ik deelde slechts mijn lichaam. Ik sloot mijn ogen en mijn zintuigen en trok mij terug in de beslotenheid van mijn eigen brein. Mijn veilige habitat. En dat heb jij gedaan.
Witte Paaseieren
Daar sta je dan, met je spierwitte reet in je zwarte string en beha. Als een wit paasei met een zwart strikje erom, opgesloten in eigen tuin. Gelukkig heb ik mijn telefoon nog. Maar… wie ga ik bellen?
Goud! Vissen!
“Mama, wij willen weer een hond…”
“Nee.”
“Wij zullen hem ook verzorgen en uitlaten en zo.”
“Nee.”
“Maar als wij dan zelf meebetalen van ons zakgeld?”
“NEE. Einde discussie.”
Ik geef het op… (over mannen en duidelijk communiceren)
Zodra ik mijn collega Bert hoor praten met zijn vrouw Mia (een echte schat) steek ik een A4-tje (dat ik met tape aan mijn liniaal heb bevestigd) als een vlag boven het scherm uit, met de woorden: SHE IS RIGHT! YOU ARE WRONG!
Denk je dat je van die verhipte complottheorieën af bent…
Uiteindelijk is deze oorlog dus ook niets meer dan de volgende splijtzwam. Families vallen alwéér uit elkaar, vrienden vliegen elkaar opnieuw in de haren. Eerst corona, nu de oorlog. De een begrijpt de denkbeelden en overtuigingen van de ander totaal niet, terwijl de ander wanhopig probeert om die ene alsnog ‘wakker’ te schudden.