Na mijn lange, vaste relatie had ik het heel moeilijk om een nieuw leven op te bouwen. Destijds had ik werkelijk alles en ik verloor net zoveel, toen ik van hem af ging. Maar: ik had mijn zoon. En ik had geen vent meer die mij sloeg. Het was prima.
Nu, na Hans, is er eigenlijk niet zo heel veel veranderd. Het leven gaat gewoon door. Ik heb eerlijk gezegd ook helemaal geen hartzeer. De keuze was de juiste. Ik heb er geen seconde aan getwijfeld.
Mijn zoon heeft er meer moeite mee. Niet dat hij Hans nou zo ontzettend mist, maar wél de dochter van Hans. Ik zie hem worstelen. Enerzijds wil hij zijn moeder steunen en het verder niet over Annabelle hebben, anderzijds kan hij het nergens anders over hebben. Hij heeft het zwaar te pakken.
En dat snap ik. Ze is prachtig. Ze heeft een figuurtje waar je U tegen zegt. En die gothic kleding staat haar bijzonder sexy. Van die hoge laarzen, rokjes, strakke topjes; ik snap dat zijn testosteron daarop aanslaat.
Toch vind ik het moeilijk. En daar baal ik van. Want ik gun hem alle liefde. Maar diep in mij schuurt het dat zijn eerste grote liefde nu juist de dochter van Hans moet zijn. Dat voelt niet goed. Stel dat het daadwerkelijk iets wordt tussen die twee, dan zal ik toch contact moeten hebben met die achterbakse klootzak (ja, zo zie ik hem nu toch wel, ja…). En wat als ze op dat gebied op haar vader lijkt? Ik wil niet dat mijn zoon gekwetst wordt. Aan de andere kant, het is een puber. Die moet een keer op z’n smoel gaan en een gebroken hart hebben. Dat hoort er bij.
Natuurlijk is het zo dat ik er niets over te zeggen heb. Dat weet ik ook wel. Mijn zoon moet zijn eigen pad bewandelen; hij moet natuurlijk voor het meisje gaan waar hij gevoelens voor heeft.
En die heeft hij, gezien de flirtende appjes die ik – per ongeluk, echt!! – gelezen heb.
“Ik zal Friesland nooit vergeten.”
“Je hebt de mooiste borsten die ik ooit heb gezien.”
“Je zoent zó lekker hè…”
En vooral haar laatste appje: “De volgende keer mag je in me.”
Euh… wát?!?
bron: pixabay.com 1805900 Credits: photo-graphe / Patricia Alexandre
Alle blogs van Emma vind je >> hier <<
