Jarenlang heb ik een Loesje-sticker op de deur gehad. ‘Nee dank je, we hebben alles al’ stond erop. Ik wilde het milieu sparen en bliefde geen reclamefolders. Een tijdje geleden heb ik de Loesje-sticker van mijn brievenbus gepulkt en sindsdien ploft er om de 2 weken een haffeltje folders op mijn deurmat.
Zo ook vandaag. Ik vind het normaal gesproken een heerlijk momentje. Even bladeren tussen alle aanbiedingen, de leukste aanbiedingen uitknippen, ophangen en dan vervolgens vergeten te kopen. Máár, ik heb gewoon even 5 minuten rust. Behalve met deze lichting folders.
Aankomende zondag is het namelijk Moederdag. En dat is te zien in de folders. Elk jaar weer komen de meest belachelijke cadeausuggesties voorbij. Bloemen, plantjes, make-up, keukenapparatuur, parfum, schoonmaakartikelen en noem alle clichés maar op. Roze en lila zijn de overheersende kleuren in de folders, de hartjes vliegen je om de oren en het is zo zoet allemaal dat ik overweeg om eraan te likken.
Even serieus, welke moeder zit hier nou op te wachten? En waarom wordt elk jaar weer een hele groep mensen weggezet als lieflijk, sfeermakers, truttig en oppervlakkig? Nee, ik wil daar niet aan meedoen en heb de folders weggegooid voordat mijn dochters ze te zien krijgen. Ik wil niet dat er bij hen onbewust een rollenpatroon insluipt wat ik al jarenlang met de opvoeding probeer te weren.
Overigens is het met Vaderdag net zo. Dan zijn de kleuren zwart en grijs in de folders sterk aanwezig en hebben vaders ineens allemaal een nieuw schuurapparaat, klopboor, buitenmaterieel of ander ‘stoer’ spul nodig. Nee, nee, nee!
Ik zag wel 1 leuk ding in de Lidl folder trouwens wat heel erg geschikt is voor deze moeder. Hoepel toch op met je cheap ass cadeaus waar geen enkele moeder op zit te wachten. Doe mij onderstaand presentje maar. Daar heb ik tenminste wat aan.