Tandarts Radix haalde het gereedschap uit mijn mond. ‘Dat ziet er perfect uit.’ ‘Maar u… hier en hier en daar, zijn dat geen gaatjes dan?’ Hij lachte minachtend. ‘Kind toch, gaatjes? Daar geloof ik allang niet meer in. Wie dat wel nog doet, is echt niet wakker.’
Ik vind het allemaal nodeloos ingewikkeld
Mannen en vrouwen zijn van nature verschillend, niet alleen fysiek, maar ook qua gedrag. Is dat überhaupt te neutraliseren? Wíé wil dit eigenlijk? En hebben transgenders er zélf wel iets aan? Of juist niet?
Tekstista’s gezocht: schrijf mee op HVD!
Wij zijn continu op zoek naar vers bloed! Wij zoeken vrouwelijke schrijffanatici die graag op een groter platform willen schrijven en publiceren.
Denk jij, ware vrouw, aan de man (onze lezer) uit te kunnen leggen hoe wij vrouwen denken? Heb je je vrouwenhart verpand aan de schrijverij? Heb je tevens een vlotte, vooral niet te tamme pen en een goed gevoel voor taal? Dan leveren wij je het lezerspubliek voor je teksten! HoeVrouwenDenken biedt je direct een groot bereik.
Interesse? Schrijf mee. Mail ons met voorbeelden van recent werk en een duidelijke motivatie:
redactie@hoevrouwendenken.nl
Mijn borstkankerverhaal (3) – Ik ben niet de enige die ’t voelt… (knobbeltje)
Al vrij snel komt de bevestiging: zij voelt het knobbeltje ook. Ze vraagt nog even hoe lang geleden ik dit ontdekt heb en meldt dan meteen erachteraan dat ze mij een doorverwijzing zal geven voor het maken van een mammogram en echo.
Twittertikkies
Of je nou wensmoeder, bakfietsmoeder, hondenmama of wat dan ook bent, doe je ding, want dat mag en kan. Vul je zakken, bankrekening of ouwe sok. Maar zeur niet als iemand vindt dat je een profiteur bent
Zaak opgelost
Daar waar ik feiten wilde, fantaseerden zij hun verhaalgaten dicht met nieuwe fabels om de oude te verklaren. Prima dat je wilt weten waarom mensen dit doen, maar hun ideeën serieus nemen? “Maar,” zei een kennis, “stel dat er íéts van waar is?” Daar had ze een punt.
Fietsverhalen: De Wanhopige Wielrenner (een man en zijn lekke band)
De wanhopige wielrenner aanschouwt alles in volle verbijstering. Schichtig kijkt hij in het rond. Als er maar geen bekende langskomt; dan wordt hij de rest van zijn leven eraan herinnerd dat een vrouwelijke pseudo-wegenwacht zijn band verwisselde.
Wollums gelijk
De Great Reset heeft inmiddels alle digitale verkeer permanent platgelegd en de elites zwerven in hun blote reptielenvel over de aardbol op jacht naar bloed van wappiebaby’s of werken voor de Chinezen. Die laatsten hadden na het loslaten van het virus uit het lab hun eigen volk met NACL 0,9% ingeënt…
Celeste is de beste!
Ik heb een bloedhekel aan al die stupide “influencers”, die geile gazelles en macho mooiboys met afgetrainde body’s, die op een willekeurig strand rondhuppelen en via alle mogelijke social media kanalen een totaal verkeerd beeld geven van hoe leven, liefde én lichaam zouden moeten zijn.
Goed verhaal, lekker kort (7) – Schijtmus
Als de dierenarts me ziet, tovert hij een glimlach op zijn gezicht en spreekt de geruststellende woorden: ‘Ah…een musje, leg ‘m daar maar neer, dan kijk ik er straks naar. Ga maar naar huis, komt helemaal goed met dat musje.’ NOT.
Een slimme vrouw laat zich niet kiezen
Werkende vrouw. Huisvrouw. Onderdanige vrouw. Dappere vrouw. Mooie vrouw. Sterke vrouw. Wablief? Waarom zouden dat per definitie allemaal verschillende vrouwen zijn? De meesten zijn gewoon een all-in-one pakket, hoor. Vrouwen zijn ook maar mensen, met ál die facetten. En meer.
Meester J. (1) – Op de X gebonden
Lopen met een blinddoek om valt niet mee. Hij houdt me staande, draait me om en doet mijn blinddoek af. Mijn hoofd houd ik gebogen, naar de grond. Ik heb niet direct de behoefte om hem in de ogen te kijken.
Akkefietjes aan de lopende band
Eer ik iets kan zeggen of met uitpakken kan beginnen, plempt de oetlul zijn bier en haring al voor mij op het uiteinde van de band. Ik kijk hem verbluft aan, maar zeg niets. Nog niet.
Zielloos
De zorg was als een ‘Casino’, maar werd verstikt door managers. Mensen werden euro’s en tijd werd geld. De zielen van de levenden bonkten op de ramen om te kunnen ontsnappen aan de croupiers van de administratie.
Mijn huis is jouw huis
Mensen zijn soms bang voor verandering, voor hachelijke situaties en onverwachte omstandigheden. Mijn gevoel, mijn ervaring is dat het erom gaat dat je tóch het licht blijft zoeken. Dat je geeft wat je te geven hebt en ontvangt wat er wordt aangereikt.
Goed verhaal, lekker kort (6) – Simpel hondengeluk
Hij piekert er niet over om zijn hond aan zijn eisende ex mee te geven. Hij likt nog liever de Kliko schoon. Maar dan duwt hij haar toch een hondenriem in de handen. ‘Ik heb erover nagedacht: je mag hem hebben,’ zegt hij met een uitermate moedeloze intonatie.