De persco van Rutte (en Hugo). Wie heeft het er niet over. Onderwijl zijn we met z’n allen (!) flink in de aap gelogeerd, met dat “been dat we nu samen (!) zo snel mogelijk moeten bijtrekken.” Over falende leiding gesproken…
#Twitterkids #JeKrijgtErZoveelVoorTerug
#Twitterkids dragen als vierjarigen vrijwillig mondkapjes in winkels. Beter nog, ze zijn zich zo bewust van hun omgeving dat ze mensen aanspreken die dat niet doen. Bemoeizucht kan blijkbaar niet jong genoeg worden aangeleerd
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Voor, tussen en achter… (liefdeskruimels)
’s Nachts, wanneer ik breeduit in onze inmiddels te ruim geworden twijfelaar lag, begon ik voorzichtig te twijfelen aan de oprechtheid van zijn liefde. Langzamerhand drong het tot me door dat ik in zijn gedachten was verschoven van “voor” naar “tussen.”
Het laatste nieuws: “Friemeldepiemel!”
Over de groep in hun schulp gekropen net-niet-BN’ers is al veel geblaat en veel (niet) bekend. Het is met name duidelijk geworden dat zij na hun initiële oproep #ikdoenietmeermee inderdaad nergens meer aan meedoen.
Het wakkere Whatsappgroepje van Willem E.
Willem, Famke, Frans en consorten beramen dingen. Bespreken is uit. Nadenken ook.
Tegenpolen trekken aan (les in de natuurkunde)
Dochter heeft een relatietheorie over materie en antimaterie. We voelen ons aangetrokken tot de mensen, die de karaktereigenschappen hebben, die we zelf missen. Pas dan voelen we ons compleet. Maar tegelijk heffen we elkaar op.
Groeten uit Jardinië
Omslachtig verhaal, maar we zijn er! Ondanks IKEA en moordaanslag zitten Johannes en ik nu eindelijk met onze poezelige billen in ons kneuterige huisje. Hartelijke vakantie groeten vanuit Jardinië!
Emélie, Nathalie, Jaloezie…
Een week later zat ik op de bank van mijn nieuwe “beste vriend”, terwijl hij in de keuken stond te kokkerellen. Treurig bedacht ik dat dit ooit de bank was, waarop we samen ineengestrengeld tv lagen te kijken.
Open einde
De meeste conversaties zijn de moeite van het afluisteren niet waard. Waarom zou je in hemelsnaam al je luisterenergie verspillen aan vermoeiende prietpraat? Maar: sommige terrasgesprekken zijn om te smullen!
Klussen met vallen en opstaan
Ik viel naar voren en slaakte een harde kreet. De koffie schoot met flinke snelheid uit het kopje; recht in mijn gezicht én op het laminaat. En toen… moest de trap opnieuw geverfd worden.
Ik cancel, jij cancelt, wij cancelen
Ik ben klaar met die hele cancelcultuur. Ik trek ’t niet meer. My middle name is nuance. Ik verafschuw iedere vorm van activistisch extremisme. Cancel jezelf maar.
In de Put
“Dus toen die put open ging, kwam er een flinke rioollucht uit het afvoerputje, begrijp ik?”
“Ja, zoiets, ja. Het schijnt dat er afgelopen jaar ruim 51.000 misdrijven in Rotterdam zijn gepleegd. En er waren ook nog eens 215 autobranden.”
Een (halve) dag uit het leven van een mislukte vrouw (2)
Ik zie een oudere man hevig geïrriteerd gebaren. Iets met ‘Doorrijden, trut!’ Waarop ik hardop denk: “Als je een béétje kunt rijden, had je er makkelijk langs gekund, zak!” Toch zet ik mijn bolide maar weer in beweging. Geen zin in verdere confrontaties.
Een dag uit het leven van een mislukte vrouw
Overal zit, plakt of hangt eten. Mijn witleren bank, mijn witte kussens, mijn witte muren, mijn witte hoogglanskeuken, werkelijk álles zit onder de smurrie. Zelfs aan het plafond kleeft wat.
Goed Fout
De coronakliklijnen, waar een ruime meerderheid van de bevolking voorstander van zou zijn, staan, volgens de berichtgevingen, roodgloeiend. Verbazingwekkend. Verontrustend ook. Maar je snapt ineens dat mensen, die ”fout” waren in de oorlog, het “goed” meenden…